Diet Culture - Култура на диети

Почитувам само луѓе со прекумерна тежина кои зборуваат за прифаќање на себе си и сакање таков каков што си, за сите. А не само за оние слични на нив. Не да им викаат на слабите - скелет, суфла и што уште немам слушнато. Пошо тоа не е никаква самодоверба, тоа е скриена љубомора. Песната на Meghan Trainor - All about that bass, која навидум изгледа како поддршка за сите кои се борат со прекумерна тежина, беше многу критикувана заради тоа што содржи "skinny bitches" стих.
Како што да си претерано слаб не чини здравствено, не чини и претерано дебел да си, и како што се критикува модната индустрија затоа што промовира анорексија, така треба да се критикуваат сите role models што промовираат дебелина и како ништо лошо нема во тоа да си со прекумерна тежина.

 

И пиење премногу вода е штетно, само ретко кој стварно претерал со вода, а не па претерано јадење.

Да рече некој дека испил 7 литри вода во ден ќе го искритикувам дека не е во ред исто како што ќе го искритикувам за 6000 изедени калории. Или дека секојдневно пие големи количества алкохол. Зашто секое си има ефект, помалку или повеќе лош, а ефектот доаѓа до израз порано или подоцна.

Велите да ги бодриме сите да се сакаат себеси, да им помогнеме кога гледаме дека некој недостаток психички ги уништува, ама интересно како истото не важи кога нештото физички ги уништува. Тогаш си е нивно. Ама не треба да биде секогаш.
Да имам блиска личност со обезитет последно нешто што ќе правам е да ја бодрам во дебелеењето. Ако треба финансиски ќе и помогнам и на секаков начин, ама да и речам Јади си колку сакаш ако тоа те прави среќна не. А сум видела кај нас личности такви.
Велам обезитет зашто да, и јас велам дека малку вишок килограми, целулит, стрии се океј и не треба да бидат причина да се мрази некој. Ама кога оди преку некоја граница, треба да помогнеш да дојде до една добра физичка форма, не само да и трубиш за лав јорселф. Зашто можеме колку сакаме да шириме љубов, знаеме како функционира метаболизмот, знаеме кои болести демнат тука и нема секогаш простор за чувства. Секако, тоа треба да се направи со позитивен пристап наместо со понижување.
Знаеме дека и слаби се болни од све и свашта. Ама факти се факти. Гледај да си што поздрав, а не да се натпреваруваш од кого ќе бидеш поздрав, дека ако познаваш некој слаб со дијабет, треба да ти биде оправдување за fat acceptance.

И јас едно време бев chubby ама си признавам дека ми беше од храната и ослабев споро и тешко, ама бидна и еве уште имам за симнување. Од друга страна ако уште збориме за body positivity, бев во врска со дечко кој е низок за просечно машко кај нас. Бев несигурна на почетокот околу тоа, иако убаво ми беше со него, а плус згоден во тело и убав лик. Дури некогаш се мерев до него без да примети, ама еднаш примети и ме праша искрено дали му смета и ако да, да бидам искрена и да прекинеме зашто не би поднел да сум несреќна, а да кријам. Му реков дека е во ред и после како го запознавав не ми сметаше веќе. А добивав коментари од луѓе кај си го нашла џуџлавиов. И самиот ми имаше речено дека се осеќал лошо и мислел дека нема да фати девојка ама со тек на време го надминал проблемов. Ама разликата е што овде зборуваме за проблем на кој не можеш лично да делува многу и многу повеќе во вакви ситуации прифаќам body positivity.

 

Колку треба да ги вадиш работите од контекст за да докажеш непостоечка поента?
Во два поста напишав објаснувања за овој дел, ок не мора да разбереш што пишувам ако не сакаш.

 

Пример беше.Објаснив.Не знам каде кажав дека не треба да прави музика...баш напротив пишав дека ко музичар е топ.

ummm....уште во прв пост напишав колку сум против строги диети од типот 8кг за 8 дена.
нема пак истото да го пишувам.
Токсична е цела опсесија со постојано dieting и мерење до грам, тоа веќе го утврдивме.

