Си прави членката когнитивна дисонанца, мислејќи дека ако си преземе дел од вината врз себе ќе и звучи пофер, дека не е само мажот ѝ крив за насилството, туку и таа... Си ги интернализира работиве, верува дека и таа е виновна, ваљда и олеснува... Има некоја научена беспомошност, некои стекнати верувања дека ако таа е тивка и мирна, тој арен ќе си биде, ама вака ко го провоцира, демек, па маж е, ќе збесне...ко го нервирам што ќе прави...
Многу поретко ама за жал ги има. Братучедка, високо образована, вработена со високи примања, не живеат во Мк., упорно верува дека мажот е таков оти му ја нарушува машкоста со тоа што работела таа и била убава средена, па овој го фаќало љубомора и така се светел со насилство оти многу ја сакал, наоѓа преглупи причини (милион) да го оправда место да каже и да си признае сама на себе, ок психопат е човеков.
Класичен муабет на жена која трпи насилство. Јас сум крива, јас не смеев да погледнам на лево, јас кажав што не требаше, уморен е работи, не е до него. Јас не измив садови... Живееш со психопат!!! @BubamaraM најчесто се тие жени ратсени во семејство каде што имало: 1. Татко ти/ Дедо ти е уморен, спие ќути оти ако стане тешко нас. 2. Дај да напаравам за јадење додека не дојде татко ти/дедо ти зашто кој ќе го слуша... И слично.. Тие суптилни навидум безболни реченици парават девојчето да расте во жена која мисли дека треба да е невидлива за да биде мир во дома, да е се по мерак на мажот во куќа.
Па да, мада што за жал на такво поднебје сме, претежно така растеле и баби и мајки , па несвесно трансгенерациски се пренесува.
Здраво девојки Ве замолувам за Ваше мислење. Една година сме во брак, од која што 9 месеци мажот ми беше во странство да работи. Ни се роди ќеркичка и тој замина. Прифатив да живееме кај неговите, на посебен спрат, иако не сакав. Прифатив да живееме на периферија, далеку од центар. Не дека имам нешто против село или населба, но научена сум да живеам во град. Прифатив да оди во странство кога најмногу ми го требаше. Прифатив да не правиме свадба со негово убедување дека се прави свадба и кога имаш деца. Прифатив се што не сакав, само поради него, за да бидеме заедно. Прифатив да оставам работа за да го чувам детето. Се врати тој од странство и не е воопшто истиот човек што беше кога бевме во врска. Тотална промена во однесување. Се дере, наоѓа маани на се, критикува секојдневно. Што и да направиш не е добро. Сама сум по цел ден со бебето. Знаете кои обврски ги имаш со мало дете, плус чистење по дома, маишини, пружање, средување, правење ручек за нас. Буквално немам време да јадам по цел ден. Тој смета дека тоа не е ништо, си седиш дома со детето и ,,не работиш ништо". Само тој работи и е изморен. Кога ке дојде дома се заигрува 15 минути со детето и толку, изморен е , не може да го чува. Не ми помага ништо. Буквално за ништо. Ке земеш да работиш нешто и само се меша - не во тоа тенџере, во она, не така, онака.. како да ми е свекрва. Гасне светла, јас во живот не сум седела во помрачно од сега. Највеќе се штедело така. Сега кога беа најголемите жештини преку 40 степени, седи на 32 степен у соба, не пушта клима. Јас не можам да седам така, плус таа температура за мало дете не е ок, па ја пуштам климата на 25 и тоа е исто проблем. Зошто ја пуштам, па ладно му било на детето, болест било да пушташ клима во лето и да се покриеш. Не разбира дека идеална собна температура е 23 а со 32 степени детето ќе се поти па може и да дехидрира. Само гледа ниви да купи. Подобро било парите да ги уложиш во тоа одколку да одиш на одмор. Одење на одмот и шетање за него се голема глупост. Идеално е да седиш дома и да штедиш, да чуваш пари. Домаќин си ако не сакаш да одиш на одмор. Тоа е негово размислување. Цело лето помина , а ние два пати имаме излезено на кафе со брачни парови, на моја иницијатива. Не сака да оди никаде, си има друга работа, реновира нешто во куќата или си седи со неговите родители. Јас ретко излегувам, одам само кај моите на гости, па и тоа му стана проблем, сум седела кај нив исто колку што седам дома. Тој кога е на работа зошто да не отидам да ги видам моите родители? Чуден човек. А тој живее во истата куќа