Quotes, интересни поговорки

Во животот сум направила грешки, признавам... но тоа неможам да го наречам моја животна трагедија. Затоа што знам дека трагедија не е кога плачат главните ликови! Трагедија е кога плачи публиката!

 

Градејќи ја својата куќа

Еден постар градител беше спремен да се пензионира. Тој му кажа на својот работодавач – изведувач за неговите планови да ја напушти работата за градење куќи и да живее поудобно со неговата жена и да ужива во неговото пошироко семејство. Ќе му недостига чекот за плата секоја недела, но тој сакаше да се пензионира.

На работодавачот му беше жал бидејќи неговиот добар работник си оди и го праша дали би изградил само уште една куќа како лична услуга. Градителот се согласи, но со текот на времето се гледаше дека не му е при срце работата. Тој почна да работи неквалитетно и користеше неквалитетни материјали. Тоа не беше добар начин на завршување на неговата посветена кариера.

Кога градителот ја заврши својата работа, неговиот работодавач дојде да ја прегледа куќата. Тогаш тој му го предаде клучот од надворешната работа на градителот и рече: „Ова е твојата куќа....мој подарок за тебе.“

Градителот беше шокиран!

Каква штета! Кога само би знаел дека ја гради сопствената куќа, ќе ја направеше потполно поинаква.

Така е и со нас. Ние ги градиме нашите животи, ден по ден, често градиме помалку отколку најдобро што можеме. Тогаш, со шок, сфаќаме дека треба да живееме во куќите кои сме ги изградиле. Кога би можеле повторно, би ги изградиле поинаку.

Но, не можеме да се вратиме назад. Вие сте градители, и секој ден ставаме клинец, плоча, или подигаме ѕид. Некој некогаш рекол: „Животот е направи- сам проект.“
Вашиот став, и изборот кој го правите денес ,помагаат во градењето на „куќата“ во која ќе живеете утре. Затоа, градете мудро!

 

"Никогаш не сме сами во неволја - секогаш ќе се најде некој помудар,што размилсува повеќе,што се радува или тагува на истиот начин,а тоа ни дава сила подобро да излегуваме на крај со предизвиците што се јавуваат." - Пауло Коелјо.

 

Do not believe in anything simply because you have heard it. Do not believe in traditions because they have been handed down for many generations.
Do not believe anything because it is spoken and rumored by many. Do not believe in anything because it is written in your religious books.
Do not believe in anything merely on the authority of your teachers and elders. But after observation and analysis, when you find that anything agrees with reason and is conducive to the good and the benefit of one and all, then accept it and live up to it.

Behind a cold face there is always an insecure heart.

Telling the truth and making someone cry is better than telling a lie and making someone smile.

No matter what sort of difficulties, how painful experience is, if we lose our hope, that’s our real disaster.

The world resists change. Yet without it there would be no progress.

Revenge is always the weak pleasure of a little and narrow mind.

Ignorance killed the cat. Curiosity was framed. :up:

Власта на еден често е последица на глупоста на многу.

 

Најдлабоките вистини сепак, најдобро се читаат меѓу редови и во најголем дел не се пишуваат.

Треба да не ги повредуваш другите, но и не треба да се повредуваш сам себе ако се откажеш од тоа што го сакаш поради другите!

Моќта на зборовитее силна,но и најубавите од нив ја губат својата смисла,ако не се потврдуваат со дела....

Животот понекогаш е како огледало - кршлив и наопаку !

 

*Oд тагата не можеш да избегаш,но страдањето е веќе твој избор.. *заборави го тоа што те повредило во минатото,но не заборавај што те научило...

 

Жената која знае што сака, се однесува како маж. А жената која знае што несака, се однесува како дете.

 

Сакајте, тоа е убаво, ама со мера и воздржаност. Немојте никого да го сакате толку многу поради што тој не би ве сакал вас!

 

Со стрелецот царува умот.

 

Некој човек лежел под некој даб и видел како стеблото од една тиква се искачило високо по стеблото на дабот. На стеблото од тиквата висела една голема тиква, а на дабот многу желади.

- Господи, зошто си дал на толку дебел даб да растат ситни желади, а на тенкото стебло од тиквата, да расте толку голема тиква?!
Подобро би било, на малото стебло да расте мал плод, а на големото голем!

Дури го рекол тоа, дувнал ветер и еден желад му паднал на носот, така што му светнале ѕвездички од јакиот удар, а од носот му потекла крв. Кога болката малку му се смирила, човекот рекол:
- А што ќе станеше, ако наместо желадот ме удреше тикавата?!

