Одмор, ама не од јебените преостанати 11 дена што ми се планирани за друго, а нејќам ни боледување зошто нема да е фер. Ама сакам одмор. Да се изнаспијам, да се изначитам, да се опуштам, па пичка ли му матер кога ќе живееме?! А неделава ама баааш се ме боли. Уствари задниве три ама оваа... ептен. И ај сеа?
Да не ме боли ништо сакам, е тоа. Оти последниве два месеци ден не минува мене да не ми е нешто. Грбот пак е приказна за себе, 24/7 си е активен. Затоа, само здравје сакам.