99 приказни за борбата за бебе

Најпрво, на сите вие храбри жени кои ја биете оваа битка, од се срце ви посакувам 2018 да ја дочекате со бебче закачено на града!

******
Знам дека не ми е место во оваа тема но сепак @Dear_Thing ќе се осмелам да ти се обратам. Книга не се пишува брзо, потребно е време и нерви и трпение и пари (особено ако се решиш сама да ја објавиш) и да, однапред мораш да бидеш помирена со фактот дека ќе има критики. Грди, поразителни критики. Исто, мораш убаво да се распрашаш кај адвокат околу процедурата со сведоштвата за кои верувам дека мора да бидат потпишани и заверени, инаку лесно може да дојде до злоупотреба- секој би можел да издаде книга со извадоци собирани по форуми или фејсбук. Пример, некој сака да напише книга за (трескам) предизвиците при живеењето во заедница во Мк и доволно е да ја отвори темата „Снаи и свекрви“ па ќе има материјал за неколку наредни продолженија. Точно, свесни сме дека дечките зад Фемина заработуваат преку нашата активност тука ама секако дека ќе се почувствуваме измамени ако некој од страна (без дозвола) ја собере нашата виртуелна разголеност, ја објави во форма на книга и утре заработува од нашата мака и искреност.

 

Ах бе дечки, баш ми е жал што со секоја следна прочитана порака, се' повеќе ми умира ентузијазмот и првобитната желба. Ајде еве ќе објаснам некои работи што ми беа објаснети од страна на издавачите, за сите тие што не се толку информирани. Издавањето книга во Македонија не е толку лесно. Или ќе ја издадеш потполно сам, со свои финансии, нема да застане никој со лого и контакти зад тебе, нема да имаш контакти за широка дистрибуција, нема да имаш ресурси за промоција и ќе бидат џабе фрлени пари, нема да биде ништо од неа, ќе скапува по подруми и никој нема да ја прочита приказната. Втора опција е издавач да види потенцијал во идејата и да застане зад тебе со лого, ресурси, дистрибутивна мрежа, промотивни алатки. Тоа не значи дека издавачот ќе те финансира, напротив, дури и вистински автори што имаат напишано книги (не колекција на приказни) сами си ја финансираат книгата кај издавачот, само за да се постигне поголема читаност, да изградат некое име за себе. Еден пример што ми го дадоа беше дека една веќе позната македонска авторка со две книги во замена за книгата добила само 20 бесплатни примероци за неа, никаков друг надомест, но сепак е пресреќна затоа што со издавачката куќа успева да стане популарна и да стигне до голем број читатели, па утре тоа сигурно ќе почне да станува профитабилно за неа.

Јас бев пресреќна што имаме шанса книгата да се издаде под крилото на добра издавачка куќа, затоа што така се зголемуваат шансите повеќе луѓе да ја прочитаат. Ама ајде да бидеме искрени, ова не би било некој светски бестселер, колку примероци би можеле да се продадат во една Македониичка? 200-300? Ќе се покријат ли со тоа воопшто првичните трошоци? Каде се провизиите на книжарниците и тршоците за транспорт низ Македонија? И ајде на крајот да речеме ете дека книгата станува хит, од проценките што ги знам е дека е успех во МК да се продадат 1000 примероци. Откако ќе се одбијат сите трошоци, колку може да ти понуди издавачот за една од 100 приказни? Да ни дадат по 500 денари за приказна на сите? Па барем мене лично ми е навреда некој да ми го понуди тоа за парчето душа што сум го дала од себе, не знам за другите. Кога ја предложив идејава воопшто не мислев на пари, сакав само да ни се чујат гласовите, да допреме до луѓето, зашто ме боли кога ќутам, а не можам отворено да одам по улица и да зборам за ова. Ама ете очигледно има многу што го гледаат ова од материјална перспектива. Затоа сакав само да објаснам дека ниеден издавач во Македонија нема да си ја става главата во торба за група анонимни жени што самите сакале да ги споделат своите сведоштва, да ризикува со книга што можеби воопшто нема да се продава, и на крај уште хонорар на 100 жени да им исплати.

Ќе пишев отворено овде и која е издавачката куќа, која е замислата за книгата, корицата, насловот, но не е убаво да се вмешуваат во празни муабети додека уште не се ни знае дали ќе се соберат доволно приказни за да излезе нешто од ова. А еве овие муабети денес се доказ дека добро постапив што не ги кажав јавно сите детали од старт.

