Taјната

Бидејќи се отворени милион теми а не сум сретнала ваква...Би си дозволила да биде тема на која секоја од нас има нешто свое.Според насловот не станува збор да откриеме наша тајна туку да споделиме нешто за кое досега сме мечтале,сме сакале,сме го направиле,сакаме да се повтори,не сакаме да се повтори,за него,за љубовта према него,за омразата према него.Само за него.

За чашата со црвено вино.За виното што никогаш всушност не го пробовам.
Навистина ја преминав границата таа ноќ.
Една од оние летни ноќи кога си дозволив желбата за него да ме освои.
И за таа ноќ и за сите наредни.
За сите скриени средби,кога сите околу мене ги лажев дека немам никој затоа што мислев нема да ме сфатат.За близината.
За бакнежот,кога ги осетив тие пеперутки.
За пригушеното светло.За свеќите,за необјаснивиот начин дека тој е навистина романтичен.
За еротиката.
За мојата и неговата облека.
За мојот долг плав фустан припен на телото кој со голема страст го тргна.
За црвениот кармин што ми го размачка,за маскарата која ја обожував.
За мирисот на неговото тело....

За сите ние кои сме дозволиле да залутаме со некој за кој мислиме дека е најдобро да остане само за нас.Само наша тајна.Затоа што сите заслужуваме малку приватност.
За сите ние што имаме свој ,,Г-дин,, без разлика дали знае да не гушне најдобро дали знае да не расплачи од сон.За оној за кого сакаме никој да не знае.Да не дознаат за нашатаприказна затоа што суровоса на светот ќе го униште она нашето,она светото..

 

Ако е толку ваше и свето, зошто да не се подели со другите? Ако се е во ред во врската зошто да се крие? Секако дека другите ќе осудат нешто ( што мора да се крие) сигурно тука нешто не штима па мора да се крие?!

 

Даричка,мисламдека девојката не бара совет, само ја отвара темата за да ги споделуваме нашите тајни,ако добро сум разбрала

 

Daricka, temava e da spodelime nesto za koe sakame da spodelime,nesto za koe imame da napisime nesto,a ne za tajna od tipot na nesto sto ne bi go otkrila na svetot.Ne spomnav ni ime ni vrska ni za koj del od mojot period od mojot zivot bilo.Ni dali zavrsilo,ni dali trae.
Mislam me svati.
I ti posakuvam ubavi momenti ispolneti so neznost zacineti so crvenoto vino piejki go zaedno so toj za koj ako sakas mozis da spodelis a vo sprotivno neka ostani kaj tebe,vo srceto
[mod-kirilica:2jvp4fn9][/mod-kirilica:2jvp4fn9]

 

Многупати сакав да имам храброст да ти кажам, се онака како што само јас знам. Али јбг...успевам само по нешто да ти плеснам во фаца. Да да и ти тоа го знаеш, и цело време прашуваш што уште ќе ти плеснам.
Срце, убаво е со тебе, убаво во секој смисол. Бакнежите, прегратките, зборовите....погледите. Незнам како можеш така да ме заведуваш. Знаеш и сам дека ти се чудам.
И кога повторнио би те запознала би го направила истото....Ова трае, ќе трае ли??? Ма не, не сум до толку луда по тебе, али ете...нешто не привлекува еден кон друг....
7 месеци.....многу средби..уште толку незаборавни мигови. Ти благодарам што секогаш ме трпиш и сослушуваш, што тоа не ти е досадно иако ти молчиш, зошто велиш дека со моето зборење те надополнувам. Зошто секогаш си тука да ми помогнеш...И знам дека и милион ноќи би ги поминал со мене, многу утра би дочекал во моја прегратка.
Само знаеш не ми е јасно, зошто тогаш љубовта ја нема. Али не е ни толку битно. Ние си знаеме што е нашето, убаво е ако...

 

Оваа тема ми личи на онаа „Што би му кажале“
vrski/sto-bi-mu-kazale-t324/
Не знам, не ја разбирам баш...