McDonald's

Паа...многу е убав тостот но премногу е мал а за толку пари не вреди

 

Викендов бев во Белград.И претежно во Мс се хранев. Не затоа штосум желна за него, туку затоа што има таков различен асортиман на сендвичи да тоа е чудо едно. Од пијалоци од комбинации благи....штета што ги нема и кај нас.

 

Сум чула дека во компирите има повеќе калории отколку во сендвичите.
Инаку 2-3 во месец одам во Мс

 

Дефинитивно само за тој од 1 возење

 

Mногу им ја сакам питата со јаболка,можам нон стоп да ја јадам,сладоледот исто не знам само колку сладолед им изедов кога бев трудна
Mногу им го сакам онај бургерот Mкфреш но овде во Aвстралија не го имам видено да го прават,а тој ми е омилен
Kафето добро им е,зависи каде го пиеш,некаде го прават убаво,некаде како вода.
A ке заборавев за појадок му се добри оние сланина и јајце сендвич,некогаш станувам пред 10,за да одам да каснам од нив

 

Абе се е во ред убави се сендвичите, се им е убаво, ама ептен е нездраво, па дури и во салатите ставале некои сосови со кои се добива на вкус но и на калории. Јас не јадам брза храна веќе 3 год така да немам некој омилен сенддвич од McDonald's

 

За вкусни знам дека се вкусни и за нездрави знам дека се нездрави но сепак ги јадеме.Компирите таму недај Боже да видиш во што се пржат инаку за тоа тостовите помали да ги направија ''многу се големи'' во Мекдоналс само милкшејк купувам и тоа така не многу често затоашто другото ми е одвратно.

 

Ммм..ми се јадее.Вкусни се.

 

Порано бев зависник од оваа храна - два три пати неделно обавезно јадев од мекдоналс, амааааа откако се здебелив пет кила и си ја расипав крвната слика, веќе година дена ГОРДО можам да кажам дека се отарасив од ова зло

 

За љубителите на Mc'Donald's ѓубрето јас така велам бидејќи ова не спаѓа во храна,ќе ставам во спојлер за љубителите да прочитаат можеби веќе никогаш нема да стапнат таму

Спојлер

McRib – kombinacija GMO-a, toksičnih i zabranjenih sastojaka
Autor: Irena Dujmušić
Matrix World

Osim što je visoko kaloričan, ovaj sendvič s “mesom” koji imitira svinjska rebra bez kostiju u roštiljskom sosu sadrži genetski modificirane sastojke, toksična punila i konzervanse, a neki su sastojci i zabranjeni u državama širom svijeta. No to ne smeta ljude širom svijeta da polude kad dođe vrijeme da McRib ponovno osvane na meniju. Ta pomama ide čak do toga da ljudi putuju Amerikom poput lovaca u potrazi za plijenom kojim će se prežderavati.

McRib je sendvič od svinjetine s “roštilja” koji se povremeno prodaje u restoranima McDonald’sa. Od 2006. pa nadalje, periodično se pojavljuje svake godine te izaziva pravu pomamu. Kad bi ljudi znali prave sastojke od kojih se pravi ovaj sendvič, bi li ostao tako popularan?

Od čega se zapravo sastoji?

Najmanji udio je meso, zapravo – nema ga, samo mesne prerađevine u vidu “pink slimea”, odnosno ružičaste sluzi. Pink slime, o kojoj smo pisali ovdje, je mješavina animalnog otpada, tetiva, žila, trbuha i drugih dijelova koje ne idu u prodaju. Materijal se zatim prerađuje u proteinsku pastu i tretira amonijakom radi sterilizacije. Zvuči li vam to primamljivo?

Idejni i dizajnerski tvorac sendviča McRib je Rene Arend, koji je osmislio i Chicken McNuggetse. No on nije i tvorac takozvanog ” restrukturiranog mesnog proizvoda” ili pink slimea. To je osmislio Richard Mandigo, profesor sa Sveučilišta u Nebraski. Prema članku iz Chicago magazina, Mandigo je ovako opisao ovo kvazi meso:

“Restrukturirani mesni proizvodi najčešće su proizvedeni pomoću mesnih dodataka niže vrijednosti koji su usitnjeni. Multifragmentirano meso miješa se sa solju i vodom za izdvajanje topivih proteina. Ovi ekstrahirani proteini su presudni za proizvodnju “ljepila” koje povezuje mišićne komade zajedno. Ti mišićni komadi onda mogu biti reformirani u “mesne štruce” specifičnog oblika ili forme. Zatim se režu na odreske koji, kada se kuhaju, su slični u izgledu i teksturi pravim mišićima … Proizvodi poput tripica, srca i želuca su bogati bjelančevinama, potpuno su jestivi, zdravi i hranjiv, a većina se već koristi u kobasicama bez prigovora.”

