Не е само во Македонија, но има места, на пример во САД пушењето цигари е многу ретко и се смета многу долно. Нејсе, не е битно каде е распространето, а каде не, последиците од него со исти секаде не само врз пушачот, туку и врз неговата околина. Не би сакала некој мој близок и сакан да се труе, ниту пак да ми труе мене.
Точно ама ниту јадењето како американците не е ништо поздраво од цигарите. Тема на муабетот е дека ако некој има личен избор да не пуши и да не сака да се дружи со пушачи тоа е негово право, ама нема право да кажува на друг што треба а што не да прави во животот, може да даде совет ама не и да се лути ако некој не постапува како што јас, ти или дечко и на девојката конкретно сме замислиле.
Мала исправка, не сакаш. Само од моја најблиска околина имам 3 примери на луѓе кои ги откажаа цигарите после 30-35 години откако ја стекнале навикава.
Може ако се сака, дедо ми 40 години страствен пушач беше па преку ноќ ги остави. Али очигледно е дека Вајлд не сака
Искрено немам појма од каде ти е потребава со толкава иронија да возвраќаш на сосема фин и културен коментар, ама немам намера ниту да одгатнувам. Тоа што се наоѓаш повикан од секој коментар за пушачи во кој не си прозван, пак ќе оставам сам да си одговориш зошто е тоа така. Убава вечер.
Каде гледаш иронија Прпл? Баш фин и искрен ми беше коментарот, дури и се сложив со тебе дека ако се сака може да се остават дури и преку ноќ. Али нвм, не сум прозван така да убава вечер и тебе.
Ќе ве замолам за совет ако може. Со дечкото заедно сме скоро 6 месеци. Од самиот старт го засакав премногу како никој друг пред тоа и се зближивме многу. Ние сме многу слични сакаме исти работи, слично размислуваме, се гледавме доста често едноставно ни беше преубаво заедно. Дечко ми си има свој приватен бизнис на кој посветува многу време. Проблемот е што во последно време доста често е уморен, нерасположен, нема волја за ништо. На почетокот не беше така излегувавме на кафе, вечера, диско, шетавме многу често. Последните два месеци тоа се смени немаме излезено никаде, исто и односи многу ретко имаме. Јас не сум љубоморна искрено ми е мило што работата му оди добро, што добро заработува, што се труди за разлика од многу негови врсници се труди многу работи да реши сам. Ама како да кажам ако сега не излегуваме, не се друживме со луѓе, не шетаме епа кога? Не знам дали е ова само период или ситуација која понатаму ќе се реши или постојано ќе сме вака. Пробав да зборам со него дека јас сум млада немам сто години за да седиме цело време дома и да се држиме за рака како брат и сестра. Премногу сум разочарана и незадоволна од врскава. ЈАс го сакам и сакам да успееме ама на моменти имам чуство дека други работи му се побитни и приоритет за разлика од мене. Некој со совет или слично искуство?
ехе кога ќе сфатиш што се обврски и терет, ќе го сфатиш и него. не е лесно кога имаш свое, работиш 24/7, па макар и во глава. очигледно сте генерациски поголема разлика? тебе повеќе би ти одговарал некој што е твоја генерација и што ги сака истите работи како ти, шетање ,диско... и не се навредувај ама нормално дека други работи му се приоритет и дека не си му ти најбитна, врска од 6 месеци не е толку долга врска за ти да му бидеш се. и искрено јас би била среќна на твое место што се разликува од врсниците и не му е паметот само во шетање, ако сакаш сериозна врска ќе го цениш тоа кај него, неговата амбиција и работливост. ако ти е за шетање само,секој може да те носи во диско и вечери
Imam 22 godini i rabotam poveke od 3 godini i mnogu dobro znam sto e i rabota i obvrski i teret. Ne sme golema razlika, toj ima 26 godini. Znaci mene ne mi e tolku do idenje vo disko ili po kafinja celo vreme tuku sakam da kazam deka bi mi bilo milo ako minuvame poveke vreme zaedno. Nemame po 100 godini pa da sedime celo vreme doma i televizija da gledame. Finansiite ne se problem zaboraviv da napomenam znaci rabotam i jas, normalno deka ne moze sekoj den ama nitu ednas vo nedela, nitu ednas vo mesecot? Mene mi e milo sto toj raboti i tolku se trudi sam da stvori nesto a ne ceka od negovite navistina mi e milo i sum srekna radi toa. Megutoa mislam deka na ovoj nacin se odalecuvame se poveke i poveke. Toj e pretezno na rabota i koga ke se vidime e umoren, mu se spie, sedime celo vreme doma vrskata ni stoi vo mesto nikako ne mrdame od mrtva tocka. Na momenti se odnesuva kako mngou da me saka, a nekni namerno mu spomnav vo muabet deka kako sto odi rabotata ke prekineme toj kako da ne se ispozamara Ne znam veke sto da mislam .
добро еднаш неделно би требало да се излезе негде макар и да се пешачи, за да не стане монотоно. можеби има некоја мака а не сака да каже...почекај уште малце и следниот пат смирено разговарај со него, не дека ќе прекинете туку кажи му дека ти си му поддршка и дека сакаш да чуеш како се чувствува тој.
Премногу си го замараш умот. Дечкото има 26години, свој бизнис или работа и нормално е да е зафатен,уморен кога сета работа тој ја работи. Добро е да се излезе некогаш, но не треба да се оптеретуваш толку.Сигурно него од работата не муе дојдено да оди во диско како тинејџер.. Ти имаш 22 сигурно имаш некоја другарка или сл. шо ќе те дружи одреден период кога е зафатен. Добра идеа е во недела да одите некогаш на ручек, на викендица/природа или сл. Не очекувај од 26годишен маж да одите нон-стоп во диско, забаби и сл. пошто тој веќе размислува можеби и за брак/семејство, има добра работа шо шо се залага. За викенд или преку недела е доволно 2-3пати да излезете на кафе. Дајте си малце простор.