И да, се согласувам со оние што погоре пишаа дека сум пристапила наивно. Тргнувајќи од себе, мислев дека на сите ќе им биде доволно само оваа книга да излезе во светот и дека доволна согласност ќе биде тоа што доброволно ги испраќаат приказните на мејл или во оваа дедицирана тема. Но сега откако ги прочитав коментарите навистина се замислив дали е паметно ова, ако уште на сам старт има вакви реакции. Иако реакциите се од трети лица, не оние што испратија приказни, сепак се лоши реакции, а јас не сакав ништо такво поврзано со оваа идеја.

Планот беше сите што ќе учествуваат да бидат максимално вклучени во целиот процес. Да им се објаснат сите детали, заедно да продискутираме за насловот, да добијат пред-финална верзија од приказната пред објавување на книгата за да проверат дали им се допаѓа како ќе биде објавена нивната, да добијат бесплатен примерок од книгата веднаш штом излезе од печат, да бидат потпишани под групното име на корицата, кое и да биде одбрано за нас како група „автори“. Зарем немаше да биде тоа доволно задоволство за нас овде? Знам дека за мене би било. Да ја видам книгата утре во нечија рака и да си се насмевнам скришум, знаејќи дека сум допринела некако луѓето да дознаат за оваа борба, да се охрабрат, да научат да не' гледаат со други очи.

 

Mila,znaes kako?Potpolno te podrzuvam vo se.Celosno te razbiram.Prodolzi so ova so si naumila i ne se objasnuvaj mnogu.AKO nekoi od tie pogore ne te razbrale,jas stvarno ostanav bez zborovi od se toa pogore so procitav.Rezil.Golem rezil,samo toa mozam da kazam.Ednostavno ostanav bez zborovi kako moze da bidat nekoi luge tolku surovi.Vo ovie preteski momenti za mene,se trudam da izlezam na kraj so bolkata za zagubeniot bratuced,pred in vitro sum,otvaram da procitam nesto ubavo,nesto da mi dade sila i pottik.A jas,jas citam ovde koe od koe pogolemo sranje.Neznam koj pogore i se obrati na meckicka vo vrska so abortusot ako bila protiv,i ponakataka nema da prodolzam.So koe pravo se drznuvate vie da kazete koj so da misli i koj so da komentira?!I da,jas sum protiv abortusot.DA so golemi bukvi i toa.I nikoj bas nikoj nema da dozvolam da dirigira so moite misli i moite cuvstva.Ako na nekoj mu smeta slobodno moze da ja napusti temata zasto Ocigledno ne mu e mestoto za ovde.Ova se bolni temi za site nas koi sme vo ovaa borba.A onie ostanatite koi nemaat poima niz sto pominuvame site nie,neka povelat vo temite sex,vrski,sminki i tako dalje.So nekoi x osobi i nivnite negativnosti nisto ne praime.Sekoja tema ke bide unistena kako i ovaa so ja upropastivte.Iskreno nemam veke ni volja zasto znam so ke procitam tuka a gi ima i mnogu drugi kako mene so kontaktiram so poraki ovde i go delat istoto mislenje.Adminite neka obrnat vnimanie i da ima malku red.Vi posakuvam ubava vecer i ke ve molam nemoj da me oznacuvate vo mislenja ili da mi vrakate na ova.Ispocituvajte ja mojata bolka.

 

Деар, нека не е овој саем, нека е следниот. Вака е многу брзање. Внимавај, за една книга ти треба да се собере материјал, да се поправат приказните од некој стручен (не може да имаш приказни со : му реков, ми рече, му реков, вика вика), па ти треба лекторирање, па ти треба прелом, па насловна страна, па прв примерок... дууури после тоа печатење. И мислам дека во скоро сите издавачки куќи кои имаат свои печатници цената е таа, така што не брзај.
Плус ако ти запнат за парите (еве да речеме се продава книгата многу и има голем приход) можеш да направиш автоматски да се префрлаат на сметка на некој дом за деца, или фонд за жени на кои им треба некоја помош како психилог, или стручна помош од друг тип, шо знам...
И плус, кучињата лаат кааванот врви. А и многу совети можеш да извлечеш, ова ти е прва критика овде, па ќе ти помогне за понатаму. А ќе има критики.

Книгите на Лајла и сличните, мислиш некој им ги плаќа? 99% сами си ги плаќаат баш вака, како ти.

