Па така, психата ќе ти стане многу добра и цврста преку медитирање, и после ќе сакаш сè најдобро за себе. Ќе забегаш во барање други нешта што се добри за тебе, пример можеби ќе сакаш здраво да се храниш, ќе сакаш да си физички активен, ќе сакаш да избегаваш луѓе што за тебе се токсични и не ти чинат, ќе сакаш да рефлектираш во дневник, ќе сакаш да спиеш доволно, ќе сакаш повеќе време во природа да поминуваш, итн, итн. Ќе забегаш скроз у стекнување најздрави навики што можеш и во штитење на сопствениот спокој.
А од што и зошто да забегаш? Ова што го наброја е нормално, но заборави... Денес е нормално ова да е забегано...
Нормално дека можеш да забегаш и во спиритуалност исто како во религија. Мислам, медитација е веќе нешто што го прави секој втор човек и секако дека не е "забегано", корисно е океј тоа си стои, ама спиритуалноста е повеќе од само медитирање и апсолутно можеш да станеш најнеподнослив човек и да ти стане негативен coping mechanism, исто како кај ултра религиозни луѓе.
Медитацијата е повеќе од спиритуална практика. Има студии дека ја зголемува густината на сивата материја во мозокот која е клучна за учењето, за процесирањето на информации, за контролирањето на движењата, за меморијата, за способноста на носење одлуки, итн, итн, итн. Исто така позитивно влијае врз амигдалата која е делчето во мозокот со кое се регулира стресот, стравот, паниката, емоциите општо. Медитацијата го подобрува неуропластицитетот, односно способноста на мозокот да се менува, го подобрува функционирањето и го успорува стареењето на мозокот, помага за одреден степен на лечење на депресија и анксиозност, помага за моментално и подолгорочно намалување на стресот. Заеби спиритуалност. Медитацијата е бесплатен лек и практика за подобрување на квалитетот на животот.
Скоро секогаш медитирањето се поврзува со спиритуалност, некогаш и религија. А има толку многу здравствени бенефити, па затоа велам така, не мора да медитираш поради спиритуалност, медитирај за здравствените бенефити.
Преценето. И не е за сите. Последиците се различни за различни луѓе. Се „продава“ како панацеја. Не, нема магични решенија за сѐ и за сите. Медитацијата е само палијативно олеснување за не-психотични луѓе. Може да помогне донекаде во надминување на прагот на болка, на бихејвиорално/скинеријанско ниво, човек да научи да ги прифаќа мислите без да биде реактивен, и на тој начин да се справува со мисли/сензации кои дотогаш не можел да ги процесира.. Но, не е магичен лек, имајте го тоа предвид. За оние што имаат психози па е штетно, зашто им дава поголема „стварност“ на мислите, и не ги потиснува, како што прават антипсихотиците. Медитација да, но, во консултација со стручно лице и некој што знае да ве насочи, т.е. имал искуство со неа, без преголеми очекувања.
Мислиш на луѓето кои се склони кон психози, претпоставувам? Не баш. Ги прават нивните мисли по-реални... Луѓето со психоза имаат тенденција да ги „прават“ внатрешните мисли РЕАЛНИ (затоа што егото им е фрактализирано и немаат „лепак“ што ќе го држи во целина, потсвеста и свеста им се помешани)... Пример, шизофреничар кој мисли дека песната која што ја слуша на радио „му кажува“ дека некој сака да го убие, со медитација (бидејќи медитацијата, во крајна линија, vipassana, една од најпопуларните, но, и други е фокусирани на земање на мислите такви какви што се, без да им се ставаат етикети) мислејќи дека така ќе ги потисне овие мисли, само ПОВЕЌЕ ќе мисли дека тие се стварни. Замисли какви последици тоа би имало кон неговите конкретни постапки... Мојоето искуство, со медитација, - еве јас според секоја дефиниција имам „нормално“ психичко здравје, - е мојата несоница да ја направи поизразена, зашто моите мислите ми ги направи уште поинтензивни... Еве, помалку екстремен пример. ** Се разбира ова не функционира за сите, повторувам. Медитацијата има различни ефекти за различни луѓе, и не значи дека слабите ги прави послаби и силните посилни, тоа е премногу еднолиниска интерпретација. И што значи силен, а што слаб?
Здравјето, физичко и ментално, зависи од мал милион нешта. Сè што правиш, сè што конзумираш, со сè што си опколен, некако - позитивно или негативно - влијае врз здравјето. Освен ако имаш многу среќа, не може да имаш добро здравје ако само пазиш на едно нешто. Пример, што ако јадеш балансирано, ако пушиш цигари. Што ако си доволно физички активен, ако јадеш претежно процесирана храна и пиеш редовно алкохол. Што ако идеш редовно на терапија, ама не ја работиш работата потребна за промена. Итн, итн. Многу работи влијаат каква психа ќе имаш. Па така, едно нешто најчесто не е единственото решение. Не можеш да очекуваш дека било што, во случајов медитација, ќе ти ја опраи психата, ако правиш други работи кои ти ја влошуваат. Исто така, дефинитивно не може да помогне веднаш, треба долго време редовно практикување. Јас целам кон деценија, за сега. Исто така, може во грешно нешто да бараш решение, односно за твојот проблем медитацијата да не е одговорот. Ко на пример на некој со рак на бели дробови да му кажеш, јади балансирано, ќе ти биде подобро. Но како и да е, медитацијата помага за многу нешта.