 

Дебела сум и ми влијае на здравјето.
Ај да видам како ќе ми помогните да ослабам?
Како некој воопшто би ми помогнал да ослабам.

Пробајте на мене.
Баш ме интересира, дали нешто ќе има ефект.

 

Дали сакаш да ослабнеш воопшто? Ама најсериозно. Дали?

Може глупаво звучи ама слабеење е многу повеќе од еј не јадам благо од денес. За ефективно, долгорочно и здраво цел менталитет е во прашање. Јас од себе тргнувам, мене ми треба[е многу време (и уште ми треба) да разберам дека си правам лична идентификација со тоа дебела сум. И после многу многу работа на себе и подкасти и читање книги, сум мрдната ама имам уште за работа. Сега сум дојдена до мајндсет каде што не ми е битно секој ден дали имам вишок килограми туку ми е битно да бидам здрава. Битно ми е да бидам здрава зашто сакам да имам квалитетен и долг живот. Како можам да бидам здрава? Ако се хранам добро 80% од време, ако вежбам (зашто сакам да вежбам, зашто разбирам што значи тоа за моето тело), ако се грижам за себеси. Сево ова ми поминува низ глава по 20 пати на ден. И до сега тоа е нешто што најмногу ми помага да бидам внимателна во изборите за моето тело, барем најголем дел од времето.

На сите страни сте отишле со муабетите за diet culture ама мене ми е мило барем зашто се почнува дискусијата. Зашто уште сме назад со ова. Цел свет е назад ама ние сме ептен назад. Нема правилно и неправилно, сите уште учиме како да размилуваме и имаме за учење. Едуцирајте се, информирајте се. И бидете одговорни за себе. Некој ја спомна Jamilla, слушнете и го подкастот I weight. Можеби нема да се согласите со сите работи кои секој од гостите ги зборува, ама добивате нови информации, тоа е најбитно. Има интервју со Roxanne Gay; ако има прилика прочитајте ја Hunger од неа.

Баш на ова мислев кога реков дали сакаш да ослабнеш. Дали ни е битно за квалитетот на животот и зашто? Пред себе сме одговорни за нашите одлуки и битно е да разбереме колку сме си битни сами на себе. Ќе рече некој битни сме си но дали. Дали мајки што трчаат цел ден што немаат момент за да размислат за себе (ама стварно да размислат) се ставаат себе си и своето здравје пред други работи? Реалноста е не. Знам по примери во мој живот. Мајка ми е дијабетичар со години, и да, се труди да ослабне ама затоа што знае дека треба да се ТРУДИ да ослабне. Не зашто сака. Зашто не сака е друга болна приказна. Ова се тешки муабети, кои секој треба да си ги помине во глава.А не секој е спремен на тоа.

 

Сакам, ама не сум доволно мотивирана за да одржам континуитет кога ќе почнам.

Како да се мотивирам?

 

Зашто сакаш? Причината зашто сакаш ти е мотивацијата. Ама пази збориме за вистинска мотивација, не од типот за на свадбата кај колешката за пет месеци бомба да бидам.

Баш размисли. Пишав погоре, мене текот на мислите како ми е. После години и години во тој циклус на diet culture, размилувањата сега ми се вакви. Реално, ја никад нема да имам 50 кила. Ако имам 50 кила на 180см висина, ќе бидам анорексична. Никад нема да одговарам на стандардите што ги налага diet culture, 90-60-90 пропорции со права плава коса. Се на мене е спротивно од ова. И тоа е ок. Зашто телово ми е буквално само за да ме носи наоколу и за да можам да имам искуства што мене ми значат. Тоа ми е мотивацијата.