 

Со нетрпение ја читав оваа 6та страна, за побрзо да можам да искоментирам.
@Dear_Thing Едно големо БРАВООООООООО за идејата. Јас немам мн што да напишам бидеќи имам само едно неуспешно ивф и во Мај го чекам второто се надевам успешно а во меѓувреме се замарам со некои подетални испитувања. Како и да е и јас ги имам сеуште тие чувства на омраза спрема деугите мајки
Но полека полека исчезнуваат затоа што имам прекрасни виртуелни другарки кои споделуваат свои искуства и испраќаат искрени желби, не само тие да станат мајки туку сите да станеме МАЈКИ. Се разбира тука е и моето маже кои ме подржува во се, а сите од од нас си ги имаме мажињата затоа што без нив се е изчишно. И секако тука се нашите родители и моите единствени комшивки кои еве 3години не ме оставија сама во најлошото.
Имајте прекрасна вечер и водете си љубов со мажината можеби ќе биднат тие // цртички. И немојте да ја губите вербата во БОГА ☺

 

@Dear_Thing размислував да зборувам за тоа, колку уште постои табу одење на гениколог. Барем кај помладите девојки.

Уште се секавам на моите 12-13 години, кога имав ужасни болки за време на самиот менстуалниот циклус, но и пред неговото почнување и завршувањето.
Матичниот лекар ми препорачи да одам на гениколог, но мајка ми страшно испаничи. Зарем немало некој друг начин, некои лекарства да ми препорачат. Како да ме носи на гениколог, кога јас уште сум мала, не сум имала односи + и она самата била само неколку пати на гениколог (кога сум се родила јас, и по 9 години кога требало да се роди сестра ми). Ми дадоа кетонал.
После ова, сметав дека одењето на гениколог е страшно и недозволено.

Подоцна, многу подоцна, кога беа моите почетоци на сексуалната активност, се решив да одам на гениколог. Имаав некој чуден изцедок. Дома немаше како да кажам, веке еднаш го поминав тој дел, и се решив сама да одам. Не поминав лошо, била некоја инфекција, скоро ми поминала... Не правев додатни испитувања, прегледот беше на приватно. Платив само за прегледот и дома.

Веке 15 години ги пијам истите кетонали кои ми ги препорача матичниот лекар на тој прв преглед. Се трудам тоа да биде само за време на периодот кога не можам да станам од кревет од болки. Други болки ги издржувам. Не знам дали имам ниска толеранција на болка, или секогаш имам големи болки. Сепак, кога читам за мојата нова дијагноза Аденомиоза, дознавам зошто имам толку болки.

Спојлер: Што е аденомиоза

Аденомиоза на матката, нејзините симптоми и причините
Аденом однесува на женските генитални болести.Таа има директна корелација со хормонски процеси се случува во телото.Се верува дека на различни аденом ендометриоза.Со оваа болест на мускулите слој на матката се појавува во други делови на женското тело, при што тие растат побавно отколку што е негативно влијание врз целокупната ефикасност на системот.Во најголемиот дел од пациентите болеста се дијагностицира на возраст од 35 до 40 години.Разгледа на симптомите и причините за аденом на матката.

Главните симптоми на аденом матката
Понекогаш болеста не може да биде придружена со никакви симптоми, но во повеќето случаи главните симптоми на аденом на матката е:
- појава на пелвична болка се случуваат пред менструација и се чувствуваат за време на нив и се уштенеколку дена по нивното завршување.Во некои случаи, болката не може да се толерира, и неопходно е да се користат различни фармаколошки аналгетик лекови;
- појавата на секрети темно кафеава пред менструацијата и по нејзиното завршување;
- појавата на различни менструални нарушувања.Како по правило, се скратени;
- за време на специјална инспекција од страна на д-р видлива промена во големината и обликот на матката;
- манифестација на болката за време на сексот;
- тешки менструација кај околу 40% од жените со дијагноза.Загуба на крв може да биде толку голема што има потреба од итна медицинска интервенција за нивно раскинување;
- предменструален синдром кај околу 40% од жените;
- основно и средно неплодност кај околу 50% од случаите на кршење на функционирањето на женскиот репродуктивен систем, што предизвикува пречки се јавуваат да се оплоди јајце клетката.
болест е сериозна, но со текот на времето не може да бидат прикажани, но напредокот.Но на крајот, секако, аденом прави се чувствува.

