Иванчос сите луѓе минуваат низ тоа верувај. Сигурно си премногу чуствителна. Ако неможеш мислите да си ги контролираш појди на психолог,психијатар тоа се стручни лица што можат многу да ти помогнат верувај ми ке поразговараш ке ти олесни. Тоа не е срамно ниту пак лошо во таков свет денес живемее ..тешко е сите имаме проблеми. Пробај да се окупираш со нешто и биди повеке во друштво и држи се не се давај помисли само дека има некој што те сака ..дека животот е еден и успеј во него. Тања убаво е тоа што се молиш и веруваш во господ верувај ми се ствара некое чуство на олеснување . Животот е еден и сите знаеме дека не ни тече мед и млеко . Секој со своите проблеми . Не им се предавај да мислите да мислеш многу што би било кога би било бидејки животот не е план едноставно уживај и остави на времето ..дружи се смеј се..запознавај нови луге и не се затворај сама во себе.
Се дружам и сум постојано во движење. Ама имав многу некои црни мисли, а реално немав причина за такво нешто. Бев во црква се помолив. Многу е лошо црните мисли можат сешто да направат. Сега се чувствувам подобро.
Во последно време многу често ми доаѓаат вакви црни мисли, дури и ми ги попречуваат секојдневните активности, ако може некој кој ги надминал, да сподели искуство како успеал.
Не дека не ми доаѓале...особено по 3 години од кога се преселив тука...имав проблем и на работа тука и ми викаа дека понекогаш однесувањето ми е насилно.((дека имаше одреден степен на револт во мене и фрустрација тоа сигурно(затоа што средината беше сосема различна во која се најдов и неприфатлива на моменти за моите дотогашни сваќања), ама па и овие овдека педерчињава лицемерни не се навикнати кога некој искрено си ги искажува чуствата во моментот па се плашат од зборовите и одма ги дрма паника-што ке им правиш различен менталитет е тоа-не ги обвинувам за тоа)) Ама другарите мои и фамилијата ми ги пребоија црните мисли...особено керка ми. И сега се помалку ги имам и си ги контролирам успешно.
Ako sakas za sekogas da zivees ubav i miren zivot ti preporacuvam da ja gledas Ana Bucevic na youtube...Zenata mi go smeni pogledot na sekoj moment od mojot zivot.. Samo e potrebno da razbiras hrvatski i crnite misli ke ti gi snema za forver
Потруди се да прочиташ некоја добра книга од психолошки аспект, потруди се да спортуваш, да пешачиш, да земеш свеж воздух, да пробаш да вежбаш пилатес или јога. Пробај да си го окупираш животот за да не мислиш толку, а и кога мислиш потсети се на сево ова и промени положба. Ако се потрудиш ќе успееш, ништо не е невозможно.
Мене нешто чудно ми се случуваше еден период. Некој глас како да ми се јавуваше во глава и велеше - или ќе го направиш ова или некој ќе умре. Нормално дека никој не умре но ужасно ме нервираше тоа што постојано ми се јавуваше во глава.
Како мала мене ми идеа овие мисли..на пример на вечер пред спиење мораше да погледам во некоја точка или да направам нешто друго и секоја вечер мислев дека морам тоа инаку ќе ни се случи нешто..незнам од каде тие мисли.
пред неколку месеци почина татко ми уште душата ми гори и не ми се верува што се случи. во себе длабоко ги обвинувам сите а најмногу себе што не бев таму може нешто ке направев ке го спречев тоа , незнам. и порано имав страв и црни мисли пошто како мала имам претрпено мн такви стресови но сега е веќе претерано. ако некој е излезен јас паничам ако не ми крене на тел најлошото ке си го вртам низ глава а за живци нз веќе што е тоа. но тие црни мисли мислам дека ме докрајчуваат
Побарај стручна помош ако сама не можеш да се избориш со тоа. Ми личи на панични напади и анксиозност. Со соодветна терапија ќе помине.
понекогаш имам некои црни мисли и тоа мн се лоши и дури и страшни. ама пример ќе почнам да мислам на убави работи и дека тоа не е вистина и поминува. па препорачувам сите нека пробаат така
I jas imav crni misli no otkako ja procitav psiholoskata kniga mokta na potsvesta crnire misli isceznaa sekako pomina vereme ne se sluci odma no postepeno uspeav.Sekako i sega ponekogas mi se slucuva pak da imam ama odma gi prenasocuvam mislite gi upotrebuvam sovetite od knigata i po kratko vreme mi se svaka mirot i spokojstvoto
Спаѓа тука секоја можност кога сум сама од многу мислење перфектно и прецизно да си го уништам расположението до степен да ме боли желудник, да плачам и да се нервирам? И зборам за ситуации кои веројатно нема да се случат, хипотетички ама... Секогаш велам јас остаена сама не треба да сум, мозокот ми работи себе-деструктивно.
Го игнорирав и ги насочував мислите кон нешто друго но повторно почна да ми се вртка низ глава само сега не толку често. Сега се ,,расправам'' со него и му одам контра.
И јaс се рaспрaвaм и му идaм кoнтрa aмa пи се мoтaaт слики пред oчи кaкo вo кoвчег дa сум , децaтa кaкo сaми ќе бидaт кaј ќе седaт , кaкo дa лебдaм (a не лебдaм) кoгa ги зaспивaм децaтa ми се пoјaвувa глaсoт сo исмејaвaње ,-' Сегa пoстoиш и никaд више' и се смее , кoгa мијaм сaдoви еден тaјнир или лaжицa се дешaвa пo 20 пaти дa јa премијaм , a вo црквa кoгa ќе влезaм oд штo ги вреѓa икoните oдмa бегaм нaдвoр , кoгa пaлaм свеќa зa здрaвје глaсoв лoшo кaжувa ух бе ух гo трпaм oд 8 гoдини и никaкo не се тргa oд мене
А да пробаш да појдеш во манастир да им кажеш таму што ти се случува и да поседиш таму еден период? Колкави ти се децата, ако се уште многу мали штом попораснат појди ,,прочисти се'' што се вика, таму се наоѓа спасот од се.
А да појдете на психолог, не е лошо. Друго е црни мисли, а друго е да слушаш гласови, да се контраш со нив и да се караш. Со кого се караш всушност? Сама со себе. Психолог е лекот. 8 години си чекала... Што чекаш уште? Скрос да те полуди гласот, па да почнеш да убиваш околу себе.
Ептен се мaли и сo никoј ни две минути не седaт ни еднoтo ни другoтo сум билa и сум се мoлелa и 9 свеќи и 9 мoлитви имaм кaжувaнo и џaбе и темјaни и свaштa .
