Но поголеми шанси имаше се разбира мокната жена,која каде и да се појавеше жареше и палеше...Не поради тоа што беше поубава туку заради тоа што на лугето им беше важна матрејалната страна...
Таа беше најбогатата во градот, го поседуваше скоро целиот Трговски Центар, Соравија и најдобрите дискотеки во градот...Сите се вртеа по неа, сите сакаа да бидат забележани во нејзино друштво...Освен што беше убава и премногу богата...Беше дволична, да не речеме тро лична...Покрај неа милата, нежна девојка...немаше шанси...
Милата,нежна девојка сфати дека покрај неа нема шанси,но сепак реши да се обиде да го шармира момчето
Го покани на прошетка...И двајцата си ги отворија срцата, и друшите...Тој и призна дека е лудо заљубен во неа, но не може да ја оствари својата љубов бидејќи неговите не му дозволуваале... Го вериле за елегантната и дигната госпоѓа..
таа се фрли на креветот и плачеше, плачеше, плачеше.... ...кога наеднаш, во темниот кош од собата затрепери светло
Посакувам секое утро да се будам крај тебе,да го допирам твојот образ,да те гледам како заспиваш но...знаеш и сама дек а во денешно време,кога лугето се преокупирани со матрејалното,ние не би успеале...
И стори како што рече. Младата девојка ја фрли во зандани, а него го омажи со нејзината ќерка. Нејзината ќерка, се противеше на тоа, таа имаше неостварлива љубов со сиромашкото момче што живееше две куќи пред нив. Па затоа правеше се што е во нејзина моќ, да ја ослободи девојката...