То шо си напиша во дневникот да ти е водилка. А напишав: "Одамна немам дневник пишено, од дете. И убо е да го почнам со нешто трауматично за по години кога би го читала пак да знам дека и најлошото поминва". И така, испаднав(ме) оптимист мили4ка. Бравос за нас.
Не ти е прв пат да се давиш во такво море. Не ти е прв пат ни да се бориш да излезеш на површина. Што мора да одиш, мора. Оди и не гледај назад. Прави како твоите најомилени животни, мачките. Или ќе мјаукнеш или ќе ги покажеш забите и ноктите. Ќешки нешто ќе ти го даде резултатот што го посакуваш.
Беше ужасен период... Но работите се средија полека, полека... Се поминува, па така и на лошиот период му се гледа крајот. После дождот доаѓа сонце
Хмм немој да се предаваш, бори се, биди упорна и се ќе си дојди на свое место. Да, ќе треба време, неколку години, но на крај цел вложен труд ќе ти се исплати. Само верувај во себе дека можиш да успееш. Редно време е да се тргниш од меланхолијата што те има надвиснато. 2 работи во исто време ќе биди напорно и тешко, но барем една да завршиш ќе бидиш исполнета
До кога ќе се лажеш сама себе бре жено? Посебна психологија си, сама не можеш да си го фатиш крајот, а не пак другите
Зошто неможам да се тргнам од тебе? Како некоја будала упорно ти се враќам.. иако знам дека НЕ ТРЕБА. Се тргнав на кратко, ништо ми немаше смисла, не бев расположена. А знам дека не треба, забранет си ми. Колку и да е тешко, посакувам еднаш засекогаш да се тргнам од тебе и да избришам се од тебе, ама како да избришам од главата, од срцето?
