Научив дека никакви пари нема да те направат среќен ако ти си тажен во душата. Да бидам благодарна на секој нов ден што сум здрава и жива заедно со мојата фамилија. Дури и најсаканите луѓе еден ден ке те разочаарат.... Најголем пријател и непријател си ти самиот со себе.
..дека и најобичните мисли имаат моќ. Правилната визуелизација е секогаш повлијателна од моменталната ситуација.
Повеќе да го ценам своето време во денот, зошто не ни е загарантиран наредниот ден. Да ги слушам со малку повеќе внимание, трпение и доверба блиските и саканите. Заземањето и грижата за себе, поставувањето граници на другите, само-одбраната не се себичност и егоизам. Трудот секогаш се исплати, но само ако не е на сметка на здравјето и одморот. Да си го почитувам телото и да си ги правам редовните прегледи, терапиите (какви и да се, макар и вежби), забарските поправки и сл. зошто тоа не е хипохондрија и не е опседнатост со здрав живот. Тоа е логика - возиш кола, мора да ја одржуваш или ќе ти рикне. Доволно е да си и само да постоиш. Доволен си. Не мора да правиш ништо екстра, да бркаш нешто, да туркаш нешто. Доволно е денот да ти се одвитка сам пред тебе. И тој ден е убав и вреден.
Колку и да имаш на кого да се потпреш, колку и да ги делиш работите со најблиските, колку и да ја даваат душата за тебе - во тешкотиите си сам... Зошто сам? Затоа што кога ќе дојде лошото, заедно страдате, но секој на свој начин, никој не може да ти ја земе болката, ни пак можеш ти да му ја земеш на некој друг. Научив дека на крај сепак останува се на самиот себе.
Ајде и за 2024 да напишам. Ме научи дека морам сама да се борам и дека само така ќе успеам . И ме научи да кажам конечно НЕ на нешто што не го сакам .
Да ја зграбам секоја шанса што ја имам дур сум млада и да прифаќам light ризици. Да продолжам да копнеам по нови искуства, да не отстапувам од себе и на “силните” да не им ќутам. Дека има многу љубоморен и завидлив народ, и дека се повеќе ги има таквите шо ти се ситат на лошото колку и да е истото ситница. Колку повеќе се придржуваш до правила и правиш како шо треба сите да прават од причина шо по карактер си принципиелна, толку повеќе те користат. Кога после долга борба со менталното здравје ќе успееш да се подигнеш, ќе се научиш да кажуваш не и тоа без да имаш грижа на совест поставувајќи јасна граница на сите околу себе. И така секој те почитува повеќе. И да, нема веќе замачкување очи дека Х особа е добра личност, те гледам у очи и директно у душа, толку.
1. Дека не е себично да си дадеш љубов и грижа на себе си <3 под основна грижа е да поставиш граници, особено да знаеш да кажеш не и ништо, ама баш ништо да не правиш под присила и притисок. И не само што не е себично, напротив, одговорност е прво ти да направиш се што е во твоја моќ за себе си, своето здравје и мир, потоа за најблиските, па потоа и за сите останати, зашто во буквална смисла "you can't pour from an empty cup". Порано овие работи ги "знаев" т.е ги имав чуено и се слагав со нив теоретски ама не ги разбирав доволно за да ги применам практично во мојот живот. 2. Дека нема слобода без одговорност. Или ќе преземеш одговорност за да живееш слободно како сакаш или ќе бегаш од одговорности и ќе се лакомиш за мали површни цели по цена на твојата слобода и автентичност. 3. Дека почитта е поважна од самата љубов. Многу луѓе околу тебе ќе те сакаат, но блиску треба да се држат оние кои покрај љубов, ќе ти пружат почит пред се. 4. И за крај научив што е разликата помеѓу нечија потреба/желба и нечие право. Манипулативните луѓе често ги мешаат овие поими како што ним им одговара за да те притиснат да постапуваш по нивно и да ја имаат цела контрола. Сечие и секое право се почитува, но секоја потреба и желба не е ниту возможно да се исполни.