За тоа со косата познато, демек ако ги ишишаме ќелави погуста коса ќе имаат... и за тоа дека се чуствуваш лошо кога друг го држи нормално е поготово со прво дете. Јас на свекрвиштено не можев ич да и го давам кога ќе го земеше како на игли бев, зошто еднаш ми го имаше грабнато од раце кога плачеше да го смирела она, уште повеќе од тогаш несакав да го зема. И со второво до душа ми е така кога ќе го земе едвај чекам да го остави само ја гледам.
Ме изнасмеа со "на ќерка ти и е слабо млекото" што убаво си и го плеснала тоа највеќе ме нервира што мислат дека сите треба да бидат исти деца и се исто да прават,ане сваќаат дека секое дете си е приказна за себе тоа е така зошто порано свекрвите многу им се мешале на снаите за чување деца и се пренесувало од колено на колено затоа е и муабетот со кравјо млеко, цуцла со мед, дохрана грав на 4ти месец и ред други мрднати работи и сега ние кога го пресекуваме тоа они не сваќаат и тешко им е да сватат треба генерации и генерации за да се искорени тоа
Не знам ете не можам да се опуштам воопшто, имам некој страв дека тоа што го викаат ќе биде така, дека ќе ми го превземат детето кога ќе порасне и мене нема да ме сака, дека нив повеќе ќе ги сака. Кога го држи некој друг детето само посматрам да не направат нешто што не треба. Свекрва ми е инвалидна од мозочен удар едната рака и е фатена па поради тоа многу многу хигиена не одржува, гнасна е ептен, еднаш на детето му падна цуцлата и тргна да му ја дава она па ја фати за делот што го шмука детето и наместо да рече измиј му ја она сакаше да му ја стави во уста, кога видов и се развикав. Јас не му ја фаќам така цуцлата, раце мијам како ненормална цело време, она што не мие раце па и уште ладнокрвно е што де ништо не е ми вика.
Уште ја немам родено имаме време ама да ми ја земи од раце додека плачи за да ја смири па мислам дека ќе и биде прв и последен пат што воопшто ќе ја држи во раце.... Што ќе и направи таа ? Бебе мајка си бара не баба бабата цуцлата можи да и ја дај а мајката да и даде да цица .... Се надевам барем таков проблем нема да имам ни со моја страна ни со од маж ми иначе на сите уште одма местото ќе им го кажам па колку сака нека се лута
Јас се приклучувам. Иста сум. Исти се и свекор ми и свекрва ми со моето. Сега веќе поголем е, вистина ги сака, не викам не и не викам дека треба само мене да ме сака, ама побогу колку се љубоморни и зајадливи, свеки не толку, ама свекор ми .... Ми смета тоа што кога ќе се со него, мајка не смее да се спомне, само баба и дедо. Кога ќе го земам од кај нив некогаш и несака да дојде, напнуваат, епа остани спиј со нас, ќе си спиеш со нас (а мал милион пати и од мене и од мм им е кажано НЕМА ДА СПИЕ СО ВАС, поготово после една ситуација летово, да заборават на такви идеи), они упорни, и ќе му речам ќе спиеш со дедо ти и баба ти да те оставам, он врти лево десно со главата и се кара по бебешки и си сфаќаат колку е саат и кај им е местото. Едноставно сакаат да ме заменат, ама џабе им е. Уште ми викаат уште некоја година, роди второ, ние ќе ги чуваме, ти ручек за сите ќе правиш. Демек многу ќе е стара свеки, ќе има 60 години и не ќе може да си прави ручек, ама ќе е способна две деца да чува. Јас само им реков - чување деца не е полесно од ручек правење. Знаат што сакам да кажам. Јас мислам дека знаат дека не гушат и ни сметаат со глупостите што ги тресат, ама од инает е тоа. Кога се роди и дојде сватот на гости од странство (на золва ми свекор), си прават муабет демек ај порасни и за 2-3 години, ќе те носиме во Словенија кај тетка ти. Јас им реков кога ќе го пушти она нејзиното дете само овде со дедо му, тогаш јас ќе размислам можда за такво нешто. И тука имаше бурна реакција демек еее сега ќе го пуштеше она со сватот, ама ќе одат на одмор. Аха, 2 години уште малку ќе поминат од тогаш, еве гледам колку го пушти. Само филмови си прават и зборат од инает наш.
