Од некои лични искуства што имате да кажете на оваа тема. Дали повеќе боли удар од рака или зборови или навреди упатени кон вас?
Што боли повеќе Дефинитивно ударот од збор Болката од физичкиот удар е моментална, може да потрае малку, но ке помине, и ке се заборави..а лошиот збор останува, лошото однесување.. ке ве тера да се запрашате дали "тој/таа" ми е вистински пријател, а точниот одговор е тешко да се добие
Што боли повеќе Боли и едното и другото,не би да компарирам ама подеднакво ми се негативни и двете појави и не сакам да правам избор кога од две зла би одлучила кое е поголемо,бидејќи злото си е зло без оглед на амбалажа секогаш дава негативен исход. Секако дека не се забораваат навредливите зборови,остануваат врежани во меморијата како жиг и право чудо е во каков не тајминг можат да стапат на сцена.Затоа е потребно човек повеќе да вежба самоконтрола,бидејќи изговореното не се враќа назад,а навредите оставаат траен печат врз меѓучовечките односи,можат да се простат,но не и да се заборават.Навредите се еден вид психичко насилство.Доблест е да се разговара за нечие корегирање без употреба на навреди.Навредите посебно оние од најнизок ранг се оружје на лабилни индивидуи. Од друга страна физичкиот удар со било кој дел од телото врз било кој дел е исто така насилство.Исто не се заборава,нема повеќе да боли местото меѓутоа никогаш нема да заздрави споменот на постапката,па луѓе сме побогу се‘ може да се реши поцивилизирано-со разговор,секое замавнување е знак на слабост на агресорот и едноставно нема оправдување,не постои доволно добра причина,ни интензитет на чувството кој ќе го валидизира ова ниско однесување. Иако повеќето луѓе сметаат дека повеќе боли изречена навреда,јас сметам дека секој атак врз нашата личност дали со збор или удар е најпрво НЕОПРАВДАН и најпрво следи вчудовиденост и непријатна изненаденост,па потоа стапува на сцена болката,лутината и др.пропратни чувства. Затоа секој треба да си рече слоу даун и да изброи доволно долго пред да почне да се расфрла со аут оф контрол зборови или екстремитети наоколу.
зборот многу повеќе боли отколку удреното за ударот секако нели дека и тоа е насилство еден вид на навреда но со текот на времето лузните заздравуваат а зборовите никогаш не се забораваат зборувам од лично искуство никогаш ги немам заборавено навредливите зборови од луѓе кои сакаа да ми нанесат болка тие подоцна се правеа како ништо да не се случило но јас одбив да комуницирам со нив повредата од збор е длабока и понекогаш ја памтиме цел живот.
Па со оглед на тоа што сум прилично ситничка, но со остар јазик. Лично повеќе би ме болело да ме удри некој, отколку да ме навреди. За навреда ќе му вратам дупло, али за тепање у секој случај ја сум таа што ќе јаде ќотек
Зависи од кого.... - ако е некој близок - навредата или лошите зборови ќе болат повеќе (читај подолго). Физичката болка ќе мине за неколку минути - ако е некоја X фаца, небитна - зборовите нема ни да ме допрат, а уште помалку да болат. Ударот ќе здоболи
зборови памтам... и да простам, сепак памтам, и секогаш кога ке го видам тој човек, ми текнува нешто што ми кажал, што многу ме повредило, а да знаев дека такво нешто сака да ми каже, би рекла, убиј ме, но тоа немој да ми го кажеш, ама ете... :/
Има и кој да врати, и кога тоа се случува-јас секогаш сум присутна пример-една другарка ми се правеше ангел, тогаш беше верена, затоа можев слободно да и кажам за еден дечко што ми се допаѓаше, и откако вереникот ја остави, таа се фати со него... Еден ден, ги гледам, во неговата кола се, биле скарани, он налутен, таа си ќути, виновна фаца има, ме погледна мене, се правев дека не ја гледам, и си велам... Има Правда!
И јас ќе кажам дека болат и двете. Боли и физичкиот удар и ударот со зборови. Прво ќе те боли фактот дека некој посегнал да те удри физички и таа болка ќе ти се вреже во сеќавањата. Зборовите знаат да болат многу, особено ако доаѓаат од блиска личност. Знаат да заболат до коска, до средината на срцето. Но, тоа што не не’ убива- не’ прави посилн и
Дефинитивно зборови. Болката од ударот поминува после некое време, но зборовите можат да болат и да те измачуваат со години
И ударот од рака и навредливиот збор болат ... но тоа зависи од личноста која те удрил а или те навредила ,ако таа личност ти е блиска и ти значи тогаш повеќе боли зборот , а ако е некој подалечен што не ти е гајле кое е неговото мислење за тебе тогаш повеќе боли физичката болка
Боли ударот кој фала богу не сум го почуствувала, ама како што ме болеа зборовите тие 3 години кои ги трпев и сите забрани, ама ми се лекција убава вечна лекција и поука со какви личности треба да бидам во животов. Никогаш нема да дозлволам повеќе да ми ја деградира личноста затоа не сакам ни јас некого да деградирам и да го удирам со зборови.
Најмногу од се боли кога некој што ти бил се ќе ти забоде нож во грб. Во мојот случај тоа е татко ми. Иако му простив и комуницирам со него, тоа што ми го направи секогаш ќе ми биде црвче што ќе ме јаде од внатре.
зборовите од моите сакани ме болат повеќе ниту една физичка болка не е појака од душевната пред неколку дена таткоми ме уби со неговите зборови за кој беше во право но никогаш нема да ги заборавам ќе пробам да се одолжам и така да ги залечам раните
ОВЧАРОТ И ОВЦИТЕ Овчарот си имаше овци, кучиња си имаше. Пријател беше со еден старец. Кога доаѓаше пролет, старецот му ја подаваше раката: - Добро дојде. Како помина со стоката, добро? - го сакаше многу старецот него. Една есен, кога се бакнаа, се прегрнаа двајцата, старецот рече: - Да се здружиме добро, сега овде да се здружиме. - На овчарот му рече: - Море побратиме, не е добро, ама не знам зошто здивот ти мириса (ти е тежок). И тој му рече: - Е, море пријателе, не те замолив - извади нож! - Што сакаш? - Извади нож! Пресечи ми ја малку усната! - Зошто да тија пресечам усната? - Пресечи! Ако ме сакаш мене како брат, како ме имаш сакано, да ми ја пресечеш усната, рече. И тој му ја пресече усната. Кога дојде пролетта: - О, добар ден, побратиме. - Добре дојде. - Шшо иравши? Како си? - се гушнаа. - Како ти оди? - Добро. Многу добро поминав, рече. - Море побратиме, ти има поминато усната шшо ти ја бев пресекол. - Е, усната помина, ама зборот не помина. Зборош што ми го кажа, не помина. - Зошто? - Зашто ми кажа дека ми смрди здивот. Штом ми смрди здивот, не сме браќа ние двајца. Не сакам ниту да ми зборниш, ниту да ти зборнам. И се разделија. И навистина: сета рана поминува, останува зборот што ќе ти го каже еден човек за лошо. Spoiler Имаше една слична со дрварот и мечката
И едното и другото боли многу а посебно ударот со зборови кој ни е нанесен од блиска личност која ни значи многу во животот. Физичката болка поминува, избледува со текот на времето и се заборава, а зборовите вечно се паметат и оставаат белези во срцето.
Дали е шлаканица дали е збор сето тоа поминува ако некоја личностос не ти значи.Ако таа личност ти значи и си имал доверба тогаш болката е многу голема.
