Isto se osekam srcka. Kaj mene poveke mava na dijarea otkolku na zeludnik no nema veze istoto e. Pred drugite sum najnormalna, druzeljubiva, zabavna. Samo moite doma I decko mi si znaat kako mi e navistina se plasam uzasno se plasam. Isto I mene poloso mi stanuva vo leto na toplovo...
Драги мои, до кога вака? Еве сабајлево се будам со тресење. Среќа дечко ми е тука па го гушкам малку да помине. Но и тој си има негови бубачки не сакам да го оптеретувам многу. Покрај стравот пак после долго време пак хаос во главата, црни мисли, опсесивни мисли. Кошмар. Од лани септември одам кај Др Моме, ми препиша терапија и за неколку месеци мнооогу напреднав, пресреќна бев. Нормално во пмс пак имав некои симптоми но знаев дека ми се од пмс и дека ќе поминат и ги пребродував. Е сеа матичната ми закажа кај Др Моме дури во август пошо е на одмор. А тој ми рече скроз да го прекинам хелексот (пијам половинка навечер) но сега како што сум за никаде не можам Дали и некој друг има опсесивни мисли, лоши мисли, тешкотии при концентрација? Како расипана лента во мозоков. Исто имам и трнење во рацете, трема, повремено дијареа. Кажете нешто, утешете ме
Заборавив да кажам, пијам занфекса XR 75 и половина хелекс навечер. Како може таа терапија да ми беше добра до пред една недела а сега пак се враќам на почетокот? Минатиот викенд дечко ми ми кажа дека и тој се чувсрвува лошо, проблеми на работа, и толку ми требаше се извадив од памет. Пак на старо се вратив.
Сите имаме лоши и добри денови треба да се нсвикниме да живемее со тоа овие 40 + температури не ги поднасаат неанлсиозните не па ние само храбро !!!
Токму така...јас живеам со помислата дека толку многу се радувам на добрите денови, што таа верба во нив ми дава сила. И љубовта кон моите најблиски...
И мене вчера денот ми беше прекрасен вечерта почна да ме гуши недостаток од воздух стиснав заби си вика ке помине се напив вода и продолжив тоа е
Дечки знам дека сум досадна почнав многу да пишувам и да коментирам ама како се да ми се случува последниот период незнам дали е од топлото време или се е до психата ѕоа сум свесна ама на мојата глава и нема спас. Ми тежи мислам ќе се онесвестам како удар да добијам постојано мислам да немам некој тумор,менингитис...опседната сум со овие болести само на тоа мислам. Особено кога сум сама психички се малтретирам со тие мисли како да сум болна од нешто поврзано со главата.
Пишувај тука слободно, не си воопшто досадна, затоа и постои форумов. Плис немој да читаш симптоми на тие болести на гугл пошо такви сме осетливи и полошо ќе ти е. И јас порано бев таква, најмногу се плашев од рак, се нешто се филмав, ама поминува, мене ми помина. Едно време бев опседната со инфекции, па од крвта нешто да не ми се пренесе мене...ужас. Скроз те сфаќам.
И јас сум вечерва иста .. болки во десната страна од главата , око , уво толку ми с страв шо неможам да заспијам ..
Lugje ova e ludilo mislam deka veke ne se izdrzuva nedela dena me ubija crrni misli mojata panika pocnuva of kako pocina dedo mi pred 8 godini na utresen den I jas nekolku dena si bladam so glavata a A STO AKO I jas umram ete loso mi e panika za panika me faka strav neviden tahikardija kazuvajte care ova ne se trpi veke
Лежам на грб и како на секунда осекам прекинување на воздух во белите дробови и ке се искашлам е овоа ми се немаше десено
zdravo ljudi!!edno tri meseci bev super nieden simptom nemav sea nz eve pred nekolku dena pak mi se pojavija istite simptomi.Ama sega znam deka se e toa od anksiozosta.Nema predavanje samo napred
Истото и јас ова "време" ако е време ме убива , 100 пати сум подобар кога е поладно и посвежо и кога врни отколку кога е жешко и притушно неможам воздух да земам одма почнуваат мислите леле притисокот ми е висок или доближан сега ќе паднам и ќе умрам.Неможам да дочекам да заврши летото BTW долго време немам пишувано на форумот, така да поздрав до сите
Ista maka ja imam cek den se gusam nemozam ni da jadam nemam apetit mislam deka ne e vired so belite drobovo ama izgleda aneksot drma
Тапа времево....како капак на анкс алергичен сум на полен па надвор целиот се измрсулавувам и кивам Идам у маалска теретана БЕЗ клима, се паѓа у несвест Од што е топло како да неможам да земам воздух доволно, башка што пулсот се накачува од вежбањето али мора да се истрпи.
Немаш ништо физички ама глупо е кога си знаеш дека немаш и пак се плашиш. Истото е и со мене. Знам дека мислите не се реални и пак им се плашам. Патем прашање до сите, дали читање на некакви книги со психотераписка содржина ви помогнале? Еве дечко ми ми ја даде книгата Тајна. Пишува дека можеш да ги контролираш мислите и да ги насочуваш позитивно за да ти се остварат сите соништа. Хммм се прашувам дали авторкава имала анксиозност некогаш