Причини аденом матката
аденомиоза на матката почнува да се гледа од страна на гинеколозите како посебна болест е релативно нова, а со тоа и денес нема информации за причините кои придонесуваат за развој на аденом на матката, како и механизмите на неговото појавување.Под влијание на некои фактори во ендометриумот и мускулниот слој почнува зголемувањето на бројот на клетките на ендометриумот.Во вториот дел од менструалниот циклус, клетките се зголеми во обем, подготвена да ги прими на ембрионот.Но во отсуство на бременоста "екстра" елементи ендометриумот за време на менструацијата излезе заедно со крв.Бидејќи мускулите слој на матката постои начин на кој тоа е можно ослободување на екстра ткиво, крварење почнува, што резултира со воспаление и се развива.
исто така, укажуваат на причината за аденом на матката е присуство на генетска предиспозиција за оваа болест. Покрај тоа, болеста може да биде предизвикана од:
- постојан стрес;
- редовно да остане во состојба на стрес;
- престој злоупотреба на директна сончева светлина;
- редовни посети на солариум;
- присуство на одредени операција на матката (пренос на царски рез, аутопсијата на матката, отстранување на јазли на матката, абортусот), или стружење, што се одржа рано;
- раѓање.
Но, постојат случаи кога болеста се соочуваат жените кои се нетолерантни на горенаведените трансакции, како и младите девојки, чија менструација штотуку започна.Во овој случај, предизвикува аденомиоза на матката може да биде:
- прекршоците во текот на интраутериниот развој;
- рендерирање трауматски поради оптоварување на ендометриумот зголемен интраутериниот притисок.Зголемување на притисок се должи на отворањето на цервикалниот канал, се случуваат во текот на месецот.Резултатот е тоа што на ендометриумот е вграден во ѕидот на матката.

Во мојот случај беше Аденомиоза. Во некој друг случај можеше да биде било што. Можеби таа мала инфекција која уште пред да одам на гениколог ја излечив со алкохол и камилица, можеше да биде фатална за моето полово здравје.

Да се фокусирам на мојата порака. Без разлика на годините, без разлика на воздраста на девојките, сосема е во ред тие да посетуваат гениколог. Навремена посета може да помогне во решавање на повеќе проблеми.
Нема потреба зошто овие теми да се табу. Многу од проблемите со кои се соочуваме не се секогаш преносливи болести. Па дури и да е, подобро е што побрзо да се реагира да се спречат.

Денес, по 4 години активна борба со неплодност, чуствувам грижа за секоја една млада девојка. За мене не можам да сменам нешто посебно, само го чекам наредното инвитро. Но можеби со навремено лекување и дигностицирање, некоја девојка нема да чека повеке од неколку месеци за две цртки.

Немам приказна за плачење. Но исто така и немам приказна за радување. Не знам како изгледаат двете цртки. Никогаш не сум ги видела. Барем рециклирам тестови, и можам да ги користам по неколку пати

Би сакала да постои некој со добра приказна за спермограм. Да ги освести мажите дека нивната машкост не е повредена со проверка на еден спермограм.
Да се заштедиме ние како парови. Да си заштедиме време и нерви.

Мене, не ми оди пишувањето. Пробав неколку пати, но денес нашкртав повеќе редови на зборови за да ги сокријам непотребните дебати од последните две страни

поздрав, и со се душа чекам да излезе книгата
Ќе и дадам посебно место во мојата полица.

Како и за било кој проект, и за овој, потребни се критики за да биде подобро изведен
Огромна благодарност за @Dear_Thing, за целиот нејзин труд до сега и за трудот кој следи...
Проектот е одлична идеа, сепак потребно ни е повеќе време.
Мислам дека дел од критиките беа наменети за ова, да не го избрзуваме, да оставиме барем до некој нареден саем. Би било одлично Деар, кога би можел да се продолжи рокот на издавањето на книгата.
Сепак тоа е само мислење. Ако издавачот одбива да поставува долги рокови, тогаш идеата се одбива, и нека продолжи со преведување на материјали од странство.

Спојлер: Статистика на парови од пред некој ден

Имам повеќе личности околку мене кои имале тешка битка за бебе. Дел од нив успеале природно, дел од нив со потпомогнатно оплодување.
Пред некој ден се најдов на прослава. Имаше уште три пара како мене, кои повеќе години се во истата битка. Уште три парови кои добиле бебе со потпомогнато оплодување.
Само 5 од останатите парови беа они за кои немам инфо и претпоставувам дека не се ја воделе оваа битка.
Сепак, ретко кој од нас се чуствува слободно да зборува на оваа тема. Не дека зборувањето може да помогне, но постојат доста личности кои ја водат битката а не се овде на форумот. Лица на кои им фали поддршка и поткрепа. Личности кои треба да знаат дека не се единствени кои поминуваат ни ова.

