Колку поучно! Навистина прекрасно. Но, за да има дискусија темава предлагам да си кажуваме 5 работи кои сме ги направиле или ни се случиле и кои неможат да се вратат. 1.Довербата на моите родители кон мене 2.Минатото лето 3.Неискористеното детство 4.Преубавите мигови со мојата другарка кои заради глупост прекинаа 5.Многуте кажани работи за кои се каам
Делиме слични носталгии со Линн.. 1.Прекрасните ноќи од минатото лето,кои не се враќаат ниту повторуваат..остануваат само таму и никаде на друго место. 2.Секоја секунда со мојата сестра т.е изгубената половина од мене. 3.Кажаните работи кон луѓе кои не се повеќе окулу мене. 4.Доцните разговори со типот од минатото лето и се што однесе со него. 5.Детството.
1. Довербата 2. Минатата година 3. Човекот кој што веќе не е со нас (дедо ми) 4. Неискористеното веќе изгубено време 5. Кажаните зборови!!!!
1.Довербата во моите родители 2.Другарка ми,што ми е како сестра,но ја повредив,а имавме толко убави мигови заедно 3.Времето потрошено на нервирање 4.Детството поминато во тага и борба за живот 5.Другар,што почина..
1. Преубавите моменти на кои се сеќавам со насмевка, а понекогаш и со солзи... 2. Кажаните зборови за кои се каам. 3. Луѓето кои веќе не се со нас... 4. Детството 5. Довербата во мене кои за жал некои личности ја изгубија.
Кажаните зборови Веселото девојченце со плави очиња (братучедка ми која имаше само 6 год.) Изгубените 7 години борба за да бидам нешто што никогаш нема да сум Делчињата во неговата рака од моето скршено срце 03.06.2007г. - неуспешната операција
Дефинитивно не можат да се вратат малдоста, детството, поминатите години во учичиште или факултет, првите симпатии и долгите разговори по телефон со другарките како да му пријдеме на оној кој ни се допаќа. Со еден збор времето не може да се врати, се тече се се менува па и ние како личности постојано се прилагодуваме и учиме, но секако барем јас учам од моите сопствени грешки наместо да учам од грешките на другите тоа е многу поболно и потешко. Понекогаш си велам да можам за миг да го вратам времето би постапила сосема поунаку во тој момент од она што сум постапила тогаш.
Младоста. Времето. Еуфоријата која те владее кога правиш некоја работа за прв пат. Изгубената доверба. Изгубениот живот ,се разбира
Времето и довербата. Имаат една изрека за тоа, довербата е како огледало, кога еднаш ќе се скрши можеш да се потрудиш и да го составиш пак, ама секогаш кога ќе се погледнеш ќе го гледаш својот одраз низ пукнатините
1.Времето 2Луѓето кои ќе заминат на небото 3.Довербата 4. Кажаните работ 5. И првиот пат на некои работи,кои вториот не се веќе исти.
Не може да се врати ништо од минатото...ништо што се случило, рекло, проживеало, постоело до вчера...