Da, i u mesnicama se mogu kupiti dijelovi mesa niže kategorije, no ne po cijeni kvalitetnih dijelova, već su puno jeftiniji i nisu obrađeni amonijakom, te se ne predstavljaju kao meso, već kao iznutrice.


Ovaj sendvič, zbog svoje kaloričnosti, nazvan je i McDiabetes. Slika prikazuje puni popis zajedno s GMO pokazateljima (kliknite za uvećanje).
Jedan od čak 70 sastojaka je i sredstvo za izbjeljivanje brašna. Azodikarbonamid se dodaje u McDonald’s-ova peciva za sendviče za povećanje volumena i poboljšanje tolerancije fermentacije, a inače se koristi u proizvodnji pjenaste plastike. Može se naći u protirkama za jogu i cipelama.

U Australiji i Europi, korištenje azodikarbonamida kao prehrambenog aditiva je zabranjeno. U Singapuru, korištenje ove tvari u hrani može rezultirati s 450.000 dolara kazne i 15 godina zatvora. Povezan s respiratornim smetnjama i astmom.

Dakle, ovaj proizvod je kombinacija obrađenih i restrukturiranih neželjenih životinjskih ostataka, aditiva, kemikalija, punila te GMO sastojaka. To sve dobijete pod nazivom McRib, sendvič sa “svinjskim” odreskom u roštiljskom sosu.

Nakon napisa ABC-a u kojima su razotkrili postojanje “zamjenskog” mesa, proizvođač, kompanija Beef Products (BFI) i nekoliko njihovih partnerskih kompanija odlučili su ih tužiti. Oni tvrde da su informacije o ružičastoj sluzi bile klevetničke, kao i sam naziv ružičasta sluz jer to po njima to nije sluz već legitiman oblik govedine koji se naširoko koristi u goveđim proizvodima već nekoliko desetljeća, bez incidenta, sve dok nije javnost saznala za to. O tome više čitajte ovdje. Nakon toga su mnogi objavili da su iz svojih proizvoda izbacili pink slime, među njima i McDonald’s.

Možemo li im vjerovati i kako to uopće provjerimo? Najsigurnije bi bilo da svu “brzu” hranu, kao i svu prerađenu hranu jednostavno – izbacimo iz svojih jelovnika.

Спојлер

Pink Slime – Ružičasta sluz
Autor: Irena Dujmušić

Matrix World

Ružičasta sluz je dodatak hrani na bazi junetine, koji se pravi od otpadnih djelova mesa. Sastoji se od fino mljevenih tetiva, masti i vezivnog tkiva, te se u grijanoj centrifugi na 38 ° C odvaja mast u tekuću mast i proteinsku pastu. Materijal se zatim obrađuje, zagrijava i tretira s amonijakom ili limunskom kiselinom da bi se uništile bakterije. Nakon obrade se sabija u blokove i smrzava za uporabu kao dodatak mesnim proizvodima.


Izraz ružičasta sluz skovao je 2002. godine Gerald Zirnstein, tada mikrobiolog u Američkom ministarstvu poljoprivrede (USDA), odjel za sigurnost hrane. Neki dužnosnici su uložili prigovor zbog naziva, ističući kako bi pravi naziv bio “posna govedina fine teksture“ .



Ružičasta sluz se samostalno ne može kupiti u trgovinama, no koristi se kao dodatak mljevenom mesu u mesnim obrocima, najviše u prerađenoj hrani. Prije izuma dezinfekcije tog „mesa“ mogla se koristiti samo kao hrana za kućne ljubimce ili kao uljni dodatak pri kuhanju.

U Americi je otkriveno da preko 70% mesa u supermarketima zapravo sadrži taj dodatak. U nekim drugim zemljama, uključujući i EU, je zabranjena u prodaji.

Nedavno je otkriveno da se amonijak , kao sredstvo za dezinfekciju koristi također i u sirevima. Naravno, mesna industrija je ovo iskoristila kao mogućnost protunapada, da skrene pažnju s napada na svoje produkte, koje smatra zdravim i sigurnim, ističući da se amonijak nalazi i u drugim proizvodima.

Na primjer, spojevi amonijaka koriste se kao sredstva za dizanje u pekarskim proizvodima te kao regulator kiselosti u sirevima, a ponekad i u čokoladi.



“Pink Slime” kao sastojak sireva

„Nije neobično pronaći da je Amonijak dodan u hranu“ , izjavio je Gary Acuff, direktor Teksaškog A & M Sveučilišnog Centra za sigurnost hrane, na nedavnoj tiskovnoj konferenciji čiji je domaćin bila Beef Products Inc. „Mi koristimo amonijak u svim vrstama hrane u prehrambenoj industriji “.

