Девојче, не би сакала да звучам сурово ама најискрено ако не ти се допаѓа не си го губи времето залудно. Гледај да си го задржиш како другар и готово. Гледам дека си премногу мала, можеби не си имала некое големо искуство со машки па си несигурна. Тој може е добар, мирен, културен, слично размислувате ама според мене ако не те привлекува ни најмалку физички џабе е се Секој си има свој вкус, сум пробала со дечки кои не ми се допаѓале физички ама биле како што кажа премногу добри и на крај не испаднало ништо. Не е ништо посебен, ни прв ни последен, ќе имаш и други шанси.
Здраво девојки. Со дечко ми сме заедно 9месеци, на почетокот беше се супер, се додека не дознаа моите дома.Почнаа да ми зборуваат дека тој не е за мене, дека нашата фамилија не е ни слична со нивната итн.И за претходен дечко ми имаа така направено, но ги послушав и прекинав. Со сегашниот не можам, и одам против нив. Повеќе пати ми се има случено, кога ќе се скараме или нешто, од самата психа од моите дома, јас сакам да му прекинам.На моменти не знам дали го сакам или не.После тоа мене ми е жал што сум направила така. Но, и покрај се, тој сака да е со мене, ми вели дека ќе заборави на се, само да сме заедно. Не знам што да направам, со моите дома и со моето однесување кое е резултат на кавгите од дома.
Колку години имаш ако не е тајна? Зошто дозволуваш твоите да манипулираат со тебе и да ти кажуваат што да правиш? Слушај си го срцето. Ако го сакаш биди со него тоите родители не би требало да ти се мешаат во изборот.
Зошто твоите не го сакаат? Која е разликата меѓу вас? Ете викаш дека ни претходниот не го сакале. Зошто?
Демек неговите дома не се согласувале, не биле сложни, а и бидејќи тој не продолжил на факултет. Па во која фамилија е се супер и без никакви несогласувања? Дечко ми спрема мене се однесува супер, и покрај тоа што повеќепати сакав да му прекинам, и покрај тоа што не го прифаќаат моите, тој не се откажува од мене. Со моите правам муабет дека тој е супер, дека ме сака, а и јас него, но нивното мислење не си го менуваат.
Те читам, и ми е како да се читам самата пред повеќе од 2 години. Еве јас ќе го споделам моето искуство. Исто како тебе имав 18 години кога започнав врска со дечко ми. Моите беа против, јас не сакав да ги послушам, и не го направив, и воопшто не се каам. На дечко ми му бев кажала се, за среќа и тој не се откажа од мене. Ми беше претешко, знам и на него. Но, после една година моите се помирија и сега сме веќе заедно нешто повеќе од 3 години. Значи мојот совет е, дека си возрасна и можеш да видиш што е добро а што не за тебе. Доколку си сигурна во твојата љубов и во вашата врска, не се откажувај. Не значи дека ако си со некој кој се запишал на факултет, ќе ти биде поубаво и ќе бидеш среќна.Се надевам дека со тек на времето и твоите ќе го сфатат тоа. Поздрав
Ти благодарам многу. Исто така и јас на дечко ми му кажав се, ја знае целата приказна, но не се откажува. Се надевам дека моите ќе прифатат, знам дека тие ми го мислат само најдоброто, но во овој случај тие не можат да знаат со кој ми е добро, а со кој не, кој е за мене, а кој не.
Ako si navistina slicna kako na avatarot tie sto ti vikaat deka ne si bila ubava, da ti Kazan nemale vkus. Ili toa go vikaat od zavist ili ljubomora. Karakterot e na prvo mesto.
Treba da s poraboti na nejzinata samodoverba, ako ne poraboti ke si IMA problemi. Istoto I mene mi se IMA slucuvano kako srednoskolec, a I student. Kompleks od poniska vredost ( materijalno I finansiski) poslab, a pak na Dr. Strana mozam da recam ubav plav mlad decko. I se dodeka ne steknav samodoverba vo samiot sebe, mi izbegaa golem broj itoa ubavi devojki. Zatoa treba da se poraboti na samodoverbata.
