Што кога на комшиите детето цело време вика и плаче?

Но не е нагласено ни дека е дете со типичен развој.
Доколку многу ми смета би разговарала најкултурно со родителите, можеби има некаков проблем и нема потреба од лутење. Погоре прочитав дека не било дете ако знаело да ти каже "ако ти смета, затни си ги ушите". Дете е, мислам дека нема потреба да си ставаш на срце и да замеруваш. Со него не можеш да се разбереш колку што можеш со неговите родители. Не верувам дека дете со типичен развој па и со атипичен да е плаче или вика 24/7, мислам дека се преувеличува ама добро

 

Дете е и ако тоа ти го каже.
Ама ако знае дека со уши се слуша.
И ти треба да ги затнеш ушите за да не го слушаш.
Тоа значи дека детето разбира.
И е на возраст каде што со соодветен пристап може да му објасниш и да те разбере.

 

Точно, и затоа не треба да се замерува туку со убаво да му се објасне. Но не очекувај дека ќе се разбереш како со возрасен.

 

Имам толеранција кон бебиња и деца до 5 години,и деца со попреченост.
Бебето не разбира ништо и само со гласно плачење може да искаже потреба,што е океј.Ај и малку поголемо(3-4 годишно) не разбира многу.
Секако дека детето не е виновно,туку виновни се родителите.
Ама,детето треба да се учи од мало дека не може цело време да вика гласно.
Нема да научи ако еднаш неделно или еднаш месечно му велат да не вика.Треба постојано да му се зборува.
Ќе кажам за деца на братучетка.И двајцата се здрави деца.
Од 3-годишна возраст беа учени дека не може сè да биде по нивно,дека не може да бидат гласни цело време.Постојано им се зборуваше.Како што растеа и казни им даваа за да разберат(нема гледање тв,нема играње со играчки,нема шетање).
Требаше време,ама резултатот е одличен.
И двајцата убаво се научија.Пристојни,учтиви деца се.Прифаќаат „не“ за одговор.
Во близина на мојата куќа има многу згради.Има многу мали деца,ама врева речиси и да нема.
Во зграда живеат повеќе фамилии,а никој не е должен да трпи главоболка или да зафркне тест/испит ради гласни комшии.Секако дека за одредени категории треба да се има разбирање,ама не може за лица кои можат да научат/се способни да разберат дека не може секогаш да бидат гласни.

 

Mene ne mi smetaat,pred zgradite kaj nas ima mnogu deca,megu koj i moite,pa gi brkaat da ne vikale!
Zosto da gi brkam decata,da ne si igraat... ne razbiram!
Koga sme kaj svekorot i svekrvata isto decata pred kuka site gi brkaat,jas gi sobiram kaj nas.
Ne im davaat da se soberat doma,zosto!?
Pa tie se deca,mora da se druzat.
Gi vikam kaj nas sokce pykanki torta sto imam ke im dadam i site se srekni i ne pocituvaat site decinja.
Nemozam da zamislam decata da mi smetaat.
Za mene ne e vo red, treba da se vospitani no ne da im se krati igrata.
I nie ziveeme vo zgrada,do nas imame komsivce koe ne zboruva,ista vozrast so sin mi,kaj niv razbirlivo dr e sostojbata pa znaeja i da vikaat i da placat i se... nikogas ne sme se zalele.

 

Можеби треба да ги предупредиш .. Ако имате куќен совет во зградата , на следниот разговарај со членовите на истиот , што да преземете . Ако и после тоа нема аир , реагирај кај родителите на детето ( веројатно и тие не сакаат да им урла детето по дома , ама треба да разговараат со него , а не да ги бркаат комшиите што дошле да се пожалат , треба да разговараат и со комшиите , да објаснат зошто е такво детето , можеби има мака некоја ) , закани се со полиција и социјални служби ако треба . Јас сум за толерираме на дете , додека не разбира , секако не можеш да му објасниш дека не е во ред такво понашање . Ама детето во случајов , не би толерирала . Не е криво и детето , до родителите е . Ако јас гледам дека моето дете има вишок на енергија , ќе го запишам на еден курс , па и повеќе ако треба . Барем во Скопје има секакви курсеви каде би можело да оди . Ние сме малку позатуцани во Тетово , немаме многу избор , ама сепак , кога сакаш ќе најдеш . Еве на пример има тренирање кошарка . Од 5 години ги примаат , но јас сметав дека поубаво ќе биде да почне паралелно со училиштето , за да си стекне навики и ред . Ем правилно ќе се развива , ем ќе си тренира и ќе исфрла вишок на енергија , ем никој нема да се жали од него . Плус , можеби ќе развие љубов кон овој спорт и еден ден ќе биде кошаркар . Ако не , секогаш постои друг спорт .