Деар, ако интересот е слаб, може да направиме флаери и кога ќе одиме низ клиники да ги оставаме по масите.

 

Moze moeto mislenje e pogresno,ama neli site pisuvame na forumot ,sekako anonimni(iako poveke se pronaogame ,koj na fb.koj na dr.mesto) ,ps jas mislam deka koga veke sum pisala tuka nema zosto da baram pa i nadomest za moeto iskustvo vo kniga.
Jas kolku pati na mm niz muabet mu kazuvam -edna feminka vakov problem imala,druga se porodila,treta mi rece ne i davaj na malata toa da jade......Koga veke sme pisale tuka e javno isto kolku i knigata.
Jas sum edna od tie sto (barem za moment) tie iskustva mi davaat nadez i blagodarenie na spodelenite iskustva jas pogolem del od pregledite gi doznavav tuka pa predlagav na doktorkata.I jas ne gledam nisto loso vo kniga izdadena na vakov nacin.
Pak ke kazam ,ne sum kompetentna ic,ne sum zapoznaena so izdavastvo ama znam deka bi citala takva kniga

 

Еве од мене една мала мотивација

 

Мојата приказна нема срекен крај,ама тоа е само затоа што сеуште не е дојден крајот.

Ќе ја споделам мојата приказна, бидејки кога мене ми беше најтешко утехата ја барав на форумот во сториите не другите, се надевам дека и мојата приказна ќе му помогне на некој.Целата моја приказна почна пред 4 години(кога стапивме во брак). По природа дечари и јас и сопругот, желбата за бебе преголема но како изминуваше периодот се потешко остварлива. Помина една година кога решивме да тргнеме со испитувања, за среќа го имам најдобриот сопруг кој ми беше најголема подршка, не беше еден од оние што ја бараат вината само во жената. Направивме се што требаше по ред, кога на крајното испитување ХСГ следуваше шок(за мене крај на светото) септум на матка, еден запушен канал и еден канал кој го нема на снимката.Утеха од докторот не е крај на свет тоа се решава со мала операција, во секунда одлучуваме да се оперирам веднаш следниот циклус. Дојде и тој ден, помина и операцијата септум изваден, еден канал отстранет останува само еден канал што го средиле.На контрола докторот по искрен неможеше да биде,ми кажувако од пушка да беше до мене ке го извадев и другиот канал и ќе те испратев на ин витро, целата зачудена си викам што му е какво ин витро, еве сега е се ок мора да биде.И така си поминуваше време, месеци надеж и еден куп негативни тестови.Убаво рекле маката на се ке те натера така и ние, поминавме баби, гатачки се по ред ама 2 цртички никако. И така изгубена во време и простор, нензам што со себе, ми вика сопругот што викаш да одиме на ин витро, во истиот момент солзи и плачење неможам да се помирам со тој факт.Седнувам и читам на Фемина разни искуства на тема Вештачко оплодување, ја читав неколку дена и еден ден решив кога сите тие можат можам и ја.Решивме, собравме документи во мн краток рок поднесовме и добивме ваучер. Почна нашиот процес за Ифв кој се одвиваше мн добро, и одеше мн брзо. Помина пункција, помина трансфер, дојде најтешкиот дел(за мене) лежење дома, помина и тоа и ми кажаа бидејки ќе испитуваш крв на 11 ден може и тест, бидејки на 5ти ден беше трансфер ќе покаже точно. Ги послушавме направивме и бета, резултат позитивен бета 50, сестрата малку разочарана не е тоа тоа, ајде за 2 дена пак. Два дена како 2 години, правиме пак бета, бета расте 250. Сите срекни задоволни тоа е тоа, преглед за две недели (во четврток). Еден ден предтоа среда, срекни возбудени утре ке го видиме бебче, кога одам во вц што да видиш, крварење кое не беше обилно, ама за мене беше доволно да знам дека нешто не е во ред. Ајде одење кај матичната на 2 мин од мене, шок, ми вика не гледам ништо може е рано. Ајде пак бета, бета 5600 тоа значи голем плод.Одње во болница кога во тој момент ја на бокс докторот почнува да пцуе, ова се нема случено 13 години, ова се случува на 1 на 10000, ја само плачам и незнам кај сум, во тој момент го викаат сопругот да влезе кога ме виде знаеше дека нешто не е во ред. Седнуваме еден до друг и слушам само мора хитна операција, вонматерична бременост работата е критична мора да ја хоспитализираме и сабајле одма на операција.