Многу им се замараш во секоја тема. Добро не ти е криво што волку енергија трошиш на нив наместо да уживаш со детето и сопругот? Ако не се промениш ти таа нервоза ништо добро нема да ти донесе ќе се изразболиш само. Нервоза стрес е најголемата болест на денешницава. Живееш таму мора да си се обидеш да постигнеш хармонија искрено ти кажувам инаку животот ќе синго изарчиш пишувајќи по форуми оговарајќи ги...ба та ли ги од едно уво влегло друго излегло.
Абе поголемиот дел е така, ама.... ШТО ДА ПРАВАМ КОГА НЕ ГИ ПОДНЕСУВАМ? како комшии живееме и пак еден момент ќе сме заедно и пак се користи нешто да ме испровоцираат. Форумов издувен вентил ми е Едит: Скриншот ќе си направам од мислењево твое и секојпат кога ќе се замарам со нив ќе си го прочитам. во право си многу итоа.
Ништо како да не постојат. Најди начин што и да ти кажат само насмеј се и во себе број си или мисли си друго. Не фаќај на срце се таму ќе си цел живот (најверојатно). Рекле? Па што дека рекле нека си зборат. Сите зборат не значи дека ќе е така како што рекле. Ти испукувај си се ама насмеј си се следен пат и нека не те предизвикуваат да се нервираш . На тоа детенце му требаш ТИ смирена и среќна.
Да ама не може да ме допре, кога само јас и мм одлучуваме тоа ми беше муабетот кој шо сака нека си зборува. Ако немаш доверба нема да оставаш дете на чување, а дека не даваш никој да го држи ке ти помине, ке бараш да го држи некој И твоето и на @Snowflake97 претпоставувам се многу малечки?
Многу иритира зборот 'порано'. "Еееее порано ова им дававме, порано вака правевме, порано како гледале по 8 деца, како порано немало грчеви, скокови, што е сега ова, што му се тресеш еве порано колку паѓале па никому ништо ...и стандардното "што сè не ќе измислат сега". За народни верувања да не ни почнам, кога дојдов дома свекрва ми метла имаше ставено до креветчето, за кога јас ќе сум ја напуштела собата да му се изметеле лошите мисли за да не се плашел. Само не сватив кој е тој што ќе ги мете.
Оффффффф. Среќа што не ми доаѓа скоро ич (во 4 месеци 3 пати), затоа што ќе ја заколев до сеа. Кога ќе почне да ми кажува како се пораѓала, а приказнава ја слушав цела бременост па и сеа, како јајце давала на 3 месеци, па уште ќе ми соли памет дека не сум ја облакала како што треба, ладно му било на детето! На 25степени капа да и ставам за по дома! И чорапи морало! Е не мора! Ама врвот беше кога ми рече дека до 3 год немало градинка, требало јас да ја чувам или ако сум идела на работа она ќе ја чувала, а само кука како се ја боли, како е тешка за држење и уште се дрзна да искоментира за сестра ми, Ма каква тетка, сестра, не може да ја чуваат. Е тука збеснав. Ама мислам пламен од уста ми излагаше! Она ќе ми кажува за мое дете, лудача! Уф колку ме нервира. И прво прашање, женско ли е, а не дали е здраво и живо, туку дали нејзе желбата и се исполнила, демек во 5 век сме па докториве не знаат ехо. Господе! И уште што не друго...
