Дали мислите дека живееме во суров свет, дали тоа ве разочарува?Јас на прсти можам да ги избројам луѓето на кои им верувам. Скоро и да немам доверба во луѓето и некако се се сведеува на интерес. Додека имаат интерес луѓето се добри. Па како се справувате во овој суров свет. Јас си гледам за себе и се трудам да не се замарам со другите.
суров свет Поздрав за новата тема. Има многу што да се каже и одговорот на ова прашање би го дал и одговорот на тајната на посреќен живот. Да животот е суров и уметност е да не се замараш со другите, ако тие упорно не те оставаат на мир и ако нешто ти зависи од нив, ако некого едноставно по игра на случајот не можеш да го игнорираш, е тогаш некој да ми каже што да се прави?
суров свет Јас сум енергична, мотивирана,сакам дружење и сега засега имам ентузијазам,ама такви луѓе и ми фалат, без прерасуди, без комплекси. Се плашам дека од такво сурово опркужување ќе затапам со тек на време и ќе сфатам дека ништо не вреди, вреди само да си злобен и користољубив.
суров свет Секако дека е суров светот, изместени се вредностите на нештата, се е обратно поставено.Не е дека нема добри луѓе, но повеќе има лоши.Обично луѓето ги губат оние кои нив ги почитувале, имале доверба во нив, не мислејки дека тоа е токму поради нивниот интерес кон она кое тие можат да го придобијат од нив, затоа и ги изгубиле.Ретки се луѓето кои ги имаат и почитуваат вистинските вредности, што незначи дека нивната добрина треба да се злоупотребува.Човек треба да си има граница до каде треба да оди со своето однесување.Светот никогаш нема да се промени, се додека луѓето не се променат себе си, во спротивно ќе биде вака како што е и нема потреба некоја комета или др., да не уништи, нели, впрочем за она што се зборуваше, за крајот на светот, самите ќе се уништиме, се знае како.Треба да има за се баланс, ако нема, не може некои работи да функционираат како што треба.Џабе не рекле „ чиста сметка, долга љубов“. Почитувам и сакам да ме почитуваат, ако согледам дека не е така од другата страна, не се замарам повеќе.
суров свет Светот е суров, сурови се оние сто ни се најблиски. Сите се ука кога им треба нешто, гледаат само од корист. Нема многу луѓе на кои можам да им верувам. Досега кога ми било најлошо и најтешко до мене била само мајка ми и дечко ми.
суров свет ние сами луѓето го правиме светот да биде суров па после кје имало олуја,кје имало припек,сушна година... на денешен ден најголем Христијански празник излегол со трактор на нива кје оди и да ти се плукнам во верникот.затоа и луѓето се делат на добри и лоши но секогаш почнете од себе пред да осудите некој друг.
Што се луѓето расипани, користољубиви, подли и злобни, тоае факт. Но тоа никогаш не ми дало инспирација да станам и јас таква, затоа што тоа не ми е во душата. Таквите луѓе ме тераат да размислувам како да опстојам, кој е законот на универзумот, затоа што СИЛНО ВЕРУВАМ ДЕКА ДОБРОТО СЕКОГАШ НА КРАЈОТ Е ПОСИЛНО ОД ЗЛОТО И ПОБЕДУВА.
Светот отсекогаш бил суров, само луѓето било поинакви т.е нивните сфаќања и нивните погледи кон светот.
некои луѓе не се вредни ниту колку калориите што ги трошиме додека збориме со нив затоа јас не се замарам многу што ќе речат другите за мене што ќе помислат,а немојте ни вие
Се храниме како камелеон:со воздух зготвен од ветувања...Некои беснеат ко море што сака ветрот од власт да го лиши... Суров свет?Да,да....исто така се согласувам и со мислењето на форумџиката над мене
Суров свет... Од градинка до старост се сретнуваме со различни неправди - во приредбата ќе учествуваат деца кои полошо играат и пеат од нас затоа што родителите им се фаци, на лекар ќе чекаме со саати додека сите врскаџии не си завршат работа, на факултет ќе пагаме на испити затоа што не сме му симпатични на професорот, на работа шефот ќе не малтретира со поголеми обврски од потребните за да ја завршиме и неговата работа, а тој после да се пофали како се сработил... Навистина светот е суров, но ние треба да бидеме оптимисти, да се надеваме дека некогаш и нас ќе ни се намевне среќата - некогаш и ние ќе пееме и играме, некогаш и нашата работа ќе биде пофалена и наградена, некогаш и ние ќе ја достигнеме нашата цел... Светот е суров, но ние сме луѓе, а главна човечка особина е да се бориме за подобар живот, за подобро утре...
Не е толку животот суров и безмилосен колку што одредени луѓе знаат да ти го претворат животот во пекол од проста причина да те гледаат како страдаш и да се хранат со твојата несреќа со една единствена цел да не напредуваш и ти да бидеш на дното а тие на врвот. Денес никој не ти мисли добро дури и брат/сестра може да те издаде и да ти зарие нож во грбот само поради наследство . Не им верувам на другите од причина што знам колку се злобни и што се спремни да направат, не случајно ми се прекинати сите роднински врски, лажно пријателски односи тоа се тие кои први ќе посегнат по тебе да удираат со камења и ножеви. Верба имам само во Бог и мајка ми .
@fallenangel Потполно си во право. Го делам истото мислење. Туку дојдоа лоши времиња, светот се промени, народот, па дури и самата природа и земјина топка. Се стана површно ефтино, самиот народ, и сето тоа ради модерниот свет ради технологиите во него. Сите сакаат повеќе и повеќе, има љубомора многу, завидување, безпарица...секој гледа на него да му биде добро, никој не се замара со тоа како ти е тебе. Народот се јаде еден меѓу друг, одмаздува, се бори за една основна живеачка. Сето тоа е ради модерниот свет, ради помослата за повеќе и поврќе во животот, сите се туркат за еден дел. Многу одамна овие проблеми, овој суров свет го немаше меѓу луѓето затоа што сите имале едно, толку и не се знаело што е пара, љубомора, завист. Никој не очекуваме животот да ни тече мед и млеко, ама бар некои работи малку да обчажнат, бар да има за сите работа, да јада, основица. Не е фер некој да има милиони а друг да биде скитник на улица и да се задоволува со трошки леб. Јас велам животот е составен од проблеми, самиот живот е проблем, а колку ти ке си ги решиш проблемите тоа зависи од самата личност.
Свет - конгломерат на различности, адаптација, променливи вредности и многу причини за себеобликување, а ниедна доволно уверлива за претопување во толпата на суровоста. Еден живот - единствена приказна.
Се' додека ги прифаќаме проблемите и тешкотиите како нешто решливо и минливо ќе бидеме способни да осознаеме дека светот е и убав. Не само суров. Со ризик да звучи како клише ќе кажам дека и по најтемната ноќ изгрева сонцето. Човек треба да даде се' од себе за да се избори со проблемите, но и да знае како да ги прифати нештата што не се под негова контрола.