Ne znam sto se slucuva so mene ili so lugeto okolu mene, ili jas stanav neozbilna I bez custva ili mnogu se zamaram.. Zaboraviv kako e da se bide vo vrska, so nekogo da se slusas sekoj den.. Da ti fali.. Tuku, sega pocnav da se gledam decko od mojot soseden grad na pola saat. Pisuvavme dovolno, I odlucivme toj da dojdi kaj mene. Dojde, sto da kazam, prezgoden, super muabet pravi I se okej. Zborevme 3saati, se lapavme strasno I se guskavme, u prilika mu kazav deka mi e jako ama nema da dobie nesto poveke od mene.Utredenta toj pak dojde vo mojot grad..mi bese cudno, odamna ne sum se gledala edna vecer po druga so nekogo.. Super si pominavme, I ne bese napaden za nesto poveke, mi rece deka go izluduvam I deka sl.pat saka da pomine poveke vreme so mene. Inaku vaka na muabet super bese, zborevme za poveke raboti, saka da kazuva za sebe I e srcka. Samo se prasuvam normalno stana na 3,4,5 dejt da se ima odnosi? Jas znam deka go izluduvam I toj mene i deka sl.pat ako isp ke saka nesto poveke. Samo nz dali so toa ,,nesto poveke,, ke napravam greska. Inace jas sum 21 toj 24.
Тоа нормално кај секој е различно. Пример јас не би имала односи со некој што сум го видела 5 пати во животот. Но ти сама си одлучуваш за себе, за мене тоа не е океј ама не е важно што мислат останатите туку што мислиш ти.
Исто и јас не сум за секс дури не се заљубам во некој, стекнам доверба, не пратам трендови Не размислувај и не се преоптеретувај со тоа кога, изгледа како да му должиш нешто што он доаѓа кај тебе. Нај нормален совет е кога ти ќе се чувстуваш спремна, а не обврзана и нека биди водење љубов if u know what i mean.
Се согласувам со мислењата пред мене. Јас не би можела да бидам интимна со некој кој не го познавам доволно и во кого не сум заљубена. Но, ако го посакуваш и ти тоа и мислиш дека си спремна, воопшто не е битно мислењето на другите.
Ако има хемија, си се свиѓате и така натака ок е да имате односи. Шо има тука устручавање и чекање да се деси "голема љубов"?! Можда сексот ќе ве зближи и доведе до врска, а можда нема ни да сте компатибилни и уште еднаш не ќе сакаш да го видиш. Сепак за своето тело ти одлучуваш.
Со дечко ми сме заедно скоро 2 години. Јас имам 26, а тој има 28 години. Мене оваа ми е прва врска (со други сум почнала нешто али не сум сакала да продолжам, што значи дека овде има љубов чим трае). Не сум била интимна со други заради што имам такви сваќања дека треба да го сакам за да одам кон тој чекор. Дечково стварно ме привлекува како ни еден друг во мојот живот, но секогаш нешто ме кочи да го направам тој чекор (почнав да мислам дека можда и затоа не ни оди врската). Во тој поглед, барем тој така искажува дека не му е тоа најбитното нешто и има разбирање. До сега сме биле многу пати голи, и страсни но до најглавното не дошло. Не знам зошто ама се мислам дека ќе направиме грешка па ќе мора да се земиме ради тоа. Искрено јас се чувствувам неиживеано ама не во смисла да пробам се туку мислев дека кога ќе имам дечко дека се ќе пробам со него и ќе ми биде поинтересно во животов. Нашите дејтови воглавно се сведуваат на ручеци и вечери насамо ( што е и добро ама и лошо). Мислам дека партнерот треба да го запознаеш во сите ситуации и прилики. Неколку пати му имам кажано да излегуваме во парови,а тој воглавно не сака зошто луѓето со кој се дружам не му одговарале. Значи многу ретко сме се нашле во ситуација да сме како парови излезени. Сто пати му имам речено да биде покомуникативен, и затоа следниот пат ќе почне да зборува се и мајтапи и зафрканции и на крај јас нешто ќе се налутам. И на крај вика не зборувам повеќе ништо. Уште на почетокот му реков да ми кажува за себе,а на тоа тој рече дека ако ми кажел се, немало да го сакам. А во друга прилика ова го негираше и ми кажа дека ќе сум го запознавала како што ќе минувало времето. Јас како млад човек сакам да излегувам и да се дружам додека не сме во брак и немам уште створено фамилија, ама