После првиот пораѓај се ама баш се ми сметаше. Тогаш и паднав малку во депресија, и што знам, многу бев кревка и ранлива. Самодоверба на најниско ниво, а можеби и дека бев прилично млада мајка, нормално неискусна и се некако ме повредуваше, секој коментар. Мислам дека и убавите совети како да ги толкував погрешно во главава и дополнително си правев нервоза. Исто и јас како да љубоморев кога некој друг ќе ми го држеше бебето. Ама еве сега после второто породување јас сум друга приказна,искусна, полна самодоверба, совети слушам и прифаќам ако сметам дека се за прифаќање, ако не од едно уво влегло од друго излегло.
Кај верува у 5Г заговор и масони па уште ненајавен да ми дојде???? Да, ми се појави и мене ненајавена другарка на врата, со 3 маски на неа и ракавици плус и не и падна на памет да влезе, рече ме чека дм у кола, ова ви е од цело друштво, ќе те барам за некој ден да ми го покажеш бебето на камера. Ми даде поклонот и си отиде. Како бе така ненајавени, зар сурпрајз момент си замислуваат. Не ми треба сурпрајз кога сум цела накапана со млеко, со едната цицка извадена и мрсна у коса а бебе се мачи да заспие. Какви луѓе има еј
Сите ме нервираа а посебно свекрвата и маж ми . Ама тогаш и хормоните лудуваат, ај свекрвата сакаше да се меша често, ама јас и со нормални хормони не сум баш фина. И така сите ги ставав кај им е местото а најмногу го кркаше стапот маж ми а често и не заслужуваше. За второ дете кај сите верувам е подруго а и повеќето се претвораат во аждаи , и не мора да слушаш пак ама ти не знаеш, не си имала дете . Додуша јас и со прво се си знаев , освен доктор никој не слушав .
Како некоја магична преобразба се сите, откако ќе дојде бебето на свет како они да се мајките, значи сите така се понашаат. Мешање во се ние со маж ми првиот месец имавме нервози, а после тоа и до ден денес се знае кој се слуша. На почетокот и хормоните ни се до плафон, тоа дополнително не прави нервозни, ама работите се редат на место. Многу пати овде сум пишала дека треба помош, не викам не, јсс сум имала и повеќе од што требаше и баш тоа ни ствараше нервоза. Неможе они да кажуваат што и како за наши деца, или она цел ден го држи во раце а ако го земев јас немој, остај го, не го учете во раце. И после на секое доаѓање ете вие го научивте во раце јас не сум крива. Затоа ДИСТАНЦА Е МАЈКА НА МИРОТ. Веќе ретко се гледаме, за помош доаѓа кога ја викаме, кога ептен треба, фала и на тоа. Секој совет е добредојден но мајката и таткото одлучуваат за се.
Сѐ исто значи ,јас стварно не можам да ги разберам. Мојава се жалеше свекрва и ко се породила ја оставила сама ,и сто пати уз муабет и реков најубаво така. Демек да и текне со добро ама џабе. После се карав за со "лошо" да и текне пак џабе два- три дена ќе ќути третиот пак исто. Па дури и глумење сум и ја забранила. Е дистанца нема ко си во иста куќа. Нејзините не се совети ,наредби се. А бидејќи нема како да се одделиме тоа е.
Леле кога ќе ми текне на дента кога не пуштија од болница се смејам како луда а тоѓаш фучев и се исмејав во фаца. Мајка ми донесе големо мече, многу убава кутија Welcome Anja со пелени и чоколади, сестра ми и брат ми за бебето алишта и сетоа тоа многу убаво направено. За да не ја навреди мајка ми свеќи не нарачала торта, цела бременост со шеќер мене благо ми се јаде. Стигаме дома што да видам убавини, свеќи ми подава леб од тој што се носи во црква за слава и 1 кг шеќер   , ми вика таков е адетот треба да си топнеш со лебот од шеќерот за да јадело бебето јас веќе готова во фаца да и се исмејам и викам не јадам јас леб еве јадете го вие штом е таков адетот јас торта ќе си апнам, а торта немаа. Полициски час беше маж ми следниот ден уште од сабајле отиде да купи, среќа имав сладолед без шеќер во фрижидер.кога ќе ми текне се смејам како луда но во тој момент се ми сметаше
