Kолку често се карате со вашите родители?

mn retko no i sekoj den zavisno od situacijata uslovite etc ..

 

Во последно време воопшто не се карам со ниеден од нив, се слагам со се што ќе кажат а и тие со мене

 

еднаш месечно,само пред да добијам

 

Ме караат ако не сум напишала домашна, а седам пред компјутер.

 

Секој ден.

 

Секој ден се карам ,понекогаш ми е интересно не да се караме јако онака се контриме само и пак јас победувам на крајот разгалена една срам да ми е

 

секој ден-.-

 

јас немам родители тaтко ми почина кога имав 5 години а мајка ми пред 1 година со неа имав секојдневни расправии во умерeна доза се рабира тогаш ми сметаа бев љута а сега се би дала да се врaти тоа време и тие караници

 

hahahaha skroz isto

 

Со татко ми не зборам со месеци.

 

Да ме прашаа пред година дена колку често се карате со вашите родители одговорот ќе беше 24/7 ич не се соглаувавме ич.
Сега е се променето карањето е се по ретко и обично се карам со татко ми но не е исто како пред тоа. Научив да ги разбирам и сфатив дека всушност се што ми кажувале имале право ама тогаш си мислев дека се јас знам. Не сум и сега порасната 16 години не се многу, имам уште многу да поминам и научам во животот ама ете со моите родители се разбирам и не се караме често. Мило ми е за тоа нема поубаво нешто од тоа со родителите да се има разбирање и да се посоветуваш со нив за некоја одлука.

 

Доста често сто пати на ден нема ден да не се скарам уххх

 

Одговорив порано, но сега е друго.
Сега скоро ич не се карам со родителите, т.е тие ме караат и јас им ќутам и им исполнувам желби. Сега сестра ми почесто се кара, а порано ми се исмеваше и велеше дека нема да била таква она. Сега јас и се смеам и таа го урочува пракетот од гледање.

 

Никогаш се немам карано со моите родители. Ниту еднаш не сум им викнала ниту пак сум се карала..
Секогаш сме решавале се' со разговор..

Познавам девојчиња кои викаат на своите родители, па дури и ги навредуваат и се тоа ми е ужасно ниско, страшно и некултурно..

 

Паа кога сум во право знам да се инаетам и да биде по мое, а коа сум си крива си молчам и си ги слушам

 

Ете... сега и до тоа стигна... почнавме да се караме за во тоалет кој ќе оди..
Ах.. откаченки сме си... малку?

 

Разликата на години и како јас гледам на работите со начинот на живот што го имале и сега полека како им се наметнува им прави некогаш мали проблеми на родителите .Не се карам,несакам гласно разговарање дома и трескање врати или слично не гледам решение такво со нив .Единствено со докази и факти настапувам ако треба да убедам за нешто и нема карање .Најчесто ме вадат од кожа кога неможат да се прилагодат ( и совладаат ) на новата технологија што е потребна (во денешно време ) за побрз,посигурен ,и поубав живот.Разбирам дека за нив се несвојствени одредени работи но мора да се прифатат .Карањето јас го разбирам како некултрно дрско однесување ,разговори со висок тон и непочитување.Колку и да имаме различни ставови (што не ни се поклопуваат) ке може да се истолерира од двете страни кога се има мир и спокој во куќата .Кога има тензија инаети ,преголемо его и некултура само ке се тоне во депресии и непочит .Таков живот немаат ни животните .. Подобро сам ,отколку да нема разбирачка,подршка и мотивација од најблиските

 

Многу ретко

 

pa najchesto se karam so mama zasto od ovoj pubertetov sekogas sum nervozna i takvi stvari najcesto sum nervozna bez pricina i se na mama i se isturam,sekogas docna sfakam i probuvam da se popravam ali nekako ne biduva,najcesto posle iskacanje(petok/sabota) sum nervozna najmnogu koa ke se vratam od nadvor.....nekoj u slichna situacija?

 

Некогаш кога ме провоцираат им враќам па настанува караница, а некогаш само се повлекувам в соба и не им се појавувам цел ден пред очи.. така да, секој трет ден