Точно, од што имаме не знаеме што да облечеме. Да бевме ограничени, да имавме толку и толку да видите како убаво ќе знаевме што кога да облечеме. Ама не. Па сепак сметам дека е нормално. Посебно пред излегување кога се живо дигам на нозе зошто не можам на пр. да си ја најдам суќната или ќе пробам 100 комбинации и на крај ќе се одлучам за првата. Колку и да имаме, пак ќе немаме што да облечеме. Правопропорционална работа е, факт. Колку повеќе имаме, толку повеќе не знаеме што да носиме...
Хахах па скоро секој пат кога излагам. Имам цел гардеробер пун облека, и кога ќе кажам Немам што да облечам со онаква смрштена фацичка мајка ми од таму Како ма немаш што да облечеш? Секој ден нови маици и тракаташки купуваш, немаш што да облечеш. И ќе ми одбере некоја обична комбинација која сум ја носела веќе 100 пати, и морам со таа пак
Ми се случило неколку пати да кажам вака. Најчесто затоа што не сум била доволно креативна или реално ме мрзело/не сум сакала да одам некаде. Па ова ми е изговор дополнително да мрчам зошто не треба да одам. Немам што да облечам фазата се јавува кога нагло слабеам/се дебелеам па тогаш е и тоа како вистинита.
јас па тоа го свакам како некој нема што да носе а ние од толку алишта викаме дека немаме и јас имам алишта доволно ама не викам дека немам и не се мислам ногу ке одберам тоа и тоа ке биде
Јас го кажувам тоа кога сакам да си купма нешто ново,а сум си купила вчера на пример и денес пак сакам нешто сум видела и аресала и за да ми го купат нема што да облечам ке кажам.А.татко ми толку се нервира на тој збор и одма вика ти ако немаш јас незнам кој има и ај оди шо си ареса купи си и готаво мое е тава што сум си го аресала...
Порано ова секогаш го викам, а и сега понекогаш. Ако ме мрзи да барам низ шкаф нешто, ако сум уморна и ако си бендисам нешто во некоја продавница, Мама тогаш : Ајде кажи каде е, заедно да го видиме. Ако е убаво за носење, добар материјал, нема грешки - твое е. Ако има некоја грешка или поти, не ти го купувам, ќе сфатиш дека сум во право. Сега почесто викам : Имам што да облечам, но секое ново парче е добредојдено. Со искреноста моја имам повеќе гардероба, мама цени искреност многу и ме наградува.
Најчесто на сабајле викам "Немам што да облечам" Ама тоа мислам дека го има кај секоја жена и купишта облека да имаш секогаш ново парче е добредојдено
Ама јас навистина немам што да облечам. Мојот плакар навистина плаче за ново. Време е за промени. Како во облеката така и во други сфери. Ми се смачи веќе од немам што да облечам. Не дека имам малку облека, ама немам ни многу.
Е стварно немам! Имам облека, ама едноставно не ми стои веќе! Имам некои вакви периоди на 2-3-4 години кога одеднаш ми се менува стилот, скроз различни работи почнуваат да ми се допаѓаат и се што имам ми е толку непривлечно, па цело време си носам 3-4 исти работи. И баш сега е таков момент кога најмалце можам да си купам нешто ново!
Стандардна женска изрека нема која девојка не се препознава во оваа тема.Најчесто така викаме ако не мрзи да излегуваме или не сме доволно добро организирани за излегување или пак кога сме нервозни.
Јас си имам секад 2-3 проверени комбинации што секад ми стојат убаво и коа ме фаќа паника и не знам што да носам или немам време да размислувам многу се одлучувам од тие in case of emergency
Најголемите кавги со мајками ги имам околу овај муабет (немам што да облечам) но проблемот кај мене е тоа што секогаш преферирам да си купам нешто ново отколку да искомбинирам од работите што вќе ги имам и најголемиот проблем ми е што брзо ми се здосадва од тоа што ќе го купам одма ми поминува ќефот што би се рекло абе (женски муабет)...
Да,ова најчесто ми се случува кога брзам негде и ниедна работа не ми се допаѓа во тој момент.А кога сум слободна и кога ќе разгледам што се имам за носење,се чудам како не сум можела да најдам од толку многу работи.
Се случува,се случува Имам стварно доста облека,но нам девојчињата никогаш не ни е доволно.Сепак смислувајќи комбинација за излегување ќе испадне да фали нешто во неа што јас си го замислувам и оп проблем Па ќе се потрудам друго нешто да искомбинирам и ќе го решам проблемот
Се случува да кажам дека нема што да облечам .. но секогаш се наоѓа нешто само ти треба малку креативност
Колку и да имаме облека ние девојчињата секогаш сме такви. Секогаш ни фали некое парче облека за да бидеме комплетни.
Секогаш, ама секогаш без исклучок каде и да одам морам да доцнам - и да , заради облеката. Ке се средам се, и 15 , 20 минути ко ретардирана ке застанам пред плакар и зјапам, а не вадам, ништо не пипкам а гледам ко чукната, па после ќе ми текне што се дешава и ке се разерам - аман бе немам што да облечам, и на мајка ми, нормално и се крева притисок. Кој деген
Немам што да облечам е реченица која ја казувам секој ден додека стојам и разгледувам што да облечам повеке пати имама задоцнето на час заради тоа..Мајка ми цело време ми вика дека полна сум со облека а јас се жзалам дека нема што да облечам
