Ми се оди на неκое планинсκо место κаде што има само една сκρомна мала κуκичκа со едно мало собиче и гρеано винце да нема ниκој оκолу мене да бидам сам да можам да исκулиρам добρо да ги наполнам мозочните батеρии
Sakam da sum niz ogromnite sadnici so drva koi gi vidov vo italija.mesto kade shto e kako raj i za uzhivanje,mesto koe mi ostana vrezhano vo glava,se nadevam nekoj pat i jas takvi sadnici ce napravam.
Ми се брише ова профилов тука, ама не е возможно. Ако де, нека стои, кога ќе се пуштам како сега од досада да видам на што не треба да трошам ни секунда.