Што би си кажале...

Не се нервирај.. ( малку галење)
Не троши пари на глупости ( малку построго)

 

Не биди наивна глупачо. Не сите се за верување.

 

ништо не правиш вака како што правиш досега

 

Имаш некоја мазохистичка жичка, штом постојано истата грешка ја повторуваш со насмевка на лице...

 

Ддевојче, чек да ти пораснат децата и плујни си на рацете, кари си по плано.Проговори ка треба да кажаш само ШАХ МАТ!

 

Издржи ма ти си силна, и ова ќе помине.

 

И ти тераш кај патот те води оти самата не знаеш на каде да фатиш

 

Не јади тостови и чоколадни ролати пред спиење.

 

Издржи.

 

Научи да кажеш не и да се ставиш сама себе на прво место, ништо не е повредно.

 

Животот ти се претвори во чекање. Чекање да дојди едно, чекање да заврши друго. Нема веќе никаква спонтаност, желба, емоција, нема радост.
Успеа да се оддалечиш и од тие тројца кои ти значат. Успеа важни настани да ги истуркаш сама како да се незначајни.
Времето ни старата ти нема да се вратат, мисли барем на иднината.
Во шо се претвори бе? Зошто?

 

Ае нека оди се'...

 

Не се замарај со луге што за тебе не би мрднале ни со прст.

 

Биди силна, ајде.
Го можеш тоа ти.

 

Не очекувај ништо од луѓе кои што се јаки само на збор.

 

Цени се повеке самата себе

 

Are you really happy? You got what you wanted. Out of Mkd, working on the place you wanted , and yet so weirdly lost.
You lost the laughing out from your heart, you build a wall around you, you turned into a robot, you are covering your saddness with frequent sleeps. You give your little free time to the people around you, and step by step you sink into latent sadness.
All these years of suffering to get what you want, just to understand... It made you more miserable than you are...

 

Пушти.Не можеш да ги оправиш.

 

Попушти малку, гледаш не оди силум све

 

Доста со overthinking. Убаво си е, не расипувај.