Свеки ја убеди ќерка и на итна да го носат внукот оти многу плачел. Па и крвна слика. 2ипол недели имаше...
Не гледам ништо лошо во тоа. Што ако имало нешто, па затоа бебето плачело. Сепак педијатарот ќе го прегледа и ќе каже. И јас ја носев мојата на болница вечерта во 9ч оти без престан плачеше многу силно, нешто што пред тоа не се беше случило. А ем второ дете
На почеток луге, верувајте хормоните ни се во плафон, дури и погледот на свекрва ќе ни смета и да е нормален а камоли друго . Знам дека има секакви далеку од тоа, ама додајте и хормони и таман да полуди човек. Сега ми е смешно кога ми текне на првите месеци до година со син ми, ама тогаш мислев дека маж ми и свекрва ми ќе ги,, претепав" Не дека свекрва ми е цвеке за мирисање, далеку од тоа, само што сега не допира ништо до мене од неа. Мислам дека жената од таа година уплав фати од мене Ама сега сум добра, мила и фина
Знаеш што е лошото, за секој друг ќе каже глупости, го носеле, го малтретирале толку мало а за нејзино одма рипа и прави стресови. Инаку причина беа грчеви, многу очигледно беше. А капките против грчеви ги даваа по нивно, спротивно од препораките, оти пример 7 капки многу им се виделе за толку мало бебе. Ама ги скарале малку на лекар па сега си даваат пропишана доза и на бебе му е полесно.
Најмногу ме нервира тоа што сите истиот муабет, не го навикнувај во раце. Па каде да го оставам не ми е јасно. Спие легнат, јаде легнат, па уште буден да не го земам во раце да го прошетам, да го поиграм, ќе лежи 24часа. Греота е. Исто друго ме нервира што на сите им кажувам дека го легнувам во 8часот и пак ми се најавуваат гости касно. Ги одбивам секако. И следи муабетот- ааа што е тоа легнување со кокошките рано рано
Абе за кажување сите се арни. И мене така. Не ја навикнувај в раце. Ами секако ко ќе почни да оди нема да ја држам в раце. Или ко ќе ми речат, напрај и ред. Абе ок да е малку поголемка да е година и нешто, две па ќе ја занимаваш да не спие приквечер за да ја легниш порано па ноќта да спие. Ама ај како да му направиш ред на бебе од месец дена.
Ау со тоа у раце колку ме нервираат не ја учи во раце ќе си имаш мака коа ќе тежи повеќе. Ја на сите им викам ако нека си имам! Ама никогаш нема да биде толку мала, после јас ќе ја бркам за да ја гушкам. Плус 30 години сум ја чекала и не ја пуштам бе . Башка што очекуваат они од толку мало и беспомошно бебе, па секако дека сака у раце, сака топлина, мајкичка. Ја 30 години сакам со мама да се гушкам а не оно на 2 месеци
Ми сметаат сеуште многу работи. Облечи го, соблечи го. Ладно му е топло му е. Зошто плаче? Зошто не му даваш да плаче? Гладен е! Еве јас не знам, ти кажи ми молим те што му треба на мое дете. Ауууууууууууу се изглебал Лееееееелееееееееее, (онака ептееен дрматично) аууууууууууууууууаааааааааа бљуцналлллл леееелеееееееее. Откриј го, покриј го! Нозете повивај му ги ццввввррррстоооооо! Како бе не сакаш така? Не го зимај во раце! (А они оставаат да им спие во раце иако викам спушти го) Докторите немаат појма, слушај ме ти мене... Ми смета кога ми го зимаат без дозвола и го изнесуваат надвор иако сум рекла не, остави го. Ми смета кога ко смирувам ради грчеви или било што и ми го џапаат од раце дај јас, дај јас!!! Името на син ми е едноставно и не може да се крати. Не сакам прекари и 10000000000 пати сум го кажала тоа. И секако, му смислуваат прекари. По неколку пати повторување, веќе му реков на маж ми да си се справи со тоа зошто веќе доаѓаше како непочитување на тоа што сме го кажале, а не сакав да се расправам тазе породена. Мајка ми ме знае, жената одма си разбра. Ама со другиве многу споро разбирачкава. Јас кога се породив, барав мир. Само јас, бебето и маж ми. Секако, доаѓаа бабите ама не сакав многу седење. Не можев да им објаснам, посебно на свекрвата дека не сакам помош апсолутно никаква. Само сакав да сум сама со бебето. Сакав сама и со маж ми само да се навикнеме, поврземе и научиме сами на бебето. Ако згрешам, нека згрешам. Така и беше ама се нервирав што требаше 100 пати да повторувам и да одбивам иако реков дека ако ми треба нешто ќе си кажам сама. Знам дека е мерак внуче ама треба да се разбере дека на родилка и е потребен мир, освен ако не побара сама помош и мислење.