И јас сум била плачливо дете , и знам дека баба ми често ме носеше по пријатели нејзини , за да ме измори и да не плачам дома . Најчесто кога ќе се вратевме од прошетка , јас ручав и заспивав . Кога пораснав малку , по цел ден бев надвор , за ручек не можеа да ме соберат . Помина и таа фаза . Еве сега сум мајка , и се трудам што потивки да бидат моиве . Е кога се бања малава , не можам да помогнам . Корне се од корен од урлање . Тоа не е плачење , буквално урлање е . Да ја прашаш , не знае ни сама зошто плаче . Ама што да правам , ја бањам кога сите се по обврски ( чичкото и нината на маж ми живеат под нас , и разбирам им смета , тие се веќе луѓе на возраст од 45-50 години , девојчето е во училиште , им треба мир ) , иако до сега никој не се пожалил , сепак од моја гледна точка не би сакала некој да ми прави галама , а јас сум била 8-10 часа на работа со секакви луѓе .

 

Камо јас сега да сум дете па да можам да се распиштам на цел глас со причина или без причина.

Има поиритантни суштества од мали, плачливи деца. На пример, возрасни луѓе без осет и самоконтрола врз неандерталско смеењето + поголеми дечиња што лупаат што најдат во двор, па мајкиве уште толку пиштат по нив.
Ни soundproof прозорци не помагаат. Ама кога не сакаш да се замериш со некој, ќе си ќутиш.

 

Ќе прескокнам лични приказни, колку златно дете сум била и колку ми пречи или не пречи туѓа галама. Според погоре пишаното, ти немаш проблем со детето, имаш проблем со родителите.
Тие ти го праќаат него на врата, да се расправа со тебе?

 

куќа му е мајката

 

Луѓе, не е исто бебе, мало детенце или веќе школарче.
Ако оди во школо ваљда веќе знае за некаков ред, може ли на час да трча, скока, вика?

И бебе и 10 годишно дете сметаат, реално секој звук смета, само што од бебе и малечко не очекуваш свест и ти е жал за родителите, од постари те фаќа нервоза, исто и од тинејџери што лупаат врати или со дечковци/девојки во влез се караат.

Но тука не се може ништо освен да се навикнеме, ни можеме туѓи деца да воспитуваме. Имам комшичиња доста гласни, не ме нервира кога си играат, се смеат, но знаат и да се скараат и да си викаат погрдни работи. Јас "лек" во слушалки наоѓам, во двор мора да се "трпиме" едни со други.

Утре и јас дете ќе имам што ќе трча низ двор на дедо му и ќе вика, а овие деца млади ќе бидат па на нив ќе им сметаме

За сметање секоја галама смета, ама на крај памет не ми паднало полиции да викам или да се карам.
Не зборам за екстремни случаеви кај што детето го тепаат и малтретираат, или кај што тинејџерот ги гаѓа по дома со предмети, тоа е друг муабет.

За да немаме галама и сметња од комшии, само живот надвор од цивилизација, нема друго

 

Често има случаи на првоодделенци, кои имаат проблем да се научат да седат во клупа 7-8 саати.
Некои и по цела година поминуваат шетајќи низ училница и зборувајќи со другите деца, додека не се навикнат дека не треба така.

Па не е баш така.
Претходно кај што живеев, една ги пушташе децата во ходникот да возат со мали точачиња... знаеш оние со пластични тркала. И тоа на подот, во ходник.. одекнуваше низ цела зграда.
И' реков и престанаа.

Стекнување на нова навика кај деца, е често пати борба.
Од одвикнување од цицање, до одвикнување од пелени, до навикнување во градинка/школо, до стекнување навика за учење... ју нејм ит.
Не разбираат колку што мислиме дека треба да разбираат.

 

Сограѓанке, не го тупи
На 7 години, дете треба да разбира, а ако не разбира тогаш е проблем. Чив? Не знам. Вероватно на родителите или на наставниците и тука никако не поминува фразата: дете е

 

Не ми беше муабетот за чија е вината, туку дека за имање, има секакви случаи.

 

Апсолутно се согласувам. И дека и полошо од на нина случајов има, знам.
Ама нели е безвезе ако се пожалиш за 7 годишно дете на родителите, тие да ти креваат раменици и да ти речат: дете е?

 

Имаме комшии со 2годишен тодлер, не е проблемов двегодишно дете што вришти ноќе, не реагирам зш и јас имам дете кое оди накај тодлер, ма да не очекувам да е такво, зошто е многу мирно, ама со дете не си на чисто никогаш. Мене ми е проблем мајкава која на сред ноќ се дере по детево дека се расплакало, го надвикува, не да го смири.

 

Секако дека тоа не е одговор.
Ама верувам дека се обидуваат нешто да преземат, дека разговараат со тоа дете, дека му објаснуваат... ваљда

 

Има, ама не се сите случаеви тоа. Од 20 деца, може 2 ќе имаат проблем со внимание. Не 18.