40 денови по породувањето

"Така требало".
Со живи јајца се влечкав

 

Лелеее ама адети, јас па мислев варени, што нема да измислат.
Затоа нема одење по гости хаха.

 

Мене ми кажаа да не кажувам чао на гостите од повојница, ке ми заминело млекото со нив.

Решив да тестирам судбина и на сите со еден кажував чао чао чао. Ем атеист ем не верувам во сили некакви.

Доев 3 години. Како млекара бев.

 

Ова ко секта некоја, скраја да е

Ау мајчице, година дена? Не се нормални, ноуп.

 

Кога идевме во крајот од каде што е сопругот по потекло ми даваа строго домашни јајца. Таман за доручек тазе јајца имав

И чао им викав и ги испраќав, намерно. А ако беше вечер, а бебе будно и него го земав на врата ​

 

Леле не можам значи .
Баба ми - оди да му забајат.
Жено детето ке вади заби мака му е од тоа.
Не - оди да му забајат
До 40 дена да сум ставала под креветче метла за да се бркале ѓаволите.
Викам ако видам такво нешто ке ја искршам метлата од вас.

 

Јас само што излегов од болница први ден дома фамилијарно со мач ми и ќерка миод 6ти ден пешачам еве бебе денес почни 2 недели.
одам до аптека,продавница ми треба воздух и мене
Една комшивка стара во продавница кога ми се опна ми вика кај одиш ти немаш ни 10 дена а шеташ не е убаво ни за тебе ни за бебето едвај се воздржав да не се насмеам
Бебе само што задпа,јас облекувам патиките и на пешачење

 

Подобро на воздух со бебе отколку секој ден гости да гњават бебе, а и мајката со непотребни прашања.
Сите на куп во една просторија.
Имам другарка кога се породи свекрва и не и дозволуваше да си викне братучедки и другарки до 40 дена, ама затоа од нивна страна сите дошле, стринки, тетки, вујни.
Се породи во Јануари и седеа во 1 соба, бебето и беше во дневна, во спалната ладно, и незгодно и беше да дои пред вујковци, чичковци на маж и. И мене би ми било незгодно и пред негови стринки, тетки, а пред братучедки и другарки не.
И друго е кога ќе ти дојдат помлади, друго постари, за било што, многу замараат постарите со глупави прашања.

 

А да,и една од многуте причини поради кои сега мислам дека снемував млеко е тоа дека после 40 дена почнавме по гости и мене нормално ми беше срам а и немав како да дојам па давав АД.
ГРЕШКА! ОГРОМНА

 

Исто и другарка така, а имаше млеко, после почна АД. Јас не сум ни трудна, се обидуваме, и од толку што сум напната и разочарана, не сакам многу народ по дома, а не тогаш. После 2-3 месеци кога сум одела кај блиски да го видам бебето, страв ми било да го држам, а не одма после 40 дена. Уште очи не отворило, мајката незнае каде е, ќе и се тупнат некои стринки на мм.

 

Јас бегав во спална да дојам ,веруваш дека за 5 мин беа нацртани и ми висеа над цицка да видат како цица бебето? Не депресија,арно со главата на рамена што си останав.

 

Ок во спална, ама еве ако е зима и некои немаат сегде греење, ужас.
Луѓе без осет, некогаш мајките ни сметаат, не други, ама на мајката можеш се да и кажеш. Тие 40 дена се за мајката и бебето, за голема молитва на мајката, не одма да ти се нацртаат дома. А за излегување пред 40 дена сум ЗА, треба малце воздух и за бебето и мајката. Тоа да не се излегува од дома до 40 се бабини деветини. Подобро шетање отколку служење дома секојдневно.

 

Леле ова со млеково на земја врв. Јас ко Ивица и Марица си оставав траги по пат само со млеко од што толку ми течеше

 

постарите си ги лечат комплексите од нивното време.
И кога ќе ми речат јас дум била лоша не сум слушала,ДА лоша сум си ги гледам децата како што знам и сум посмирена.
јака и душа на другаркати јас ќе пукнам да сум така има све у пм да отерам и нема да им текне годти да донесат.ама многу стари си зимаат за сила особено ако плаќаат сметки или прават јадење

 

Нема врска плаќање сметки и јадење, си плаќаат секој посебно по пола, си готват посебно, си делат сметки, ама ете такви се во се да се мешаат.
Денес баш бевме на гости, женава кажа со царски породена, едвај останале живи и таа и бебето, 10 дена во болница биле, одма другиот ден дошле чичко, стрина и братучед на мм, спиела во соба,свекрва и и рекла ајде станувај гости имаш.
А она одвај се движела од раната.

 

