Љубовна приказна...

полека погледот ми се спусташе...

 

кон девојката која

 

Која потајно ме подгледнуваше,а немаше храброст....

 

да изусти збор...

 

и тогаш одеднаш како

 

како да ме мавна гром хаха и одеднаш слушнав глас ...

 

Те сакам , прошепоти и тивко замина

 

И повеќе не се врати,исчезна...

 

Останав да чекам да ми се врати! Минуваа денови, месеци , годиниии.....

 

Но, таа не се врати!

 

Kако што поминуваше времето..

 

...неговите чувства избледеа....

 

бидејќи изгуби секаква надеж..

 

,но надежта последна умира...

 

меѓутоа сепак умира...

 

i pak se raga kako

 

nova dusa i prodolzuva da ...

 

верува дека еден ден ..

 

повторно ќе биде се` како порано...

 

и навистина било се како....