Здраво девојки. Дали и колку сте емотивни? Дали плачете за убави и неубави нешта, работи кои ве повредуваат и навредуваат, работи кои ве прават среќни? јас сум многу емотивна личност плачам се нервирам молам се а последно што ми се случи беше тоа што другарката што ја сакав како сестра збораше се замене најнеубо и заедно одевме на одмор и секаде а таа зад мој грб се и сешто за мене и дека јас зборвам за други а јас за неа се најубаво сега многу сум повредена и емотивно растроена несакам поке да ја видам а околностите ни се такви со мора да се гледаме незнам како да се поставам и како да зборувам со неа (таа е многу итра).знам дека ке ми направи проблеми од кој можи да ја завршам и мојата 3 годишна врска со мојот дечко а се сакаме премногу ај кажете вие што да направам ви благодарам
емотивност Ако се сакате премногу сигурно дека нема да ви ја растури врската ... дечко ти сигурно ке ти верува тебе .... а јас на твое место би правела муабет со неа ако ми е чиста совеста нема што да се замарам тие што ме знаат ке бидат со мене ако не не ми биле вистински пријатели .... Инаку и јас сум емотивна ... плачам и на филмови плачам и кога одам во болница и гледам секакви луѓе ... плачам и кога ке видам колку деца се болни и се бараат донации ... плачам и кога ке ме повредат ... плачам и кога плаче некој друг ама секогаш .... плачам и кога сум среќна ... плачам кога ке ме навредат ...и слично јас не сум емотивна туку премногу сум емотивна
емотивност па доста сум емотивна можам да се расплачам и само ако некој го подигне тонот на гласот а исто така имам плачено и од премногу среќа инаку таа не ти е другарка штом ти зборувала позади грб едноставно само игнорирај ја без оглед на тоа дека мора да се среќавате а ако толку многу се сакате со дечко ти како што викаш ништо нема да може да ви ја расипе врската
најдобро ти е да ја игнорираш, ако веќе знаеш дека не можеш да ја победиш во разговор. и јас имам една таква која постојано лаже и со нешто се извлекува, и затоа игнор, ако стварно не морам, нема да појдам ни здраво да и речам, ако ме праша за излегување не ми е арно, и мирна ми е главата, барем нема да ја гледам пред мене, а за дечко ти најдобро ти е отворено да разговарате за се и ќе се среди сигурно не би и верувал повеќе неа одколку на тебе..гуд лак за емотивна, па која девојка не е, иако обично глумам сила и чекам да си дојдам дома и да си ја гушнам перницата за да се изнаплачам, за да не им го овозможам задоволството на некои, да ме видат со солзи во очи
Паметни совети и даде... се сложувам со тебе а и за емотивноста сум иста само за плачене морам да бидам сама дури и родителите не ме виделе како плачам оддамна демек многу јака сум а јас само сакам сама да си бидам во тагата
Ах,девојки,девојки.. Колку ли пати сум си рекла: Зошто баш сум толку растроена,слаба личност,не можам со нешто да се справам..кога нешто толку ме здоболе,ме однема,не постојам..не сум истата таа весела личност. А претходно,претходно бев најладнокрвната личност,ми се чини и мајка ми да ја видам како гори во оган,ќе стојам и ништо нема да направам. Сепак,ми се случија неколку трауими,неколку повреди,проблеми..се сменив Како и да е,пробувам со време да не бидам толку слаба личност,да се справам со што и да е и полека успевам,ама полека..Затоа Јасминче,пробај и ти исто..колку и да ти е тешко,верувам во тебе како здрава личност дека ќе успееш да пребродеш,што и да е! А за тоа со дечко ти,ако е 3 годишна врска сигурно имате цврста доверба помеѓу вас и како што беше спомнато во еден пост,разговарајте отворено и искрено,кажи му се како што е и верувај,само верувај дека се ќе биде добро! Знаеш дека ако и „кажеш’’ на потсвеста дека се е убаво,така и ќе биде
Стварно сум многу емотивна личност,дури и ме нервира тоа понекогаш што неможам да ги контролирам емоциите ! Можам да се расплачам на се, без разлика дали е од срека или од тага...