Еве еден совет од мене што не го држев бебето во раце. Прво истрауматизирана бев од мојот пораѓај и од целиот престој во болница, друго многу ми падна тешко царскиот, трето како капак на се ми беше и пост породилна депресија. Колку сакам сега да го вратам времето.. бебето не би го пуштила од раце. Тој период, тие моменти со бебето си ги пропуштив и ви кажувам да си ги држите во раце колку сакате, се друго може да почека. Иако син ми воопшто не е држен во раце сега е многу голема маза ама ете баш тој период мене лично ми е криво што не го искористив како треба.
Немам пишано на оваа тема т.е не се имав искажано. Ми сметаа многу работи. Најглавно од се тадааам свекрвата и делумно свекор ми , што е очекувано. Не е до хормоните туку жената комплетно се промени откако добивме бебе, а свекор ми за моето бебе стана експерт а за неговите најчесто не бил присутен. Прво скоро па се преселија кај нас , се знаеа , а ние врска демек немаме. За се споредба со децата на золва ми, ако тие имале некој проблем и моето мора да има. Па да почнам, свеки константно не тераше да одиме по доктори, не натера да одиме бидејќи бебето откако ќе го надоев повраќаше (иако сум медицинско лице и после сите убедувања, јас не се слушав), нејзина констатација беше дека млекото ми било расипано па затоа. После бевме на доктор затоа што малата беше плачка, па не сум имала доволно млеко гладна била, затоа што и золва ми немала па по некоја нејзина логика и јас немам, ама се беше во ред бебе дури и прејадено само мака мачеше со грчеви. Тие 40 дена ми беа пеколни, еднаш излегов вечерта да го фрлам ѓубрето до пред врата, па за малку ќотек не јадов како се излегвало на вечер така не смеело. Освен за контролите за бебе друго излегување како можело. Ми изнареди метли под мене и под бебето да спиеме, па дури сакаше да спие со нас, со мажот ми не сум смеела ( од старт на ова беше одбиена, што е многу, многу е ), некој и кажал дека памперсите 40 дена се береле, таа собери ги од цел ден јас оди акни ги во контејнер. Само некој глупости константно правеше , дома +30°C таа ја повиваше во дебела пелена и од горе покриј ја со дебело ќебе, бебето стално беше потпарено, но не тоа било од детергент. На секое и клаваше перничиња под главчето оти како така греота е, јас да сум спиела без перница да видам како е. Немав никаква приватност, без неа неможев ништо да направам одма лутачки, почнав да ја капам без на никој да кажам бидејќи се собираа сите и коментираа ќе ја настиниш, плачи ја стегаш и сл, па откако почнав сама да ја капам не заплачи. Има и други работи, многу се овие се дел ама готово, застанав на нозе повеќе никој не слушам за ништо, си се водам според тоа дека јас сум 24 часа со ќерка ми и неможе никој да знај повеќе од мене, па сега сите се лути зошто не му ги слушам инсистирањата па ме раскажват по роднини, ама ништо не ме допира ја имам подршката од мм. Инаку свеки не е воопшто лоша жена, само не знам зошто таква испадна тој период, може неа хормоните и беа.
Јас ги откачувам одма, јас ќе го држам, не ви го давам вас уживајте. Ме нервира многу што ова не се коментари од домашни, нашите се караат кој да го држи повеќе. Другите роднини, што ќе го видат еднаш годишно. И јас обожавам да го држам, да го гушкам хаха
Така мислат легни го и остави го. Тие и така правеле.. Кој каков сака ред ќе му прави на детето и кога сака ќе го легнува. Ама нив порано многу им се мешале и тие сега продолжуваат така.