Što je zapravo Amonijak?
Amonijak je spoj dušika i vodika formule NH3. Pri normalnoj temperaturi i tlaku amonijak je plin. Toksičan je i korozivan prema pojedinim materijalima, te ima karakterističan miris.
Važan je izvor dušika za žive sustave, i za normalnu fiziologiju kod ljudi i životinja. Stvara se putem normalnog metabolizma aminokiselina i toksičan je u velikim koncentracijama.
Amonijak je toksičan i djeluje kao iritant, djeluje korozivno na sve legure s bakrom, povećavajući mogućnost da se pojavi curenje i izazove velik rizik. Tijekom 1960-ih godina, tvrtke za proizvodnju duhana kao što su Brown & Williamson i Philip Morris počele su koristiti amonijak u cigaretama. Dodavanje amonijaka cigaretama služilo je tome da se poveća dotok nikotina u krvotok. Kao rezultat toga, povećana je količina nikotina u krvi i pojačana je sposobnost cigareta da razviju nikotinsku ovisnost, a da nije povećana količina nikotina u cigaretama.
Pare amonijaka koje se oslobađaju iz koncentriranog amonijaka vrlo su iritirajuće za oči i dišni sustav.
Iz svega ovoga možemo zaključiti da je izuzetno opasan, i da ne možemo naći niti jedan razlog zbog čega bi se ikakvo meso ili neka druga namirnica trebala tretirati s Amonijakom.

Nakon što su kritičari izložili slike neukusnog proizvoda na društvenim medijima i na televiziji, vodeći fast-food lanci i supermarketi odbacili su proizvod, iako američki dužnosnici za javno zdravstvo smatraju da je siguran za jelo. Stotine američkih školskih okruga zatražili su da se ukloni iz školskih programa prehrane.

Neki stručnjaci su pokušali opravdati upotrebu amonijaka u prehrani. Tako je Betsy Booren, direktor za znanstvena pitanja Američkog Instituta za Meso izjavila: “To nije isti amonijak koji se koristi za čišćenje kod kuće. To je plin, to je drugačiji spoj, i to je dobro utemeljena intervencija koja ima dugu povijest uspjeha. “



Desno, pljeskavica za hamburger od smjese s ružičastom sluzi, lijevo je pljeskavica od čiste goveđe smjese. Kako ih razlikovati ako ne znamo sastav?

Oblik amonijaka koji se koristi u proizvodima za čišćenje obično je amonijev hidroksid. A forma koja se koristi u ruičastoj sluzi je … amonijev hidroksid! Jedina razlika je što se u kućanstvu koristi kao tekućina, a ružičasta sluz tretira se s plinom. Amonijev hidroksid je samo jedan u dugom popisu nenavedenih kemijskih tretmana koji se koriste na gotovo svom industrijskom mesu i peradi.

Helena Bottemiller iz Food Safety News prezentirala je dokument Američkog ministarstva poljoprivrede(USDA) koji navodi na desetke kemikalija koje prerađivači mesa mogu koristiti pri obradi mesa, a bez označavanja na proizvodima. Neke od navedenih tvari su kalcij hipoklorit (koristi se za bjeljenje pamuka i čišćenje bazena) , hypobromous kiselina (koristi se kao germicid u saunama), DBDMH (ili 1,3-dibromo-5,5-dimethylhydantoin, koristi se za higijenu voda), te klor-dioksid (koristi se kao bjelilo za drvo).

Svim ovim kemikalijama se meso može tretirati. Zašto onda ti sastojci nisu navedeni na etiketama, kao što su obični sastojci tipa sol, papar, i slično? Zato jer industrije za preradu mesa i USDA znaju da bi time odbile kupce od kupovine. Nedavno je USDA-ova šefica za sigurnost hrane izjavila: „Iskreno, mislim da prosječni potrošač ne zna kao se obrađuje procesiurana hrana“. I u pravu je, ni pola stvarnog stanja ne znamo, a što više saznajemo, to smo bjesniji.



Briketirana i zaleđena ružičasta sluz – pink slime

Ružičasta sluz se koristi u mnogim proizvodima kao što su hot dog, sirovo meso, čili, kobasice, feferoni, zamrznuta predjela, pečena govedina, konzervirana hrana. Ironija je da je rasprava o ružičastoj sluzi iz 2010. iznijela na vidjelo dokaze da ovo tretiranje mesa nije pouzdano dezinfekcijsko sredstvo kao što se tvrdi! Vjerovatno su te naznake natjerale lance fast food restorana , pa i trgovine, da odustanu od korištenja te tvari. Čak je i USDA povukla svoju potporu u korištenju ružičaste sluzi pri školskim obrocima.