Се е по Божја промисла

 

Ова е вистинска приказна за едно осумгодишно девојче кое знаело дека љубовта може да биде чудесна.Нејзиниот мал брат можел да умре поради тумор на мозокот.Родителите биле сиромашни,но го заложиле сиот имот и направиле се што можат за да го спасат.Една вечер таткото и рекол на расплаканата мајка: “Не може повеќе вака ,драга.Мислам дека дојдовме до крајот,него може да го спаси само чудо.“Девојчето се слушало скриено во аголот од собата.Истрчала во својата соба,ја скршила касичката,и тивко истрчала до најблиската аптека.Стрпливо чекала,и кога дошла на ред,се качила на прсти пред аптекарот и му ги дала ситните пари.“Што сакаше душичке?“
“Тоа е за мојот брат ,господине,многу е болен.Дојдов да купам чудо.“
“Не те разбрав најдобро“, рече аптекарот.
“Се вика Андреј,има нешто што му расте на главата, тато вика дека е готово,дека само чудо може да го спаси. Јас многу го сакам својот брат,затоа ги донесов сите пари за да купам чудо.“
Аптекарот тажно се насмеал и одговорил:“Но ние не продаваме чуда.“
“Ако нема доволно пари, можам уште да побарам уште.Колку чини едно чудо?“
Во аптеката се затекнал еден висок човек со сериозно лице, кој со интерес го следел разговорот.Високиот човек и пријде и ја праша:“Зошто плачеш, малечка?Што се случило?“
“Аптекарот не сака да ми продаде чудо и не сака да ми каже колку чини.Тоа е за мојот брат андреј, кој е многу болен.Мама вика дека мора на операција,а тато вика дека тоа не можеме да го платиме, и само чудо може да го спаси Андреј.Затоа донесов се што имам.“
“Колку имаш?“,“Долар и единаесет центи.....Но знете,можам да побарам уште пари...“
Човекот се насмеа,“Мислам дека нема да биде потребно.Чудото за твојот брат чини баш долар и единаесет центи!“Со едната рака ги собрал ситните пари, а со другата нежно го земал девојчето за рака.“Одведи ме во својата куќа.“ рече тој. “Би сакал да го видам твојот брат, и да разговарам со татко ти и мајка ти.Може ќе успееме да го пронајдеме чудото што им треба.“
Отмениот висок човек и девојчето ја напуштија аптеката држејќи се за рака.
Тој човек бил професор Карлтон Армстронг, еден од најпознатите светски неврохирурзи.Го оперисал малиот Андреј, кој за неколку недели целосно оздравел.
“Оваа операција е вистинско чудо.“ рекла мајката.“Се прашувам само колку би чинела..?“
Девојчето само се насмеало, не велејќи ништо,знаела дека чудото чинело долар и единаесет центи.
Секако љубовта и верата на сестричката се пресметани во цената.

 

Луѓето се гордеат со храброста, талентот, добрината, големите задачи и големите искушенија, ама не ценат ништо освен парите!!!

 

Нема лек за предавството!

 

Осаменост не е кога сме сами... туку кога немаме за што да мечтаеме.

 

‎"I asked for strength… and God gave me difficulties to make me strong.
I asked for wisdom… and God gave me problems to solve.
I asked for prosperity… and God gave me a brain and energy to work.
I asked for courage… and God gave me danger to overcome.
I asked for love… and God gave me troubled people to help.
I asked for favors… and God gave me opportunities.
I recieved nothing I wanted, but I received everything I needed."

 

Борбата со самиот себе е најтешка..

 

Што сееш денес, тоа ќе жнееш утре.

 

Поучна приказна: СЕСТРИНСКА ЉУБОВ

Еден златар си седел во својот дуќан и низ излогот ги гледал минувачите. Едно девојче се доближило до излогот. Прекрасните сини очи добиле радосен сјај гледајќи во еден од изложените предмети. Одлучно влегла во дуќанот и со раката покажало кон една тиркизно сина огрллица.
-За сестра ми е, може ли да ја запакувате како поклон?
Трговецот просто не си верувал и го прашал девојчето: "Колку пари имаш"?
Девојчето се дигнало на прсти и отворило лимена кутија полна со неколку банкноти, ситни пари,школки и играчки.
-Ќе биде ли доволно?-прашало гордо. Сакав на постарата сестра да и купам поклон. Откако ја нема мајка ни, таа само работи и нема време за себе. Денес и е роденден. Мислам дека поклонот ќе ја израдува. А нејзините очи ја имаат истата боја. Трговецот отишол назад, го спакувал поклонот и го дал на девојчето.
-Земи ја, внимавај и оди дома кај сестра ти.
Таа гордо го зеа поклонот и тргнала дома. Еден час покасно во дуќанот влегла прекрасна девојка со коса боја на мед и прекрасно тиркизно сини очи. Ја ставила кутијата на пултот и прашала:
-Дали ова е купено овде?
-Да,госпоѓице.-одговорил трговецот
-Колку чини ова?
-Во мојот дуќан цените се доверливи, не можам д ави кажам!-одговорил трговецот.
-Но мојата сестра имаше само малку ситни пари, сигурно не можела ова да го плати.
Трговецот ја затвори кутијата како што беше и и ја даде на девојката.
"Вашата сестра ја плати највисоката цена, ДАДЕ СЕ ШТО ИМАШЕ."

Не делете ги вашите најголеми тајно со никој,
бидејќи ако вие самите не можете да ги сочувате вашите тајни,
не очекувајте некој друг да ги чува!!!

 

Денес ќе им биде убаво на сите оние кои не бараат многу.

 

“A book is a gift you can open again and again.”