со неговите родители и секој ден е со нив. Со нив се руча, вечера, никогаш не сум правела проблем, иако повеќе време поминува со нив кога е дома одколку со мене и детето. Неговата сестра што и да каже на мене што не треба, тој не ме брани. Секогаш таа е во право и неа ја подржува. Не пробал никогаш ни да ме одбрани, и во врска кога сме биле истото се случувало. Неговата фамилија му е на прво место секогаш па после јас. Што и да направиш ке најде нешто да те изкритикува. Не цени ништо. Не ме цени мене, пред се како човек, па после како жена и сопруга. Кога ке дојде од работа како да не постојам јас. Му зборува на детето и толку. Не знае ни да се поздрави. Нешто и да го прашаш се прави дека не слуша, игнорира. Знам дека не ме ни сака. Маж што сака жена не се однесува така. Повеќе спие во друга соба, не сме интимни. Не се чувствувам воопшто среќна. Живеам од денес за утре, да го одгледам само тоа дете. Тешко ми е многу, си плачам така навечер и се прашувам со што го заслужив ова. Од стресови добив и ЦИН. Знае дека не треба да се нервирам, но продолжува. Разговарав со него неколку пати, вели добро нема веќе така и после една недела пак продолжува по старо. Размислувам и на развод, единствено ми е страв да не ми го земе детето. Јас сум 24 часа со него од како го родив и не можам да замислам да ми го земе. Моментално сум невработена, а имам завшрено восоко образование. И на тоа ми најде мана- не ти вреди факултетот ако немаш положено возачки испит. Повеќе тоа ке ти користи од дипломата. Дајте ми некој совет. Што би правеле вие во ваква ситуација?
Дали ти стварно не знаеш што треба да направиш драга девојко? Дали стварно мислиш дека имаш друг избор ако сакаш да го проживееш животот како што треба заедно со тоа дете ?? РАЗВОД и тука кај тебе не треба да размислуваш два пати! Дали твојот живот вреди само толку? Дали една жена заслужува да живее така? Дали вреди да се отераш у болест поради некој кој не те цени 2%? Дали високо образована жена заслужува да живее со таков идиот кој сигурна сум нема две одд школа?? Би можела до утре да ти пишувам и слаба сум на жени кои не се ценат себе си … Толкава жртва си направила због кого? Због кого?? Бегај, не губи години, животот ги сака храбрите, верувај ми! П.С Детето ке си го земеш со тебе, детето е твое зашто ти си мајка!
Многу лоша ситуација искрено. Најдобро би било за тебе да си заминеш од таму, освен ако веруваш дека има шанси он да се промени. Јас се сомневам.
Прочитај го текстот што го напиша, како да го напишала некоја друга. Што би и кажала ти на на жена која го доживува ова? Сега ти прочитав стари мислења, за жал си знаела сѐ уште кога ти бил дечко, ама сепак си се одлучила на брак. Гледаш дека ништо не се менува, оттогаш навака, одговорот што го бараш од нас веќе го знаеш душо.
И отворив мислења и јас сега, има само едно каде што се "жали" од дечкото ама е од 2015. Не е истиот сигурно.
Не ја забележав годината, ама мене ми се видоа многу слични описите, ете на пример тоа дека е многу скржав дечкото, а сега вели ми гаси сијалици дома седиме в темница оти штеди струја и сл.
Многу работи во твојов случај не се за толерирање или за премолчување. Прво црвено знаме било кога те навредувала сестра му, и тој не те одбранил, а сте биле во врска. Си прошла преку тоа, ај. Па ете и дете сте создале. На многу работи се согласуваш а не треба, како на пример, руча и поминува време со неговите. Тоа треба заедно да го правите. И од ова што читам излегува ко да немате убава комуникација, само префрлање. Тоа апсолутно прво мора да се смени. Ако не можете саглам ко возрасни да разговарате и решавате проблеми заеднички, ништо, тогаш ќе е најдобро развод. За детето се е можно во нашата корумпирана Македонија, потребни ти се услови за живот ако имаш каде да се вратиш, детето ќе ти остане на тебе, најчесто детето останува со мајката. Дали си разговарала и си го прашала зошто се однесува така, како тоа спиете во посебни соби. Барај си одговори. Ќе си му кажеш за посебни соби јас не се мажев, за така ќе играм поинаку. И си одиш кај мајка ти на подолго време. Па ако го нема, ако не се преиспитал разведи се. Дали беше скржав и во врска?
