Југославија-еднопартиски систем и животот во тоа време

Ј.Б Тито и Лазар Колишевски во Кавадарци.



Лазар Колишевски и група соработници.

 

Kakov bre zivot pa togas e imalo poveke kriminal od sega siluvanja ubistva, samo se poveke kutelo zatoa vi izgleda idealno deka bilo, pa se delile na bogati i siromasni. Zenite bile gragani od vtor red kade se grizele za decata samo retko nekoja da ima zavrseno baba visoko obrazovanie ili patuvano nadvor od Mk.. Zatucano vreme spored moe mislenje. Za mazite zivot e imalo za zenite ne, retko zena vo politika, policija, doktor..

 

Од кај го извади заклучоков, малку погрешен ти е.

 

Nemoj te molam sekoj 4 makedonec letuva na halkidiki, ima kola i ajfon, koj togas otisol vo Dubai, Amerika, samo bitni luge sekako, sega moze i obicen covek da otide na odmor vo Dubai ako zastede.. Nemoj da misles deka togas se imale raskos..

 

Ја ваљда секој 5ти Македонец го познавам.До тоа ќе да е.

 

Заебаваш или...?

 

моите дедовци го поминаа тоа време едниот Австралија другиот Австрија, од што било мн убаво овде
убаво било за тие што краделе, ги опљачкале фабриките така и куќи безпари си направиле, тие што биле поштени, чесни ништо не направиле!
И не одговарал скоро никој, ги затворале тие што збореле против тито на голи оток и тоа е тоа
и тогаш све било државно, и не работале во приватен сектор кај улави газди што му се дераваат како рушени на работникот, и не работеле под стрес и тоа е тоа. И во пензија на 55 години оделе и затоа сега живеат по 100 години, за разлика што ние и 50 да живееме ќе е супер..
намалете доживљај дека било све нај нај

 

Кој знае , постарите велат убаво им било , поверојатно затоа што биле млади тогаш , ние родени од '95-та наваму , воопшто не се сеќаваме ниту на почетокот на распадот ниту на транзиции и чуда . Од татко ми што ми раскажувал , интересно им било служењето на воениот рок , бидејќи имало момци од сите 6 држави , имало дружба помеѓу сите народи . Баба и дедо неколку пати биле во Словенија и Италија ( дедо ми бил железничар , па имале некакви картички за бесплатно патување за вработениот и семејството ( што сега го нема никаде во овие држави ) , низ цела Југославија , за Италија мислам се доплаќало нешто ситно ) . Е сега , фабрики имало повеќе , тоа е плус . Да не беа апашите од директори , сигурно подобро ќе поминевме и ќе имавме повеќе капитал како држава . Словенците најдобро поминале , од она што сум го слушала . Рано ја процениле состојбата на некогашната држава , а и вредни се како народ , светлосни години пред нас тука .

Едно е сигурно , и тогаш како и сега , му мачкале очи на обичниот народ .

 

Демек после Југославија ниту еден клуб не бил европски шампион?

 

Немој те молам не лупај глупости секој втор македонец е заглавен со кредити до гуша. Одат тие што се подобро ситуирани, ама има и такви коишто не можат до Охрид да отидат.
Другарка моја на 20 години прв пат во животот нејзин отиде на одмор во Охрид пред една година.
Братучедка моја на 26 прв пат отиде на море.
И вакви случаи имам уште стотина што ги познавам што не можат да си дозволат одмор, и ако за тебе е нормално тоа да работиш и да не успееш да тргнеш пари за одмор во оваа смрдена држава мене не ми е нормално, бидејќи со овие плати што попрво, немаат сите среќа да бидат директорчиња, и шефчиња па да земаат по 40.000 плата, некој месецот го мине и со 15.000, а со минимална плата оди преживеј го цел месец.

 

Разговарајќи со постарите околу мене сфаќам дека целата таа југоносталгија нема никаква врска со идеологијата, туку со некое внатрешно чувство кое човек не може да го објасни со зборови. Дали можеби станува збор за копнеж и жал за младоста? Ако да, тогаш мислам дека тоа е "нормална жал - составен дел од животот". Па сите жалиме за нешто од младоста. Друга често наведувана причина со која се обидуваат да ја доловат убавината на тие времиња е фамозниот црвен пасош кој на некој начин им обезбедил простор без граници. Понатаму, братството и единството, музиката, игрите без граници, лотото, облеката, храната!
Некои работи во таа бивша држава биле многу многу добри, ама исто толку имало и многу многу лоши.

Не можам да ги опишам емоциите на лицето на татко ми кога зборува за Сараево. Најголемиот дел од младоста, најубавите години ги поминал таму. За својот роден град не зборува толку во суперлативи како за Сараево (од таму ми е љубовта кон босанските екс ју бендови!). Од друга страна, кога ќе го прашам дали повторно би сакал да живее во таа заедничка држава, отсечно ми одговара со НЕ. Политичкиот систем на државата е главна причина за тоа.

 

Татко ми како млад човек чезнеел да се родел во друга земја наместо во Југославија, исто како што јас посакувам да не се родев во Македонија, и од тоа имам донесено заклучок дека работите тука не се менуваат, уствари од лошо одат кон полошо. П.С. Се е поради менталитетот на мнозинството.

 

Не било затуцано времето бидејќи секое време своја борба си носи, но дефинитивно затуцани се размислувањата твои.
Еве ти, читај, да видиш дека и жените и тоа како биле успешни и борбени на секое поле.

Жените во Народноослободителната борба
​

Антифашистички фронт на жените

​

На денешен ден, пред 75 години, жените во Југославија се стекнаа со право на глас
​

Жените кои ја изградија Југославија


​

​

Во Југославија не било добро само за националистите, безработниците, џаболебарите, насилниците, тепачите и арамиите, тој бил во главно профилот на личностите кои ја напуштиле Југославија за да не одговараат за своите постапки, кои нормално кога започна растурањето од исти такви први се вратија да помогнат во нејзиното доуништување.
Инаку биле и тоа како казнувани.

​

Демек некој го рече тоа, и демек ова е твој низок обид за спинување на напишаното

 

Баш тоа.
Копнеж по младоста е, не по системот.

 

Југославија во еден збор - сивило!

 

Колку сакате зборувајте, јас обично ги земам со доза резерва информациите што ги акумулирам од постарите ко че почнат да зборуваат и плачат за Југославија, ама откако се осамостоивме како држава не знајме кај тераме!

 

и кога плачат и на српски причаат како којзнае да е српскиот јазик

 

И општо земено си имаме синдром на потчинетост, јас на работа каде што бев пред некое време имавме стручњак, експерт од Србија, и сеа наместо тој да се потруди на македонски да зборува, вработениве овде сите ПРОБУВАА да зборуваат српски.

 

и јас тоа не можам да го разберам