Мислам реални да бидеме, нема секој ден да те држи ова. Жени сме, хормоните се лудило. Ама ако имаш зашто, во кое навистина веруваш, тоа ќе те мотивира 8 од 10 дена. И тоа е доволно. Си го знаеш телото, знаеш што ти прија што не ти прија. Јас лично не сакам диети, и имам најдено што ми одговара од исхрана. Мене три оброци дневно не ми требаат, со два и нешто измеѓу сум супер. Ама знаеш колку време ми требаше ова да го сфатам? Тие оброци си ги правам мерачки, да има од се по нешто. Лично обожавам зеленчук и овошје и ми прави мерак во оброк. За вежбање исто. Има толку многу многу варијанти на вежбање. Најди нешто што ептен ти прави мерак, буквално едвај да чекаш да вежбаш. Мене ми е така со јога и сега со трчање, после години убедување сама себе ја не знам да трчам зашто имам гради и ми скокаат на сите страни (не, смотана, прслук асален си немала. Па и да скокаат, што).

Не ме напаѓајте, ова можеби е скроз спротивно на diet culture, ама мене многу ми го смени размилувањето тоа што еден месец си направив предизвик да не јадам било што со шеќери. За време на тој месец сфатив дека баш сум била зависна (како што сме сите) и ми се смени толеранцијата кон шеќер. Сега јадам фала богу, ама сум ептен пребирлива зашто самото тело не ми прифаќа храна со многу шеќер. Буквално ми се има слошено од Милка. Пак, не дека милка е добра или лоша, ама мене три години више не ми треба.

Грижа на совест имам за рантовиве, кога сфатив колку сум испишала.

пс. Wild не знам од каде си, ама ако си во Скопје имаш pole dancing. Од што те читам низ теми, за два месеци инструкторка може да им станеш

 

Стави се во мајндсет дека не ти треба мотивација да ослабеш, туку да смениш навики и да се држиш до нив. Многу луѓе кога ќе почнат да слабеат им треба многу мотивација затоа што мислат дека влегуваат во период на истрпување, мачење итн.
Стави си во мозокот дека за тебе физичката активност треба да биде во склоп со други активности што ги правиш, затоа што сите знаеме дека треба да си активен. Или што и да е друго. Не те знам, не можам да кажам која навика ти недостасува. Ама која и да е, за цел живот е.

 

Знам теорија.
И за здрава храна и за вежбање и за се'.

Не ми фали теорија, пракса ми фали.

Искрено, ова ми фати умот ептен.
Се воодушевувам на оние кои знаат да играат на шипка и да се држат со една рака или со нозете за шипка, ко да се лиљаци.

Не знаев дека во Скопје има.

Податоци може?

 

Ставај си минимални цели.
Пример, оваа недела ќе пијам пола литар вода повеќе, ќе јадам една кришка помалку леб на ручек и ќе испешачам 30тина минути.

Можеби нема да ослабеш ни едно кило за таа недела, ама ќе почнеш да градиш навика. Па ќе си поставуваш следна цел.
Малку по малку ќе поминат месец-два, веќе ќе ослабеш некое кило и некои работи ќе ти станат навика.
Бар јас вака функционирам.

 

Ко мајка ми си со ова знам се хахахахах Почни полека. Во принцип навики идат заедно, една по една се надополнуваат. Одма и домашно ќе ти дадам, читај ја Atomic Habits.

Другово, https://www.facebook.com/PolePeopleSkopje/. Pole People Skopje. Знам една девојка што идеше и беше презадоволна.

 

Фала многу

А да... се расправам со диети ... хм... откако знам за себе.
Цел живот слабеам и се дебелам, така да...

 

Pole people и trinity има.Прејако е.

Иначе за твоето прашање, иако гледам веќе ти дале одговори.Исхрана на прво место.Не диети за одреден период, едноставно некој план приспособен за твои потреби а кој пак ќе ти дозволи да ослабеш, со мноогу здрави намирници и ограничување на калории(не го сфаќај ова како минимум, туку доволно за да се најадеш, не да се прејадуваш и да остане простор да се разложуваат масти, а не дополнително да се таложат).
Физичка активност освен што е супер за мускули, кардиоваскуларен систем и сл., ти го забрзува и метаболизмот.Ама ако не си била активна, почнуваш полека па со тек на време зголемуваш.
Не треба да чекаш мотивација, почнуваш веднаш и тераш напред.

 

Аха, од тие луѓе ако сум

 

Ех, тоа е друга работа.
Ама за да видиш успех, нема голем простор за одолговлекување.

 

А стап имаш?