Ден кој траеше една вечност, ден во кој беа поставени илјада прашања, а немаше ни еден одговор, ден кој го поминав во плачење, ден во кој сватив дека машката солза е нешто што боли повеке од се, ден кога си скршен не само до загубата туку и од тажниот израз на лицето на саканиот.Дојде и утрото, ме спремаат за операција ја сеуште неможам да се помирам и да сватам зошто јас, додека сите ме тешеа како сум била млада сум имала време за се јас си викав баш млада не треба ова да го поминувам. Се додека не ме ставија на стол, кога ме успаа и кога додје моментот да се разбудам на самата интервенција, момент кога сватив колку сум битна само јас во овој момент, тогаш сватив тогаш се помирив и си реков бидна што бидна, да станам жива од столов другово ќе биде(кога тогаш). Помина сето ова застанав одма на нозе(зачудувачки) луѓето околу мене не дозволија ни ден да запднам во криза. Поминаа неколку месеци како што ми кажа докторот после 6 месеци ново ифв, поминати веќе 4 месеци си викам ајде од нареден месец почнуваме со средување документи. Кога 1 недела пред нова година мене веќе ми доццни, ама од толку разочаруцања си викам не не нема шанси.После неколку не преспани ноќи, едно утро се решив ајде ќе купам еден тест од најефтините ,само како да ми биде мирна душата, да не мислам веке. Го правам тестот онака ради реда, кога оп што да видиш 2 цртки, цела во бунило ајде уште еден тест и тој позитивен. Одма одење кај матична, ми вика супер ендометриум здебелен,ама за плод е рано да се види, ајде испитај бета и за 1 недела да се видиме. Ипитувам бета 360, си викам топ супер е.Целата радосна го чекам моментот да го видам сопругот да го изненадам. Целата во еуфорија му го пакувам тестотт, во новогодишна кутија кога го виде неможеше да поверува(исто како и јас). Чекаме да дојде нареден петок(ден пред нова година) да се израдуваме како што треба. Кога вечерта ден пред тоа(четвртоок) крварење, пак истиот филм рушење на целиот наш свет, за жал нашата среќа трае една недела. Ноќ 11 ипол се спремаме право на клиника, ми вика ништо не ти е, оди дома одмарај се е ок. Се враќаме дома и само се молам да не е истиот хорор филм. Доаѓа сабајле, уште една не преспана ноќ испитуваме бета таа си расте 3700. Ајде пак во друга клиника истиот доктор, истото разочарување, уште кога го видов изразот на неговото лице знаев, знаев. Во истиот момент му викам ве молам без операција, неможам.... Пак го викаат сопругот пак истиот израз и него веќе му беше јасно дека пак ќе го поминуваме истото, само што сега мораше итна операција бидејки каналот веке беше пукнат, ме однесо во сала и пак исто заврши се, само овој пат со мн помалку солзи и болка( веќе навикнати де ) И еве ме само еден месец по мојата операција собрав сила да ја напишам мојата приказна со цел дека ќе охрабри некој. И само едно знам од сето ова, дека како за лошите работи што постојат чуда и невозможни работи, исто постојат и за добрите и еден ден ке ги дочекаме и позитивните чуда.

 

@Tukituki mnogu si proziveala,i ostani taka so pozitiven stav.Ke pomine , nema da se zaboravi znam,ama ke se nadoknadi i toa ne so edno tuku so dve srcinja sto ke vi go napravat zivotot vreden za ziveenje !!!!Ti posakuvam od srce naskoro da ne izraduvas so 2 crtki koi ke izdrzat 9m vo meseto i ke ve raduvaat sekoj den

 

Te citam i si velam kolku slicna prikazna ko mojava.Samo jas tri pati projdov niz sokot extrauterina,ama bez operacija,so inekcii..I mojot sreken kraj se uste go nema,no mora da veruvame vo boga deka naskoro kje dojde.Ednostavno MORA!!!

 

Istoto go pomisliv koga ja procitav tvojata prikazna , zatoa resiv da ja spodelam I mojava. Da si dademe podrska, a zatoa deka ke bide znam deka ke bide , silno veruvam vo toa.

