многу пати кога паднав во животот морав сама да се дигнам, да се потапкам по рамо,да сипам кафе и да продолжам, затоа дојдов до тој степен да не ми е гајле за никој, ако можам некаде да помогнам океј, да се наметнувам веќе не,keep going and carry on..
И сега што? Ни таму ни ваму..ако одиш грижа на совест а знаеш дека ке биде убаво,ако не одиш ке бидеш со мирна совест но нема да си среќна..во вечна борба си помеѓу срцето и разумот..реши веке еднаш за што си
Браво за тебе,донесе одлука конечно добро се осекаш,посилна си,смирена си се надевам дека одлуката е исправна а и така е за доброто на твојата иднина за доброто на твоите деца..нешто мораше да изгубиш за да добиеш повеке.
