Па преферирам да не се карам со нив.Сепак тие ми се родители и ми мислат добро.Така да од нив прифаќам и совет и критика.За се што треба да се договориме се договараме на мирен начин со разговор.
Порано доста почесто, сега искрено жалам зошто сум им се развикувала така.. а со баба ми - секој ден.. како детенце е, само многу повеќе се навредува - ако нешто не е задоволна, доволно и е да ја прашаш како си бабо и таа веднаш ќе најде закачка.. а со брат ми, порано многу, многу, многу се каравме, а сега воопшто.
24/7 Си се караме и си се сакаме (не се којзнае какви караници обично мои глупости,како на пр.мои чорапи ќе најдат во кујна т.е се се врти околу чорапите пошто на секој час си менувам и чорапи everywhere ) најважно е дека не може да ми држат лутина подолго од 5мин сепак единица сум им
Ауу се карам со моите нон стоп посебно со мајка ми за некои ситници од типот ништо не работеш,не ми помагаш итн...
Секогаш кога ќе паднам испит поради некоја глупава причина, а сум знаела и сум научила се и со месеци сум се спремала за него. И редовно ме прекоруваат ако пцујам.