Nz dali e pravilnata tema
Zdravje, Bebe ke Se rodi zima.
Jas I maz mi ziveeme kaj mene zasega zatoa sto sum sama. Majka mi e pocinata a tatko mi e nadvor od drzava. Negovite ziveat na 50km od nas. Dodeka nie I dvajcata rabotime vo sosednite gradovi 20km.
Zivotot ni e vo patuvanje. Mnogu se plasam I vo postojana dilemma sum. Kako ke bide, kade ke ziveeme.
Od Edna strana ke treba kaj mene Sama Bez niedna pomos I toj cel den na rabota. Dodeka ako ziveeme kaj nego, maz mi pak nema da moze da bide tamu zasto sigurno nema da vozi 50km napred nazad sekoj den.
Ke imam pomos no ke ziveam so majka mu I tatko mu. Edinstvena privatnost ke mi bide spalnata soba.
Nz sto da napraam. Majka mu postojano mi veli, I ova e tvojta doma. No ne e taka. Ne se custvuvam taka. Nemozam nitu da sednam vo dnevna da se ispruzam nitu da sednam vo kujna sama da si pijam kafe. I denes na vikend kaj nego. Mu velam sakam da ja iscistam nasata soba poleka, nekoi raboti na hemisko da se odnesat so treba da se dokupi. Kako ke ideme vikendi da si sreduvam po moe. I toj mnogu me naluti, mi rece nemoj ke ja navredis majka mi, tepihot e cist.
Zbudalev, kako posle jas da se custvuvam kako doma?
Majka mu e tipicno kulturna zena, no mnogu go razgaluva maz mi, do toj stepen so go tretira kako 10godisno dete. So da donese mama, so treba mama da napravi.
Kolku poveke maz mi e takov Istoto go ocekuva od mene, jas da peram, da zakacam alista, sadovi,gjubre,prasina....tolku poveke nemozam da go podnesam ni nego ni majka mu.
Vaka taka....ke zbudalam ako ziveam tamu, nz sto da odlucam.
Vrzana sum I ne sum nikako

 

Не ти е лесна ситуацијата воопшто. Јас можам да ти кажам од мое искуство, па ти премери си сама како и што ќе правиш. Може некој друг исто ќе ти каже како поминал и полесно ќе ти биде да одлучиш.
Ние живееме сами и одлучивме да не земаме никој кај нас за помош. Маж ми се договори на работа да земе 4 недели одмор, од моментот кога ќе дојде бебе, а после да работи почесто од дома.
Е сега мојот се грижи за домот исто како и јас. Кај нас сите обврски се поделени уште од сам почеток. Тој немал никој пат проблем да пушти машина, да изриба купатило, да зготви... Значи уште пред бебе беше така. Си делевме обврски за да имаме време повеќе за нас.
Кога дојде бебе исто продолживме, он исто преоблекува, бања, успива...
Ама е тешко. На почетокот првите денови бебе спие нон стоп, ама и ти си изморена од пораѓај. Плус не знаеш како ќе се породиш. Дали ќе можеш одма да станеш, дали рана ќе те боли, млеко ќе надоаѓа, исто знае да е болно. Брадавици болат од бебе шо се учите да цица, гради нон стоп надвор по цел ден. Пеленини менување на почетокот по 10 пати најмалку.
Првите две недели буквално спиј шом спие бебе. Инаку ќе нема да можеш да сврнеш душа и полошо ќе направиш. Може од премор и со лактација проблем да настане. Остави и чистење и дом и се. Само ти и бебе и ништо друго. Убаво би било некој да имаш бар да ти направи јадење, да ти донесе чај и слично. Бебе ќе плаче, ќе почнат грчеви, нема да знаеш дали е нормално или нешто му е. Најчесто е така.
Убаво е некој пат да имаш помош стварно. Време за испружување во дневна или кафе у кујна едвај ќе имаш. Ние тв не сме пуштиле од кога се роди бебе. За мене времето е застанато и се ми е како еден ден, кој почна кога започнаа болките и уште трае.
А имам бебе кое колку толку спие навечер.
Ако се одлучиш сама со бебе, мора и маж ти да се вклучи во домашни обврски. Т.е тој да прави се друго, за ти да гледаш само бебе. Зготви си јадења од сега и замрзни ги, верувај ќе ти се најадат
Се што имаш обврски заврши сега. Кога ќе дојде бебе ќе си изморена и нема да можеш да се сконцентрираш на било што ментално.
Можеш да пробаш да ја викнеш свекрвата кај тебе. Ако е разбрана жена, може и стварно да ти е од помош. Или пробајте сами, ако не бива лесно е. Палиш кола и одиш за 1 час си таму. Нема потреба толку стрес да си правиш сега за тоа. И седни го маж ти и испеј му ја песната, дека он не е бебе и да не се однесува така, туку бебе ќе дојде на свет.
Јас сега да бирам пак би избрала да сум сама, колку и да е тешко. Она што би сменила е да имам помалку очекувања од мене самата.

 

Незнам што се замараш ако ви е едно дете само на почетокот ти треба помош додека ти помине рана (природно или царски) после можеш сама све а и полесно ќе ти е сама никој нема да ти виси на глава да ти вика бебето плаче ти одма да трчаш плаче плаче бебе е треба да се развива јаас живеам во заедница никогаш не сум побарала помош иако свекрва ми е кај ќерка и 2 год откако сум тука свекоров не се замара исто живеам во една соба делам све тоа е ми смета мора да се навикнам и јас и тие некои рсботи ги правам за инает бидејќи така се понаша свекоров без осет. Седи си кај што си недела две нека доаѓа свекрва ти нека ти помогне после не ти трба никој раат глава а и сама ќе си стекнуваш навики за тебе и бебе Јас ни за бањање не сум барала помош све со маж ми сме правеле иако е цел ден на раб од сабајле допопладе 8-5 додека дојде 6 го фаќа. Само за почеток нека ти помага ако може после уживај со бебе и гушкајте се рааат

 

Poentata e sto toj planira da se Iselii od drzavata za posle nie da ideme....da recipe posle 3mes od raganjeto

 

Искрено, попрво би се обесила за цицки отколку да живеам кај нив дома.
Нека земе одмор, боловање што и да е маж ти и нека биде родител што треба да е.