сепак сум како овие што се во брак што мораат да чуваат деца.. Ни на празници ни за викенди немам забава (а сама да излегувам нит ме личи нити ми е интересно, а и некое друштво немам). Од друга страна пак дечко ми работи за викенди и за празници како обезбедување( за што имам некое разбирање). Скоро бевме во големо друштво собрани, значи после скоро 2години и тој си правеше муабети и зафрканции со сите, а кога јас ќе му кажев нешто беше толку арогантен и ме одбиваше со поглед. На крај од вечерта ме праша како сум поминала, а јас му кажав дека беше убаво. Утредента уз муабет му кажав дека не ме рецкаше ни два посто. На тоа тој се налути и ми рече како прво убаво па после ова излезе, не те носам повеќе никаде и после неколку реченици ми спушти (што му е обичај да го прави кога разговараме)Јас знам од искуство дека ако му го кажев тоа уште вечерта немаше ја прифати мојата забелешка. Многу пати ми има кажано дека сум глупава и дека никој друг не би ме зел за жена освен него. Ама сето тоа било на зафрканција кажано, на што не ми дозволува да се налутам. И после муабет во смисла глупа си ама јас те прифаќам и те сакам таква. (што мене ми е многу понижувачко). Од друга страна пак е добар човек,знам дека ме сака, нити пие, нити се дрогира, не вози (јас го земам од пред куќа), и е фер за плаќање, чувствувам љубов во неговите очи, некоја сигурност кога сме заедно и плус стално ме бара и знам дека ми е искрен и ми е верен. Некако како да не можам да го вклопам во мојот живот, а нешто ќе тргне да се приближиме пак ќе зафркниме и ќе се оддалечиме.Дома кај него не ме носи сеуште (мајка му не ја поднесува), а кај мене е дојден неколку пати, но му било глупаво да оди кај девојката дома. Кога е со друштво несака да му се јавувам и да зборува пред нив кај е што е, а од друга страна се лути дека не сум го барала (јас како да знам кога е излезен ако не се слушниме). Тежок карактер не знам како да се справам. Не можам да се сконцентрирам на животов и да уживам во младоста. Се почнав да заборавам како некоја изгубена сум. Не знам дали премногу анализирам, значи сто пати се променив за да му угодам ама не знам зошто е олку тешко. Сите грешки си ги адресирам на моја сметка бидејќи и немам некое искуство во врски. Дали барам во јајцето влакно или не, не знам стварно како можам да излезам од ситуацииве без да имам тежина во душава и да можам мирно да спијам и дишам.
@Jasminamandarina Тоа дека треба да излегувате и да се „запознаете“ подобро во различни ситуации,со друштво и слично е ептен точно. Доколку не му одговара твое друштво, тогаш искочете со некои негови пријатели. А за тоа што се однесувал лошо со тебе, па и пред други, без разлика кои, не му е на место воопшто и мислам дека треба отворено да разговараш со него и да му кажеш дека не си должна да трпиш некој да те омаловажува. Во врска со тоа што не сакал да му се јавуваш кога е со друштво, е во ред само во смисла ако ти сакаш да разговараш подолго со него баш во тој момент кога е со нив. Но доколку се работи само за краток разговор од типот да те информира дека е искочен, најкултурно да ти каже дека ќе те побара покасно и слично е сосема фер, и за тоа не треба да се буни воопшто. Не ме сфаќај погрешно, ама некако ми изгледа дека типот сака многу да шефува, а и да ти ја разнишува самодовербата. Јас мислам дека треба најотворено да разговараш со него, да му кажеш како се чувствуваш и да видите дали може да се средат работите. Или барем да му ја видиш реакцијата, дали е спремен и заинтересиран да поправи нешто во врска со вас. И немој да се обвинуваш себе си, или да се обидуваш да се промениш. Точно дека треба да се најде компромис во врска, но како што допринесуваш ти за таа врска, така треба и тој. Не можеш ти да бидеш вечно таа што ќе се труди за врската да успее, треба и тој малку да покаже интерес, за почеток да почне да те почитува, секако. Разговарај и пиши што си направила, среќно.
