Јас сум виновна или татко ми?

Да ,имам брат. Поголем е од мене 3 години.Тој сега само што наполни 21 година.
Кога ме виде дека нон-стоп се нервирам брат ми ми рече да излегувам доколку сакам со него и тоа го направив. Неколку пати излегував со брат ми . Тој му кажа на татко ми дека ќе излегувам со него и дека ќе се вратам кога се враќа тој. На тој начин татко ми се согласува,ми дозволува да излезам со брат ми ( иако не бев со брат ми туку брат ми си беше цели вечери со другарите негови ,а јас со другарките мои )
Сега сум прилично задоволна. Иако се трудам да почне сама да ме пушта,па уште 1 месец полнам 18 бе аман .. Се надевам ќе постигнам позитивни резултати. Ви благодарам и ве бакнувам.

 

да разговарас???? НЕЕЕЕ
фино -лепо ке се испокараш и тоа тешки зборови треба да паднат па мозе ке подразмисли а за разговор он те смета за мала и си вика немозе едно девојче да ми кажива тука приказни... родителите никогаш неможат да се помират со тоа дека децата растат

 

Татковците се мажи.. неможат да не разберат секогаш но затоа е добро да се разбираме со мајките...

 

И јас пред неколку месеци немаше ден да не се карам со татко ми но сватив веке со него на крај човек не може да излезе. Живееме во иста куќа но не зборувам со него. Па дури и немам никаква љубов кон него.

 

Слична ситуација кај мене,дури малку полошо е Не обрнувам внимание на тоа што ми го зборува.Па јас не правам ништо лошо.