Ги жалам и им се смеам у фаца они ми се бесплатна забава инаку познавам многу вакви ситни душички кои се љубоморни на се што ќе купам кога ке ме видат у нешто ново им светнуваат очињата од гнев,бес засто ја имам а они не и после блесокот од нивната шуплива глава следи онаа реченица и јас ке си купам слично но тоа слично секогаш е исто и шо да правам греота се често им се обракам со абе мразам копии !!!!али тоа нивниот мал мозок не го процесира
Порано многу се нервирав кога некој ме копира ама сега само им се смееам на таквите а ги има најмалку 2 такви душички кои секогаш го прават тоа ама што да се прави немат свое јас и свој стил па често ме копираат и така да веќе не им се замарам и да ја имаат истата облека како мојата нема да можат да им стои како на мене хех
ми пречи кога некој ми ги зема мислите,зборовите,навиките ,манирите,идеите,но уште повеке ми пречи и тоа што си немааат нивни.Кога некој ме копира некогаш знам да кажам нешто,но некогаш и не,зависи тоа од ситуацијата.Еднаш знам бев многу изнервирана и едно девојче почна да не копира и јас така како што седев и удрив една шлаканица, и и кажав друг пат пак ме копирај.
Јас само на cut идам. Овој стилов „јас сум уникат, сите други ме копираат“ ми е многу глуп. Ај да живеевме во Америка, Њу Јорк со 19 милиони жители разбирам толку да се фурате, ама во Скопје е апсурдно да зборуваме за копирање кога секоја продавница ги има истите работи. Кој што сака ќе си купува и кој што сака ќе си носи. Не одам до таа крајност за да се замарам ако некој си купил исто парче како јас, мене ми годи некој да се инспирира од мене, чак и си ги дигам акциите малце. Јас си негувам мој стил, сама се пронаоѓам во него и не чекам да видам од другите. Ако некој сака да ме копира, слободно. А ако отиде многу подалеку од копирање само во начинот на облекување и слично, тогаш лошо е за него. Тој е тој што нема изградено свој стил па само си подкраднува од страна и го краде туѓиот идентитет.
Ако зборуваме за копирање на стил, мене ми ласка. Воопшто не се нервирам околу тоа. Тоа го сфаќам како некој вид почит кон мене и кон мојот стил - на некого сум му послужила како инспирација. Башка јас сакам да сум во центар на внимание, што да правам таков ми е карактерот, значи сум била во центарот на нечие внимание. Не ми се случило да ми копираат статуси на фејсбук, најверојатно поради тоа што ретко ги пишувам и дека немам многу „пријатели“ на фејсбук, воглавно најблискиот круг.
Едноставно го игнорирам Можеби до некоја граница ми годи бидејќи на некој сум му послужила како инспирација.
Зависи, некогаш ми пречи некогаш не. Некогаш сум горда на тоа некој да ме ископира за нешто, може да ме исполни бидејки сум била подобра и мене прво ми текнало, ама некогаш кога ке се поминат границите ме нервира затоа што може моментот сум сакала само јас да го носам тоа (конкретно за облека во случајов) и веке ако се претера во копирањето, јас мислам станува збор можеби за опсесија да се биде како вас. Нели?
Се нервирам во себе..Не му покажувам на никого дека сум нервозна за тоа...Затоа што има психопати и за инат ќе копираат
Кој сака нека ме копира,ич не се замарам со тоа.А што е до мене јас не би сакала да копирам,не сакам туѓо мислење сакам свое! )