Kолку често се карате со вашите родители?

Секој ден.Еве и денес.Со мајка ми можам и да се карам и се да си изнаречам и да пројде во час..татко ми држи лутина,ко некое дете мало е.Треба постојано да пазиш што ке речиш,како ке постапиш,се само да му угодуваш тој што сака,а ако не можеш или ако не си расположен одма фацата ја менува и се лути.Стварно ми е многу напорно да имам она баш добра комуникација со него.Како да не сум своја кога разговарам со него,како постојано да се пазам и устручавам од нешто...луѓе стварно исцрпувачки е тоа...како постојано да газиш на мина и чекаш само момент кога ке пукне.Колку години има а разгален е ко дете мало .Само внимание да му посветуваш,се само околу него.Дај ми за да ти дадам.Ако покажам љубов ,внимание со тоа и ке ми врати,ако покажам незагриженост,ладна сум,ист таков ке биде.Па јас сум му дете.Не ми е денот може,може имам други проблеми.Знам дека ме сака најмногу на цел свет ,исто како и мајка ми,ама карактеров негов во последно време ме убива.Кога му угодуваш тогаш си арна а кога не му угодуваш ти си "најлошо" дете на свет.Со мајка ми сум своја и слободна.Ако сега е ваков ,каков ке биде понавака...Контрадикторен човек.Верувајте понекогаш ми е полесно кога сме скарани и да не комуницираме некој ден ,бидејќи сум ослободена од глуматарења за да му угодуваш во се.....

 

За жал многу често :/ ...

 

2 3 pati nedelno mozwbi i poveke ....zaebana familija ...toa e :/

 

ja sekoj den sekoj moment koa sum doma.majka mi misli deka ona e sekoas u pravo koa bev u pubertet abe samo se karavme ne zborevme koa ke zeeme neso ozbilno da zborime morase so karanje mi smetaa mnogu doma si idev u 3 ili 4 sabajle a moze i 5 da me fatese najmnogu radi toa se karavme i deka sum sedela so maski noke toa im smetalo a mene voopsto ne mi smetase so masko drustvo najj si pominuvam.sea so ucenjevo i neam vreme da izlagam a togas ne me interesirase mnogu ucenje samo fudbal,nadvor do sabajle so maski.A sea moram so srednovo da ucam.

 

Многу ретко

 

имаше еден период кога постојано се карав, сега многу ретко

 

Кога бев во пубертет, многу многу често.
Сега воопшто не се карам, и жалам за секоја караница со нив.
Како што стареам така сфаќам дека секогаш се во право и секогаш ми мислат најдобро

 

Секој ден,дневна доза мора по неколку минутки..ништо страшно,имало кавги пострашни ко помала.

 

Секој ден со мајка ми, без тоа денот не ни почнува

 

Со татко ми многу ретко, ептен за некои посериозни работи. А со мајка ми сме два различни светови, така да се караме многу често.

 

Секој ден

 

Скоро секој ден, за жал, но ретко за сериозни работи.

 

Ретко се карам. Само кога е нешто сериозно.

 

Секој ден, или секој втор ден.Традиција ни е тоа.Најчесто е за глупости, ретко кога за нешто озбилно (смајли што чука во дрво)

 

Ретко ама затоа кога се скарам можам и да не зборувам со недели со нив.

 

Nikogas,sekogas so razgovor gi pominuvame site prepreki

 

Никогаш се немам карано.

 

За среќа, досега сме немале некоја посериозна караница. А оние, секојдневните, ги има често.

 

Морам да ја активирам темава

Моиве се тешки на карактер и на нив им е битно што ќе каже околината. Постојано се споредуваат со другите , постојано сакаат да имаат повеќе од другите, цел живот во нешто ме критикуваат.

Не знам како да објаснам, но можете само да се ставете во моја кожа како е да се расте покрај родители вработени во МВР кои нон стоп ставаат правила по дома.

Немој да пиеш, да не пушиш, да не се дрогираш , нема да излегуваш до касно, во 21;00 да се прибериш дома, не смееш да имаш дечко додека не наполниш 18 години, да седниш да се фокусираш на учење , пример треба да одиме на гости и јас во мој стил по тренерки , па одма мајка ми знае да викне .....ц ц ц погледни се , таква ли ќе одиш, оди море дотерај се , луѓе те гледаат...
На мајка ми криво и било зошто не сакам да се дотерувам, де бре жено, шо ми фали вака спортски тип , ете за работа сум во униформа

И така на млади години имав постојани контроли од моиве и се осеќав ко во затвор. Може нема да ви се верува , но кога го имав првиот дечко на 19 години татко ми буквално му го провери досието да не бил криминалец оти не сакал да се плеткам со такви типчиња.

Од друга страна имам пишувано и за мајка ми дека сме различни скроз, еве последниве години ме замара, значи ме пукна со прашањето ајде кога ќе се мажиш, што чекаш, сите твои другарки се омажија, а последна кавга со неа беше што ме критикуваше околу здебелувањето.

Во стомакот сум задебелена некои 5 - 6 кила и жената жива се јаде, лелелел што ќе речат комшиите , ќерка ти бремена, а згодно девојче беше, што така се здебелила.

Сва среќа што не живеам во Мк и што не ги слушам секој ден.....се слушам со моиве 1 или 2 пати неделно .

Они можат колку сакаат да зборуват, но немам намера да им одам по нивните желби.

Значи јас може да имам респект кон нив оти ми се родители, но одамна сум изладена , сестра ми е поблиска со нив, но колку и да зборуваат нема да ме променат.


Изладен ми е односот со моиве дома, иако и ден денес нон стоп нешто ме критикуваат и зборуваат, но јас се правам ко да сум ги слушнала и немам живци да се расправам и да им објаснувам за моите сфаќања.

Ајде одам да се спремам, во 10 сум на работа.....

Имајте убав ден сите

 

Со татко ми не зборувам од август минатава год. се немаме ни слушнато ни видено. Разделени се со мајка ми 4 год. и јас останав со него а сестра ми со мама.. Се беше ок додека не си најде друга, ме поддржуваше, сакаше, ценеше (ја одев на работа, он имаше мозочен добиено, не работеше извесен период, перев, пеглав, чистев, готвев, чував баба болна од рак на постела и дедо срцев болесник на 20 год. буквално се правев за нас). Му го помати умот женава, ако така може да се нарече жена па резултираше со тоа што не избрка мене и мојот тогаш не венчан сопруг од куќата, заради неа т.е или ќе заборавам на мајка ми и сестра ми или ќе летаме ко партали од дома.. Да не заборавам да напоменам дека само што се бевме преселиле таму, претходно бевме под кирија, две недели неможевме да исчистиме и на крај не избрка, без да гледа дека бев 5ти месец трудна. Си знам низ што поминавме додека се снајдеме така да со право нема да не види ниту запознае внуката, не му беше гајле кога беше во мене нека не му биде ни сега. Не сакам да го видам без разлика што ми е створител, никогаш нема да му простам, а му посакувам се нај со бабетината со која живее.