Не те сака, не те трпи, сака да се разведе нема муда, се кае што се оженил, ваљда трудна си останала, видел живот во странство раат... Собирај партали и бегај сосе дете. Овој не е за живот.
За се си самата свесна, и си била свесна уште пред да се омажиш со него и пред да имаш дете... не ти судам туку сакам да кажам дека најверојатно од што го сакаш си останала со него, надевајќи се дека ќе се смени (пошто самата кажа дека и додека сте биле во врска имало red flags). За жал многу жени поминуваат низ истото, и јас за малце ќе се зезнев така ама среќа на самиот крај се освестив пред брак пред дете пред се. Длабоко во себе знаеш што треба да правиш, не верувам дека после се ова што напиша некој би те посоветувал да останеш со него и да живееш мизерно до крајот на животот... Кај тебе е потешка ситуацијата бидејќи имате дете, но не се плаши детето со тебе ќе си остане. Не чекај да стане полошо.
Zdravo, se nadevam ke mozete da mi dadete nekolku mislenja ili soveti kako da se odnesuvam ponatamu? Imam edno prekrasno bebe (9 meseca), brakot nikogas ne bil sovrsen...imase poveke padovi nego pozitivni iskustva. Imalo i raspravii i nesoglasnosti, izgubiv dve decinja od raspravii so nego...no temava e: On odsekogas bese ljubomoren na bilo koe masko prisustvo okolu mene, sega on e toj (odkako sne vo brak) sto zjapa po drugi i se opsednuva po drugi zeni i toa mnogu ocigledno. Doma ne zbori i komunicira, na telefon sedi... Go fativ kako gledal porno nekolku dena pred da se porodam (ok. Nemalo odnosi za vreme na bremenost-nekako ke razberev) no interesot vo drugi zeni rasne se poveke i poveke-sosedki pogotovo. Koga go konfrontirav za pornoto imase rapsravii ... koga go konfrontirav za temata zjapanje i obsesija pocnuva da stanuva duri i agresiven. Racunajte jas sum post partum i moeto ego pa i samodoverba visat na tenok konec. Ne sum veke sredena i picnata zatoasto investiram momentalno vo najvaznoto. Jas nikako ne se snaogam veke vo situacijava a on saka poveke deca. Jas NE. Zatoasto ne znam do kade ke odi ovaa nesigurnost. Dali da se izjasnam deka ne sakam poveke deca so nego. Ne bi se razvela samo zaradi moeto detence. Ne sakam da bide skrseno i na pola prekseno, da ne znae kaj koj roditel da odi. I bi trpela i da nemam odnosi do krajot na zivotot samo zaradi taa pricina (iako seksualnosta mi e mnogu bitna). A na nego, hm, dokolku saka poveke deca bi go pustila da ima. Kako da se odnesuvam vo situacijava toksicna? Pomognete mi.
Па ако не мислиш да се разведиш останува само да го трпиш неговото однесување.Тоа што бил љубоморен,е несигурност што потекнува од него затоа што тој е таков па мисли дека се и сите други.А што мислиш дека дека детето нема да биде скршено како што расте се повеќе ќе гледа и ќе разбере дека расте во нездрава средина.
Кога - тогаш незадоволството од својот живот го рефлексираме врз децата... Ставот да трпиш било што во брак без љубов наместо да уживаш во животот со детето макар сингл - не го сфаќам ...
Јас само би прашала жени од тип како тебе Дали навистина ви е доволно да живеете минималистички ,половично само поради тоа да не доживеете развод? Не напаѓам далеку од тоа ,само не сте ми јасни.. Едно др логично прашање До кога би издржала без однос? Додека не наиде некој што ќе ќути и задоволува потреби..а ќе се деси и тоа кад тад Неможеш ко што велиш макар цел живот да немаш,потреба си е да се разбереме... Немојте да си го правите ова на себеси.. И самата велиш токсична ситуација..Детето би било психички здрава особа само ако расте во здрава средина.
