Искушението е желба да се стори нешто кое мислиме дека ќе ни` пружи краткорочно задоволство, но може да резултира со долгорочни и тешки последици. Како вие се справувате со искушенијата:подлегнувате, ги избегнувате ситуациите кои би довеле до искушување, или пак храбро се соочувате и успевате да одолеете? Јас искрено поисполнето се чувствувам кога се соочувам со таква ситуација и успевам да одолеам на истата. Не сум човек кој бега и се плаши од соочување со животот, а кога го победувам искушението чувствувам одреден вид на задоволство и поголема сигурност во самата себеси и сопствената сила.
Имам цврст карактер и не подлегнувам под искушенија. Се согласувам со напишаното Tessie дека по заобиколувањето и победата да не се падне под искушение,задоволството е огромно
Единствен начин да го победиш искушението е да му се препуштиш-пауло Коељо Има време во животот да се соочиме со еден тон искушенија, но според мене цврстиот карактер ќе успее да ја занмари својата цврста желба и гордо да се спротивстави ! Бидејќи ако само им се препуштаме на искушенијата и подлегнуваме , единствен што ни останува е да тапкаме во место
Сите некогаш сме паднале во искушение,и тој што ке каже дека не паднал лаже,сега како повозрасна личност е малку поинаку.
А зошто толку се плашите од искушенијата? Јас баш ги сакам, незнам дали бидејки сум уште млада, но кога пред мојот нос ќе се сретнам со искушение знам да го дочекам со насмевка и на интересен начин да утврдам дали се гине!
Токму така, еднаш се живее....затоа си ги бирам „искушенијата“ на кои им подлегнувам. Нормално е да се искалкулира cost and benefit-от на едно искушеније, што ќе добиеме, а што може да изгубиме. Па и чоколадото е искушение поготово кога си на диета, јас бирам да изедам една коцка и да се чувствувам задоволно, отколку да се мачам и да гладувам и да бидам несреќна Во суштина и не размислувам дали нешто е искушение или не, правам онака како ми чини и како мене ќе ми биде убаво, како што реков на почетокот еднаш се живее.
Сите искушенија не се за "еднаш се живее". Некои стварно треба да се одбегнат. А јас имам подлегнато на многу искушенија но исто така се имам и соочено што е многу потешко
Зависи, некогаш ако се чувствувам беспомошно знам да подлегнам на искушенијата, а доколку сум самоуверена и доколку повлечам црта тогаш нема шанси да направам нешто колку и да сакам.
Секој од нас барем еднаш во животот подпаднал под искушение да направи нешто но се ни е во потсвеста и само ние можеме да одлучиме дали ќе подпаднеме под влијание или не. Има добри и лоши искушение но јас се трудам да ги одбегнувма што повеќе можам и да се контролирам бидејќи секое искушение колку што ни личи дека е добро тоа може да е лошо за нас самите. Ќе дадам прост пример- чоколадото ни изгледа како добро искушение бидејќи имаме повратно задоволсвто од него,но не знаеме какви лоши страни ни носи чоколадото .
е сеа зависи од искушението, ама реално според мене или ќе подлегнеш или ќе избегнеш ситуација која би довела до искушување. Она третото дека ќе го гледаш искушението во очи и ќе му се смешкаш без проблем ми е тешко веројатно
Обично одбегнувам ситуации кои би ме довеле во искушение. Иако сметам дека сум доволно силна за да не попуштам под искушение сепак одбегнувам.
^^ За секого е индивидуално. Сум била во ситуација од третиот тип и доколку доволно силно се сака и те како е возможно. Но ние луѓето, некогаш не сме свесни за сопствената сила.
На се можам да одолеам,освен на искушението.- Оскар Вајлд Секој се нашол во животот во ваква ситуација.Карактерот на личноста е пресуден,дали ќе падне во искушение или ќе ја избегне ситуацијата.Ако знаете да ја контролирате потсвеста,значи дека добро ги познавате своите слаби страни.А тоа ќе ви помогне да бидете имуни на некои негативни влијанија.
Ретко подлегнувам на искушенија, обично секогаш размислувам за последиците и така успевам да ги надминам. Понекогаш и не е ок, особено кога ќе видам дека од премногу мислење за последиците сум пропуштила доста „интересни“ грешки, ама така се билда искуство.
Прееска за момент си помислив и признавам посакав некои работи кои ми се да не речам " Забранети ". Но не подлегнувам на искушение. Неможам да носам гревови на душава.
А зашто да не направиш нешто што сакаш, секако дека ја знам границата до каде треба да идам, ама и во тоа " еднаш се живее" има многу вистина
Ха, ако се живее еднаш треба да испробаме и да направиме се и сешто? А бе душички... и јас така мислев кога бев уште зелена, ама баш заради тоа и грешиме и скапо ги плаќаме грешките. Ретко кој е свесен што навистина е животот... Со тоа проживување на се и сешто всушност лошо си правиме на себеси влегуваќи во страшни гревови... А инаку, во врска со искушението, секој се нашол пред него и секој потклекнал пред него, некој повеќе некој помалку. Сум се нашла и јас во канџите на искушението ама за среќа како што минува времето се повеќе и повеќе знам да застанам пред него и да го одминам. Самоконтрола.
Оваа лоша година многу паѓав, многу ми беа слатки и неодолливи тие искушенија, но мора да се стави крај, зошто не носат ништо друго освен неволја, неискажани зборови и солзи. Не треба да се слуша срцето, се трудам да не го слушам повеќе зошто си направив сплетки и тешко ми беше да се извлечам од истите.
