Имам јас јатрва. Првично бевме блиски, но кога видов дека не е добронамерна, се оддалечив. Имавме и 2-3 поголеми караници. Сеа имаме онака однос, 2-3 реда муабет околу децата, гледање за слави и празници.
Мојава јатрва вчера на малата и рекла ајде сиктер дома. Дојде дете со плачење зошто ја избркала и после откако излегла гласно се смееле, ми вика ќерка ми мамо за мене се смееа. И викам не се замарај и не оди веќе кај нив. Жал ми е зошто липаше, воздух не можеше да земе од плачење. И кажа на свекрва ми и таа уште ја брани и вика нее бабе таа те сака тебе така си зборува секогаш знаеш. Таков и е речникот-прост, неука. Таа и со мене едвај зборува, без причина. Љубоморна е многу и и текнува не зборува. Ама со децава не може така да ми се понаша. Прашањево ми е што би сториле вие? Би и рекле нешто или едноставно ќе се правите како ништо да не било? Јас со неа секако немам некоја комуникација,а свекрва ми сигурно ќе и пренесе се.
Нема да пуштам таму дете, а ако праша ќе и кажам: не сака да иде кај тебе јер ја бркаш и после ја исмеваш.
Jас би и кажала, нека знае, ама тоа јас, и не би го пуштила детето таму. Со вакви само на дистанца, колку повеќе им ќутите, толку ќе бидат побезобразни со вас.
Ајде пак јас да ја продолжам приказната . Прво најбитно ни се роди здраво право мажуле радост ни е . Но јатрва ми стана уште полоша некако одкако се породив, зборам за јатрва ми со која што во 10 години немам направено 5 реда муабет. Ми пишуваше секој ден, со муабети јас го сакам тоа дете како свое дете,ми даваше совети за кои немав прашано а башка што беа банални од типот јас вака сум правела па мораш и ти,не замерував многу. Со мм одлучивме првите 3 месеци да бидеме сами со бебе да се оформиме како мала фамилија и на нашите родители им го кажавме истото со оглед на тоа што не живееме во мк. Јатрва ми одкако им кажавме на старите да не доаѓаат првите 3 месеци, почна да ми пишува пораки од типот па како може да не им дадете да го видат бебето па како би ви било на вас да ви прават така, немој да мислиш дека ќе им забраниш да го видат бебето немаш право а и они нема никогаш да се откажат....ова се случува месец дена одкако се породив.. Пробав да објаснам дека не е така како што мисли,ја објаснив ситуацијата бев изигнорирана. Мм ја виде пораката и одма се јави кај неговите да види што се случува и целата ситуација се заврши со караница помеѓу двајцата браќа. Каде што братот на мм изнакажа такви навреди кон мене бев тотално запрепастена.. И решив да се повлечам. Сега двајцата браќа не разговараат нит ние со нив нит они со нас. И уште една случка да ја спомнам... Кога јас се породив свекор ми почна да плаче од радост и јатрва ми и му вика од позадина па добро и за моето ли дете вака плачеше. Што ми беше red flag Како и да е не мислев дека вака ќе се заврши видов дека сака да се докаже кај старите, јасно е. На никој не би посакала вакво нешто... Среќни се тие што имаат јатрва другарка.