Емотивна,претерано многу! Не сум силна,признавам. Пред секого,секогаш може да ми протечат солзи. Особено кога се нервирам за нешто. Нејќам да ми ги видат солзите.. Ама сами доаѓаат. Ме знаат другарките каква сум. Одма кога ќе почнеме да се поткаруваме, т.е. не е ни караница... Кај мене на лицето одма се забележуваат солзи. Размазена!! Уф, мразам што сум ваква...
мн.ретко плачам, бидејќи не сум човек кој покажува емоции, значи ме води разумот, па дури и кога ми е најтешко пред другите сум `силна` не сакам да ми ги знаат слабите страни
и јас сум една од емотивните личности и многу често знам да си заплачам најчесто кога сум тажна,на филм често плачам а поретко кога од рдост
Ги читам постовите пред мене и се чудам.Зошто некој мисли дека емотивноста е поврзана со слаб карактер?Демек ако си емотивен си слабак.Јас немислам воопшто така.Еве за мене ќе си кажам дека сум емотивна но за жал незнам да го покажам тоа воопшто пред другите, јас го гледам тоа како маана а не доблест.Колкупати ми дошло да заплачам онака искрено но едноставно не ми оди.На пример денес, на најдобрата другарка татко и почина а јас, кога ми кажа неможев да ја споделам тагата со нејзе, едноставно се здрвив.Некогаш едноставно треба да си ги покажеме емоциите искрено пред другите без срам.
јас сум премногу емотивна девојка....во секое време во секоја момент,минута секунда јас си плачам....се сум со навлажната очи....
до пред 4 години бев ептен емотивна личност и за се си плачев.но сега со факултетот малку се исчеличив и станав многу цврста личност.ми дошло да заплачам за некои работи но не сум можела,тоа сметам дека е добро зошто утре нема секој пациент да го исплачувам сепак сум емотивна,но скришно емотивна-само дечко ми знае колку сум.
И ја сум иста Плачам од среќа, плачам и кога нема причина, плачам за ситници, плачам на некој текст, на филмови муабет да не праиме Некогаш и ми смета тоа и се нервирам што сум преееемногу емотивна Јбг, рак сум во хороскоп и сум плачка најголема
мн.јака личност сум животот или некои ситуации што ги имам поминато ме научиле така мн.ретко сум емотивна и мн.тешко покажувам емоции плачам за некои емотивни работи поврзани со неколку личности што ги сакам пр.за таткоми мн.пати го имам повредено несвесно и тоа најповеќе ме има заболено се надевам дека ќе се оддолжам...
Спичлес како да ме опишуваш. И јас сум емотивна претерано премногу, дури на моменти си помислувам дали е возможно толку многу да сум емотивна. И јас плачам пред секого, не можам да се контролирам, солзите сами истекуваат. Честопати викам: „Е нема да плачам, силна сум...“ ама џабе - кога не сум... Плачам кога некој ќе го крене гласот на мене. И јас како тебе - плачам кога ќе почнеме со другарките да се поткаруваме, очите ми се вцрвенуваат и ми се полнат со солзи. Плачам кога се нервирам - тогаш најчесто. Нервозата ми преминува во солзи кои непрекинато течат, течат.... Плачам кога гледам дека друг плаче, дали на филм, дали „во живо“ некој кога плаче до мене. Едноставно и мене ми застанува некоја грутка кога ќе видам некој да плаче. Плачам кога сум среќна, пресреќна, со џиновска насмевка залепена на моето лице и реки од солзи по моето лице. Плачам кога ќе прочитам некој тажен текст, гледам некое кратко тажно видео, слушам тажна песна, а на филмови... па тогаш јас создавам нов Океан... Во хороскоп - девица: најголемата „лигла“ и „плачка“!
Јас сум премногу емотивна и многу ме обвинуваат поради тоа, во стилот дека јас сум паметна девојка, треба да бидам и разумна итн итн. Емотивните луѓе најдобро можат да ја почуствуваат среќата и тагата, врвните чуства.
Емотивноста е карактерна особина на човекот што може да се контролира. Јас, искрено тешко ја контролирам. КОга сум среќна сум среќна целата блескам ама кога сум плачка си плачам . Ретко плачам а и гледам никој да не ме види не дека несакам да ја покажам слабоста иако расположението се гледа надалеку кај секого.
