Што му фали на мојот карактер (самокритика)

Многу сум емотивна ама тоа го кријам од сите и изгледам од надвор толку ладна и незаинтересирана.
Плачам за се и сешто, кога гледам филм, слушам песна, ако слушнам нешто тажно, ако се скарам со некој..
Имплусивна сум многу, брзо се вадам од такт.
Затворен тип сум, ми треба време да почнам полека да се отворам пред некого.
Со нови луѓе не комуницирам многу т.е. зависи од човекот нов.
Некогаш сум нервозна, шо се ме нервира.
И најмногу од се мразам шо сум воспитана убаво, на сите добро да му направам погодам, не можам да бидам лицемерна, да се лижам и да правам лице или да му ковам план на некој да се ситам на неговата несреќа.
И многу се грижам, некогаш и за непотребни работи.
Мислам дека сум комплицирана.
Не можам намерно да му плеснам в лице на некого лоша работа или нешто неубаво.

 

da ne si mi slucajno sestra bliznacka?

 

хахаха можи, ако имаат нешто настрана мрднато родителиве хаха

 

Инает,емотивна и тврдоглава

 

Помалку самокритика и суровост кон себе, едноставно поблаг судија за сама себе да бидам и да се помирам НЕ МОРА СЕ ДА Е СОВРШЕНО ! НЕ СЕ ЈАДИ САМА СЕБЕ !

 

-Понекогаш можам да бидам премногу дрска, дури и без причина
-И ако не се издавам пред никој, голема плачка сум
-Самокритичност до бескрајност
-Секогаш во лице им кажувам критики на луѓето околку мене и не секогаш сум позитивно протолкувана
-Не можам да седам ако околу мене не е средено и се на место, без разлика колку сум уморна.

 

Премногу сум молчелива (моите мислат дека планирам нешто, некоја лудост)
Мрза светска сум станата.
Плачка сум голема за све можам да се расплачам во секоја ситуација.
Понекогаш имам многу краток фитил, спој добивам во дел од секунда.
Морам да кажам исто маана ми е тоа што работите гимгледам од сите преспективи, па ако треба и цела вечер ке ја мислам таа работа ке ги гледам и лошите и добрите и можните и невозможните страни.
И голема маана ми е тоа што не им кажувам на лугето што мислам во моментот туку чекам да се стабилизирам за случајно дан ја посерам работата. А требит дирекно фино да им се заплеска на некои личности дирекно у фаца. Ама ете мајка и татко така ме воспитале.

 

Треба повеќе да се грижам за моите чувства, отколку за туѓите..Секогаш гледам прво на другите да им погодам, па после мене

 

Многу сум чувствителна. За било што. И многу често мислејќи на другите се заборавам себе. Сакајки сите да ги направам среќни (што е секако невозможно), јас сум несреќна.
Премногу сум искрена што и не чини. Што мислам кажувам. А многу пати искреноста скапо ме чинела. Секако дека бирам зборови кои треба да ѓи кажам, а свесна сум дека некогаш треба да преќутам иако се обидувам да употребам вистински зборови за јас да не испаднам некултурна и да не повредам некој. Не за џабе рекле ќути си трај си.
Само да не сум чувствителна до толку, повеќе да мислам на себе и да не кажувам се што мислам би било супер. Работам на тоа да ги искорен овие негативни особини.

 

Самодоверба, упорност, желба и стремење кон подобро. Е тоа ми треба.

 

Храброст да кажам не и да си ги ставам своите потреби пред другуте.. На сите да погодам и на крајот пак не чинам..
Ми недостига самодоверба дека се што ми се случува убаво сум го заслужила , сработила, а не ми паднало од небо и имам право да се радувам.
Што собирам се во себе.. Се правам ладна дека не ми смета а внатре срцето ми се кине и душава ми вришти

 

Многу работи му фалат на мојот карактер.Прво што најмногу ме нервира и тешко дека ќе го променам е дека многу шлапам,многу зборувам.Дури и кога ќе си речам во себе не го кажувај тоа,може да си направиш себе некој проблем или на некој друг,пак ќе кажам.Тоа само кога сум изнервирана,ама не треба така да правам.Второ,не задржувам ништо за себе-поврзана работа со првото што го спомнав.Некои работи не треба да ги кажам на никој.Мислам дека не можам долго време да чувам некоја тајна.Па луѓе понекогаш треба да излажеш за да се заштитиш себе,а јас сум многу искрена.Дури ни на некој од семејството не треба да ги кажуваш некои работи,тоа си е мое мислење.Мислам дека треба да бидам потаинствена.Ај оваа работа мислам дека полека почнувам да ја искоренувам од себе.И понекогаш кога сум изнервирана,им се истурам на други луѓе,па после се чувствувам глупо и се каам.Божем тие ми се криви.Тоа е сега за сега.

 

Gi vrednuvam lugjeto spored ubavinata i spored toa kolku materijalni dobra bile sposobni da postignat vo zhivotot. Ama ne e neshto koe bi sakala da go promenam kaj sebe, bidejkji ne sum ni daleku od vistinata koga razmisluvam taka.

 

ista sum i jas,za zal

 

Вишок имам, уствари... добра вила Добрила се трампам за некој грам лошотилук и себичност.

 

На мојот карактер му фали да бидам похрабра за некои потези,да не бидам толку емотивна и плачка голема,да се спротивставам на некои луѓе и постапки јас не знам не да кажам или да одбијам некој за нешто да не обрнувам внимание на небитни работи и да си се гледам прво себе си како сите што прават па после другите, ама пустото не сум така скроена.

 

Кога ќе се изнервирам не размислувам што ќе кажам и после ми е криво за тоа што сум го кажала. И ситница може да ме изнервира. Многу сум инаетлива. Ако се заинаетам за нешто, не попуштам па што сака нека биде. Често знам да се премислувам за одредени работи. Денес мислам едно, а утре друго. Маж ми постојано ми префрла за тоа.

 

На мојот карактер му фали дефинитивно одлучност, самоиницијатива. Премногу размислувам што како ќе биде за на крај да испадне дека нема аир од многу мислење.