Mozebi nemase da panicam tolku dokolku he citav na net za sekoja bolka sto ke ja osetev na gradata barav odgovor I uste povejke se plasev ama jas ko we zapnav samo na ednata grada ova mi bese uste edna dobro naucena lekcija I da site simtomi si gi stvarame nie samite od mislite od nasiot mozok
Не знам зошто сте толку убедени дека само со психијатар и апчиња поминува нема врска Треба да се има волја и да го нема тоа "не можам" .
Можете вие. Само дајте си време и барајте ја позитивата во се' и во секого. Не бидете во грч, полека опуштајте се со се' она што ви прија. И соочување со стравот, обавезно. Активноста е верувајте многу важна за да нема време да мислите на неа. И заљубете се, несебично, отворено, искрено. Тоа е еден од лековите за да ја надминете анксиозноста.
bidete pozitivni kolku i da vi e tesko,samo taka ke go sovladate stravot vo sebe.nikoj od nas tuka ne e bolen nitu fizicki nitu psihicki.
Eve I jas da si kazam posle 7 mes vo vakva sostojba se resiv da otidam na psihijatar koj sto leci so psihoterapija. Zenata od start mi kaza deka apcinja ne prepisuva. Si ja kazav makata sto me plasi kakvi napadi dobivam megjutoa nekako nasiot razgovor ne bese samo za anksot odnosno nie za anksot mn malku razgovaravme. Povekje zborevme za mojata nervoza I za nekoi drugi problemi. Mi kaza kako rezultat na sto mi se javil anksot, megjutoa koga iskociv od tamu jas povtorno neznaev so da praam pri panicen napad, kako da se spravam so ova. Se razbira ona mi rece deka e prv cas I deka mi treba uste psihoterapija deka ova e samo zapoznavanje, megjutoa sto mislite da prodolzam da odam ili da si baram drug zatoa sto ne se malku pari,a treba da odam ednas nedelno. Imajte ubav den
И јас вчера излегов ради ова на ладното и добив паничен напад надвор, снемав здив, почна силното тресење на телото и плачев како мало дете, луѓе се стрчаа мислеа којзнае што ми е. Се плашам да заспијам да не изгубам воздух на сред спиење. Имав многу стресна ситуација минатиот месец и кога и да помислам на тоа почнувам да се гушам и да губам воздух. Денес ќе одам на консултација кај докторот и најверојатно ќе се вратам на ад, не ја можам ситуацијава веќе...
I mojot panicen napad izgleda tokmu taka izleguvaj so drustvo so muabet za da ne ti odleta pametot na druga strana koga sme sami se budi strav sto ako ova sto ako ona i doagja panikata, samodoverbata ni e na nula
нареден пат кога ке имаш страшен напад и јак , направи нешто како совет од мене седни си било каде земи една чаша вода напиј се и наместо да се плашиш од нападот остани силна и длабоко во себе предизвикај го нападат уште повеке да те обземе и јас ти гарантирам 100000% дека ништо лошо нема да ти се случи и ке помине за некоја минута , пробај така ако било што ти наштети на здравјето кажи ми каде да дојдам ке дојдам и удри ми 10 шамари што сум те лажел остани силна појака си од тоа само храбро
Јас прво не бев сама, меѓутоа се враќав сама, демек да попешачам да се опуштам. Последно време избегнувам излегување, особено во друштва, само со дечко ми и 2-3 другари, коишто ме знаат и можат да ме истрпат и ваква. Инаку вака се осеќам како товар, не можам да се насмеам, да ги ислушам другите. Окупиран ми е мозокот/телото со стравови. И инфузија примив, за што? Ни срце ни бутур било, само психа. Инаку да, преку ден е подобро, муабет/друштво, колку толку се смирувам. Пеколот ми е вечерта, останување сама во соба. Ама што се' не поминало, па стравовиве ли, така? Хахах, ме насмеа. Ќе се обидам, фала многу на поддршка.
Хахах, ме насмеа. Ќе се обидам, фала многу на поддршка. [/QUOTE] Ова и тоа како помагааа. Немав напад долго време, и пред некој ден си одам на пазар и чекам надвор пред месара мајка ми да испазари и одеднаш ме фака јака тахикардија, почнав да се препотувам и да ги гледам матно луѓетоо... малце повеке паникава ми беше од возбуда за нештоо....нно не е битно, и си викам ок ајде посилно нека ми чука срцево, ајде нека ми се слоши, нека паднам сега одмаа ама не се помрднувам ни со ногаа ќе стојам со место исправено и ќе видам кој е посилен, и верувај не верувај после 2 минн се смирив како ништо да не било. Значи кога ке дојде нападот не се обидувај одма да го преусмериш мозокот во позитивно нема да ти успее, бидејки ти в тој момент си преплашена и со поситивните мисли само го збунуваш мозокот. Застани соочисе, предизвикај го да биде појаккк и ке видиш како ке си замине.
Ова и тоа како помагааа. Немав напад долго време, и пред некој ден си одам на пазар и чекам надвор пред месара мајка ми да испазари и одеднаш ме фака јака тахикардија, почнав да се препотувам и да ги гледам матно луѓетоо... малце повеке паникава ми беше од возбуда за нештоо....нно не е битно, и си викам ок ајде посилно нека ми чука срцево, ајде нека ми се слоши, нека паднам сега одмаа ама не се помрднувам ни со ногаа ќе стојам со место исправено и ќе видам кој е посилен, и верувај не верувај после 2 минн се смирив како ништо да не било. Значи кога ке дојде нападот не се обидувај одма да го преусмериш мозокот во позитивно нема да ти успее, бидејки ти в тој момент си преплашена и со поситивните мисли само го збунуваш мозокот. Застани соочисе, предизвикај го да биде појаккк и ке видиш како ке си замине.[/QUOTE] тоа е тоа што се обидувам да го кажам позззз
Znacii na nikoj nrma nisto da mu se slucii od sostojbata samo treba ignor na site simptomi i druzbaa so pozitivni licnostii i mnn razgovor
Ova so predizvikuvanje na napadot go citav vo edna kniga sto ja spustiv od internet se vika panic away. Istoto go pisuva koga zapocnuva panicniot napad da ne se protivis da go posmatras na pocetokot koga ke stanne posilen brois do 21. Mu davas 21 sekunda da go napravi najlosoto sto moze, potoa koga ke istecat sekundite, koga ke vidis deka nisto ne se slucilo mu kazuvas deka vremeto istece i nema da se zamaras poveke. Knigata e golema okolu 200 stranici se obidov da ja prikacam na forumov no pisuva deka sodrzina e pregolema. Dokolku saka nekoj da ja cita ke se obidam vo pomali delcina da ja postiram, ako ne mozi ni taka ke vi kazam kako da ja spustite.
ja vchera bev na kontrola kaj psihijatarot mi reche deka imam podobruvanje zdrav sum sosema nema potreba od drugi ispituvanja, i nekako podobro mi dojde samo ponekoash mi doagjaa negativni glupi misli, stravovi ama so konstantno ignoriranje mislim deka kje bide podobro.
Да, таа е таа книга што сите ја спомнуваме тука, ја имаа неколку постирано порано на форумов, и навистина е добра, доволно е само да ја чита човек, и сознанието дека некој го минал истиот ураган низ кој што ти минеш, и го преминал, и напишал книга детално објаснувајки и убедувајки не како е се ок, многу опушта самото тоа, и дава самодоверба.
Душо ти благодарам за тоа што ми обрна внимание т.е на мојот пост и прашање.Ќе продолжам да се мотивирам самата себе и секако да ве следам со вашите позитивни искуства.