Е мене првиот ден така ко се вратив од болница, ми вика кај ќе одиш леунка си, а јас до аптека ќе одев со мм. Јас изнервирана ко и се пуштив дека не се занимавам со тие суеверија повеќе на таа тема со адети нема дадено коментар, бар до сега. Ама никад није касно
Како издржувате со вакви свекрви, незнам. Јас почнав да го шетам од 2недели ко направи бебе, ако беше тука и свекрва ми шеташе со мене. Никогаш не искоментира ништо.
Уште од старт кога дојдоја и моите и на мм кога си дојдовме од болница со бебка, сите освен татко ми станаа педијатри. Мајка ми за облекувањето, свекрва ми за широкиот повој, свекор ми за начинот на држење. Претходно бевме договорени со мм дека нема да дозволиме никој да ни се меша, зошто не сакаме ничија помош. Уште додека беа сите на купче тој им рече неповикани да не даваат совети. Свеки се понуди прво капење таа да го капела синче, мм и ја покажа вратата, рече ние сме родители ќе го капиме како знаеме и умееме. Ако не знаеме, ќе научиме. Некое време ми трубеше за широкиот повој дека сум сакала да му ги прегреам тестисите на син ми, затоа сум му ставала. Еднаш и објаснив зошто ставам, после тоа беше на игнор. И тоа не ми сметаше толку многу шо сум немајка, колку што ми сметаше и сеуште ми смета споредбата на моето бебе со внуче од золва ми. 'Лелеее и тој вака правеше' 'Ее оти ова вака? *** немаше/не правеше'. Ок. Од мајка ми мнооогу ми сметаа коментарите дека бебето не било доволно облечено. Како сум можела 3 дена старо бебе да го чувам дома по боди на кратки и тенки панталонки, па дури и без чорапи? А дома 25° со отворена балконска врата. Татко ми еднаш ја подбра, во смисла сигурно не му мислиш ти подобро на бебето од мајка му и татко му и од тогаш не драматизира. А ја чувствувам секогаш кога сака да искоментира. Одма почнува муабет за времето, како заладува, дома не се седи без чорапи, па навечер дува ветер и така. Ама кој ги шиша. Добредојдени се да дојдат да го погалат бебе, да го погушкаат, да си поиграат со него. Толку. Друго ништо не ни треба ни од едните, ни од другите. Едит: од суеверните муабети, свека ми рече да не сум ги вадела алиштата од бебето надвор до 40 дена. Јас општо не вадам надвор алишта, ама тогаш намерно ги извадив за да им кажам дека не ми е гајле и дека ако ми зборуваат нешто дека "не чини" да се прави, јас уште повеќе ќе го правам. Со дозвола на педијатар уште од прв ден дома почнавме да го вадиме бебето надвор постепено и веќе кога беше 2 недели ние го носевме в парк.
Е сега како породена скоро 4 месеци да си кажам..... Хормони до плафон.... Почнувам- таа што се породила царски немала осетено каква е билката да раѓаш, што легнуваш сечат то е е то.... Бебе никако вадење до 40 дена Алишта надвор на вечер не Да сум и давала да цица- боже сачувај ( имало мајки што не му давале на бебињата да цицаат намерно) Колку пати имале дојдено гости дома до 40 дена како така гости... Па слики не се објавувале Па не знам мајката што не требало да прави Облечи ја и студи Па детето зошто плачи Па да не ја тепа некој - ова најсериозно ја прашува 100 пати во ден Па плачи бебе И се јади сигурно оти мајката незнај што му е на бебе не му дава да јади.... Па ова докториве ја претерува Па зошто порано не си идите баба како без бебето да издржи- и викаш дојди ние се ќе платиме аааа не страв ми е И нормално се обратно од ова направив има уште многуууууууууу работи ама ај доста се... ЕДИТ и најважното синко си иди невестата дома и одмааа второ бебе МАШКО... епа ми идеше да појдам и да ја убијам