 

Целосна поддрша за покренатата иницијатива, се согласувам со се . Бидејќи кај нас сето оваа е табу тема и никој несака да разговара јавно за тоа, сите се плашат, затоа време е да се сокршат сите мразови, ледови и да се зборува јавно !!
Никој не е едуциран на тоа поле, и многу малку луѓе имаат информации за истото.
Од мене едно големо БРАВО, бидејќи и јас поминав низ истиот пат, спонтан во 14-та недела... знам како им е на сите што ја напишале својата приказна, сочуство до истите, бидејќи кој не го доживеал тоа, таа голема загуба, тоа срцекршење, плашење, тонење, заборавањето дека постоиш, насолзените очи на сите околу тебе, едни те разбираат, други само те сожалуваат а трети само од радозналост испитуваат што и како .. Затоа, главата горе, нека се објави оваа книга, и нека ги скрши сите дебели мразови !!! Отворено да зборуваме за губењето на нашите ангели без осуди, препреки и плашење !!!!!!

 

Поддршка за иницијативата: Мојата еве ја (издадов книга и јас лани па затоа мојата само вака можам да ја напишам.

Роденденско проклетство

Нема правила. Нема закон по кој треба да се случуваат нештата. Или си Јов, некој што го заслужил или не тоа што треба да му се случи.

Опседната сум со тоа дека денот кога сум родена е проколнат. Пред денот, по денот или на самиот ден се случуваат многу тажни и несреќни работи. Веројатно слични се случуваат во текот на целата година, но јас ги забележувам трауматично само оние кои се случуваат во месецот на мојот роденден.

Кога имав 8 години, пред мојот роденден семејно доживеавме сообраќајна незгода во која (за среќа) само јас завршив со модро око. Блага незгода во која најмногу настрада нашата Шкода 105. Два дена потоа протече кровот од станбената зграда и нашиот стан се поплави. Бевме принудени семејно да живееме во една соба со печурчиња околу прозорците, додека да се најде трајно решение или нов стан.

Најсвежа радост беше купувањето на стан како подарок од моите родители пред 4 години. Сеуште не сум вселена во истиот затоа што се појавија многу недоследности како законски, правни и ред други.

Пред неколку месеци дознав дека сум бремена. Честа појава во компанијата во која работам. Затоа на мојот роденден замолив да нема помпезности и славје. Си помислив леле колку убаво од толку трудници во фирмава ниту една немаше проблеми, спонтан... и како го помислив тоа си реков, ах проклета да си, ако треба да се случи нешто нека ми се случи мене, не сакам никој да биде несреќен. И се случи. 7 дена по мојот роденден спонтано престана бременоста.

До следниот роденден.

 

@Dear_Thing драга идеата ти е одлична, сепак сакам да ја напишам мојата приказна со среќен крај, а тоа ќе биде здравје за една недела . Со наслов и членката што е меѓу постарите (во однос на стаж на овие теми) 20,02,2010 ги виде двете цртки

 

eve i tuka vo ovaa tema
dolgo vreme razmisluvam da raskazam za moeto patesestvie sto posle 4godini imam since koe mi ja vrati voljata za zivot
1va bremenost redovni kontroli vo stip kaj organdziski i vo 34 nedela se se e vo red so bebusot (sekoj pregled po 3000den) i posle edna nedela bebus ne mi mrda so 35 polni nedeli mrtov plod edna nedela vo bolnica teror se osekas kako vesterka na raspnuvanje.
2ra bremenost kontroli vo sistina i vo 20nedela plodova voda nema ama bas ic(oligohidramnion) uste i amniocinteza praam so dzep od 1 sm i reultat se e vo red ne znaeme zosto nema doktorive se cudat site mozni analizi napraveni nikoj ne saka da me porodi ustvari toa e abortus kako aj zdravje ke vidime terav do 30 nedela se porodiv i bebus ziveese 40 dena (znaci ako nema voda dovolno ne mozat da se razvijat organite na bebeto potocno belite drobcinja).
dr Palcevski od sistina vika sigurno se raboti za septum site drugi doktori negiraat uste i vo drzavna mi vikaat estetska hirurgija da ne sakas,napraviv hsg i op septum pa operacija 1.5cm otstranet BLAGODARENIE NA PALCEVSKI koj e najcovecniot dr sto postoi.
3ta bremenost posle site stresovi vo 30 nedela visok plodova voda(polihidramnion) i se do 36 nedela pak manjak voda itno na carski i sega imam sin
BIDETE UPORNI I HRABRI PRED SE UPORNOSTA SE ISPLATI

 

