Што требало да нè научат на училиште, ама не нè научиле?

За сексуално образование ќе се согласам.
Многумина не знаат како се забременува, поставуваат премногу глупави прашања, табу тема им е разговор со родител на тема секс.

 

Самодовербата е многу битна работа.

Теорија да, ама праксата исто толку е важна (да не речам и поважна).

 

Хортикултура, пружање прва помош, постапување и снаоѓање при опасни и животозагрозувачки ситуации...
Готвење мислам нема потреба, тоа се учи дома. Плетење и везење во 21. век е само хоби.
И на бон-тон воопшто не обрнуваат внимание , а е неопходен.

 

Како се прави и како се води свој бизнис.
Се траскаме, учиме факултети од четири години, за потоа да пијаме апчиња за смирување кај некој приватник, кој нема ни средно. Како да се справиш со кризи после напуштање на работен однос, како да менаџираш со финансии. Готвење, чистење, земјоделие и хортикултура.
Практични работи, помалку хипокризија и глумење.

За машкиве, предмет како и се приоѓа на девојка и како жената не е само објект за исполнување на твоите сексуални фантазии. Да гледаат порно, ама едукативно со објаснување, не она силувањено на pornhub.
Жените да не глумат субмисивност за да влезат во брак, а потоа да корнат коси оти тоа се очекува од нив. Биди тоа што си, ако не му се допаѓаш ќе дојде друг.

Како да се препознаат психопати, социопати и нарцисоидни личности. Соодветна евалуација на истите, да си се дружат само сами со себе.

 

За животот..

Многу непотребни работи се учат (особено во основно) а баш тоа што треба, општи работи за живот, не се учат. Затоа новиве генерации забегуваат уште пред пубертет да ги фати

 

Општи работи за живот дома треба да се учат.

Во темава вака низ коментари многу измешани брзини гледам. Не може училиште да подготви никого за живот толку колку што некои очекуваат. Животот е училиште. Не се учи се' во школо.

 

Еве основното од претходните коментари пошто моментално друго не ми текнува: прва помош, ментално здравје (не мора да се учат лекции, барем нешто основно за да се нормализира дека е исто како и физичкото, па и многу повеќе битно), сексуално образование, бон тон порано само се спомнуваше како поим, воопшто ништо не се обрнуваше внимание на тоа и многу други работи.

Не сите имаат родители кои им посветуваат доволно внимание и ке седнат да разговараат со децата за било каков проблем и да им даваат совети за да може да научи нешто дома. Некои воопшто и немаат родители.

 

Пред се основни работи како хортикултура , важноста на менталното здравје , сексуално образование ( за повисоките одделенија во основното образование ) , преживување во опасни ситуации ..

Ќе се осврнам на темата " бон-тон " . Тоа се учи од дома . Ако јас не го научам моето дете да каже добро утро на улица , кој да го научи ? Да , наставниците можат да потпомогнат во општата култура , но не и да им го вкоренет истото . Тоа се учи од родители , баби , сестри , браќа итн .