Различен е типичниот ден на факултет кога бев бруцош и сега. Тогаш станував наутро, се спремав, некогаш јадев пред да заминам а кога не јадев купував нешто уз пат, обавезно морав за пиење нешто да си земам и седев до крај колку и да траат предавањата. И редовно одев, освен ако навистина не можев, т.е. болна ако бев. Сега зависи дали професорот бара редовност. Насабајле станувам, се спремам и директива на факултет, ни јадење ни пиење. Јадам кога ќе си дојдам. На предавања онака, некогаш внимавам некогаш ми лета паметот, а кога бев бруцош целата бев уво.