No neka nas ove rasprave ne zavaraju. Ružičasta sluz je gora od drugih oblika dezinficiranih mesa jer su dodaci koji se koriste u ružičastoj sluzi poznati da pružaju utočište visokim razinama patogena prije tretmana. Ako će i nestati s polica trgovina, možemo biti sigurni da će se meso i dalje tretirati s drugim industrijskim kemikalijama, jer to je jedini način da mesna industrija spriječi da ljudi obole od njihovih proizvoda.

 

Храната е превкусна,но и премала.Не можеш да се најадеш.А кока-колата разредувана со вода .

 

McDonal`s I`m loving it!

 

мене овој мекдоналдс ми е само за чалам и за ништо друго ! Храната што е вкусна е ама што не можеш како човек да се најадеш тоа е факт ! Храната е лапни голтни ама не ги задоволува барем моите аптетити ( а големи се )

 

Уште нешто за љубителите на Mc'Donald's
МЕКДОНАЛДС И БРЗА ХРАНА – ИМААТ ТОКСИЧНИ И КОЗМЕТИЧНИ СОСТОЈКИ

Секој залак од оброк од Мекдоналс содржи неколку хемикалии кои го подигаат лошиот холестерол, го зголемуваат дијабетисот, предизвикуваат понизок имунитет и ја оштетуваат ДНК.Всушност брзата храна, до тој степен содржи штетни состојки со кои не би требало да се осмелите да го нараните ниту вашето домашно милениче, затоа што би било сурово. Кога ќе поминете низ ресторан на фаст-фуд вие всушност:

- плаќате да си го нарушите вашето сопствено здравје
- го нарушувате здравјето на вашето дете
- го намалувате квалитетот на вашиот живот, бидејќи токсичноста на јадењето на синтетички хемикалии предизвикува болест
- ставате повеќе пари во рацете на медицинските осигурителни компании
И покрај илузијата на постепено создавање на поздрава храна, која содржи салати и пијалоци, линијата на производство на Мекдоналс уште содржи непријатни здраствени хемикалии, транс масти, високо ниво на шеќер, вештачки засладувачи, петро-хемикалии, како и високо-фруктозен сируп. Децките оброци и салати, исто така, содржат застрашувачки состојки и високо ниво на шеќер.

Разгледувајќи ги нивните менија и информации за исхраната на нивните оброци, неверојатно е колку синтетички хемикалиите се додаваат во салатите, пилешките оброци, хамбургерите па дури и пијалоците.

Дали сте знаеле дека голем дел од нивните јадења и пијалоци содржат „butylhydroquinone“ (TBHQ), хемиски пресерватив кој е смртоносен со само 5 грама. Само еден грам може да предизвика, оштетување на артериите, на ДНК, колапс, ѕвонење во ушите и делириум.
Доколку храната на производителот содржи помалку од 0,5 грама транс-масти, тогаш законски не смее да се продава.

Еве само еден пример од она што Мекдоналдс го ставаат во нивната храна.

Кокошкините грутки содржат натриум фосфати, изветвено пченично брашно (хранливите материи се отстранети), храна скроб е изменета (веројатно генетски модификувана), декстроза (шеќер), делумно хдрогенизирано масло од соја и „cottonseed“ масло со транс-масти.

И не е само Мекдоналс на „пик“. Голем број на прехрамбени компании создаваат храна која што ги содржи истите штетни хемикалии, кои едноставно не само што ќе ви ги испразнат паричниците, туку и телото, во рок од еден час, откако ќе го завршите оброкот. Дали ова има смисла од финансиска гледна точка. За нив да. Сега ќе плаќате за храната, потоа за вашето здравје.

dailymail

 

Не знам дали само на мене не ми се допаѓа хамбургерот особено ради краставицата која ми има некаков вкус кој не можам да го поднесам и исто така месото не ми се допаѓа а и јас не сум некој голем љубител на месо но сакам многу да одам во мекдоналс а најчесто нарачувам тост,обичен или италијански + павлака мајонез но не ги пијам многу соковите а особено џус бидејќи е растваран со вода а во кока колата има многу мраз но некогаш можам да направам и исклучок.

 

Обожавам да јадам Mекдоналс.Иако е нездраво јадам и јадам.Сепак не многу одвреме на време одам.
Сепак ја од едно такво сендвиче не се најадувам бре

 

Ми е гајле колку се токсични, отровни и калорични, мене ми се превкусни, животот ми е прекраток за да се лишам од задоволство како Мек Доналдс!

 

Порано ич не сум ги сакала сендвичите, му ги давав на брат ми да ги јаде а за мене само компирчињата и играчињата беа. Колку сум била будала. Сега душа давам за еден Биг Тејсти! И пилешката салата. Мх!

 

Одамна не сум влегла во McDonald's. Храната таму не ми е вкусна. Наместо да давам пари за сендвичи од таму коишто нема да ме најадат, поарно ќе ги дадам парите на друго место и ќе јадам повкусна храна.