Децата секогаш ми беа најдобри пријателчиња, секое дете го сакав од срце и никогаш не правев разлика меѓу нив. Луѓето премногу се сурови секој води некоја своја политика, а децата....наивност, искреност, лек за смирување на мојата душа.
Во брак сум година и 6 месеци, година и 6 месеци борба за дете. По цел ден читав форуми, секој месец на гиниколог, милион совети како да останам бремена и секогаш верба во Господ. Не бива и не бива, крај се откажавме со маж ми и решивме во новата 2017 да бараме сериозно решение, а до тогаш само да се опуштиме. Во ноември, роденден на татко ми, мене ми доцни неколку дена. Разговарав со сестра ми и онака со полни очо солзи и велам, пак не е во ред со мојот месечен циклус, каков баксуз сум барем еднаш да ми дојдеше како што треба. И ништо...помина уште една недела, а мене уште ми доцни. Купив еден тест онака како да проверам а маж ми да не знае, бидејќи преку глава му беше од тие тестови со една црта што секој месец ги купувавме. Кога гледам 2 цртички, леле го бакнувам тестот, се радувам, скокам, блескам, не можам да поверувам. Кажав на маж ми и веднаш на преглед, кога ми покажаа една точка во која има едно мало срце што чука, не верував... плачев и го молев докторот уште малку да ме остави да го гледам. Бев 6та недела бремена. Од радост кажав на најблиските и веднаш среќа и честитки од сите страни. Маж ми секој ден купуваше овошје, ми правеше салати, а пред спиење ми го бакнуваше стомакот. Немаше поголема среќа во мојот живот....
По две недели, забележав неколку капки кафеава течност и веднаш заминав на доктор, на докторот му беше јасно после прегледот, но ништо не сакаше да каже пред време, ме остави да се одмарам еден ден во болница. Ноќта ја поминав галејќи го стомачето и пратив слики на сестра ми, мајка ми, братучетка ми да видат дека малку ми се познава стомачето, дека веќе не сум костурче, како што тие ме викаа. Заспав така среќна, кога околу 6 часот се разбудив со болки, грчеви и крв. Веднаш го викнаа докторот јас бев тотално смирена, само се молев... немој бебе да ме оставиш, знаеш дека ми требаш бебенце, немој да ме оставш... И така верував дека се ќе биде во ред.
Така насмејана заминав кај докторот и со шала му кажав што се случило, јас не сакав да помислам на најлошото....Само го слушнав... Почнав да плачам и да го убедувам докторот дека се е во ред, дека веќе не ме боли ништо, дека пред еден ден се беше во ред, врескав низ ходниците... И медицинската сестра ми кажа да останам уште еден ден, наредното утро треба да ми направат киретажа.
Се смирив веднаш и реков, не не е вистина моето бебе е во ред, маж ми држеше за рака и тој ми потврди дека е во ред, дека сум во право. Легнав да спијам и по 3 часа станав да одам во тоалет, и тогаш се што имав, сета радост, среќа, надеж се падна во вода, се излезе од мене, изгубив се, сета надеж, верба, сите убавини ме напуштија. Легнав на плочките и викав, плачев, се преколнував, сакав да ми страда телото, се мразев себе, своето тело, докторите, маж ми, ги мразев влажните марамици со слика од бебе, сите витамини за во бременост, се фрлив, се... за еден ден се се смени...Не можев да се помирам и денес не можам и денес се ме боли, и денес ми недостига моето сакано бебенце, и денес се мразам и не можам да се помирав со вистината. сега се плашам од јули, месец во кој требаше да се роди моето бебенце, многу ќе боли.... Но јас пак длабото во себе верувам дека во јули, ќе имам повторно стомаче и пак ќе бидам најсреќна.

 

Заљубена љубави ти си знаеше овој пат дека ке биде среќен крај на маките .

 

Читам и неможам да верувам и во оваа тема кавги и тоа се од едни исти членки! А нападнаа жената како гром од ведро небо. Ако не ви се допага идеата кажете го тоа убаво со смирен тон. @joy1 нели си форуџика на годината и тука ли испади правиш....осет?????
@Dear_Thing секој чест за идеата , секој си ја пишува својата приказна ти на никој не му стави нож на вратот . Секој кој го оде овој пат те разбира не има многу ,повеке читаме отколку што пишуваме . Послушај ги добро намерните совети од некои феминки јас сакам само да те поздравам и охрабрам да не се откажуваш , ке помогнеш на многу жени. Обожавам да читам твои постови а се надевам и книга. Злите сили се надевам дека ке те направат посилна да изодиш до крај.
П.С. Имам јас успешно изоден пат . Дијагноза азоспермија прво ИВФ успешно . Кога ке имам повеке време ке ја раскажам.
Поздрав!