Pocnuvate da se gledate so nekoj, koj na pocetok ete ne bese moj tip. Neznam kako no sfativ deka ednostavno se zatreskav togas koga najmalce ocekuvav. No ima eden banalen problem koj mene mi smeta. Pominaa 2meseci a nie kako da tapkame vo mesto. Se osekam kako nasiot odnos da ne se razviva tuku onaka stoi vo mesto. Ne sme ispadnale vo drustvo, iako znaat za nas. Zgora na se toj ima ispadnato pred nekolku meseci so devojce od moe drustvo, I nemam ni zelba da go viknam so moite. Zasto glupo e, zasto taa prenogu ja komplicira rabotata za ispaganje od 1vecer. Se gledame preku 2nedeli zasto jas sum vo drug grad a toj raboti vo nasiot grad. No imame redoven kontakt od prviot den koga se vidovme. Prviot mesec se gledavme cesto zasto bevme u ist grad I taka od samiot pocetok se zbliziv. Dosega se imame ednas potskarano, I mi ima priznato deka mu znacam I deka saka nesto poveke so mene. Prekrasen e so mene, znae onaka da me iznenadi. Ednostavno ubo se osekam so nego. No sum vo faza koja nz dali nazad dali napred. Zasto se sto se slucuva treba samo od sebe da se slucuva, a ne da zboris za toa,, so sme nie,, Iako znam edinstven nacin e da se zbori, no so otvaranje prva na temata ke se osekam ocajno I ke go izgubam interesot prema nego. Zasto se poznavam sebe, koga nekoj postapuva vaka jas se ladam I se gubam. Kako Indirektno bi postapila na temava?
Индиректно затоа што немаш самодоверба да постапиш директно. Биди искрена и разговарај се искрена со него ќе знаеш што понатаму ,кажи му како се чувствуваш во врска со сето тоа и од неговата реакција ќе заклучиш што понатаму.
Ако ти е убаво со него, уживај. Дај си малку време, два месеци и не се толку долг период, уште сте на почеток. Плус ретко се гледате, јас би сакала тоа еднаш на две недели да се видам со него. Излегување со друштва не е гаранција за сериозна врска. Доколку не можиш да оставиш на времето, разговарај отворено, не е ништо страшно и очајно, ќе знаеш на што си.
Не е дека премногу се замара. Очигледно и смета ваквиот начин на функционирање на врската. Дечкото звучи супер, си има свој бизнис, вреден, амбициозен и да, нормално е да биде уморен, оптеретен, итн. Меѓутоа секогаш треба да се прават компромиси. Месец дена како што напомена членката е премногу за да не отидеш никаде. Млади се, ако сега не излегуваат, кога? Да имаш свој бизнис и работа е супер се додека не дозволиш поради работата да запоставиш тотално социјален живот. И не, тоа не е во ред. @m.m12345 Баш ми е мило што имаш вреден човек покрај себе, кој се труди сам да створи, за разлика од многу други на негова возраст. Меѓутоа мораш да разговараш, да му кажеш дека имаш разбирање ама дека ти треба и некаков компромис од негова страна. Знам како е кога си преморен и губиш желба за се останато. Доаѓаат и такви периоди ама се додека се само периоди. Користете ги викендите за прошетки, ресторани, дискотеки итн. И врската станува монотона ако седите само дома пред телевизор. Мора да има промена, активности, било што. Се надевам дека со сериозен разговор ќе успееш да му објасниш зошто ти е тоа проблем и дека ќе дојдете до заедничко решение.
Мораш да разговараш со него, скроз отворено. Не е страшно ако му е период.. ама ако е таков по карактер, а тебе ваквата ситуација не ти одговара, знаеш дека во иднина ќе имате многу полош однос.. полн со фрустрации. Дај му време уште месец-два, преку сила, а во меѓувреме разговарајте.. Ако до тогаш не се смени ситуацијата, ќе знаеш дека е до карактерот, а не е 'период'. Нема индиректно. Соочи се со реалноста. И да се разделите, не е крај на светот. Подобро со време, отколку после години поминати во нервози, неодговорени прашања и несигурност. Биди јака!
Во последно време дечко ми има некои проблеми со работата и се се врти околу тоа. Секој муабет е за тоа и дури кога ќе се видиме он не е присутен со мене него паметот му е само таму и многу пати се случува јас да си зборам, а он воопшто да не ме прати. И секое наше гледање он го поминува на телефон со луѓе и разговори за работата. Цело време е нервозен, напнат и стварно ми е преку глава. Сме излегле еден саат на кафе и мислам дека може тој саат да го посвети на мене.. Почна страшно да ме нервира што воопшто не го интересира мене како ми поминал денот, и јас имам проблеми и дома и со здравјето. На пример знае дека денес сум била на доктор и не му текнува да праша како сум поминала, што ми кажале и слично. Пред некој ден му спомнав за ова и он само извини знам и пак истото. Веќе не можам да разговарам со него ако имам некаков проблем бидејќи не ме ни слуша и се осеќам глупаво и небитно, сакам да покаже интерес и за мене.. Јас цело време ги слушам неговите проблеми 24/7 и му давам совети и се ... Се осеќам како да немам дечко периодов..
Златна освен да му го кажеш ова директно ние на друг начин не би можеле да ти помогнеме, само искрен разговор и кажи си се шо ти смета. И јасно ми е дека има проблем на работа ама мн е лошо тоа шо таа енергија ја пренесува и на тебе и сигурно дома е таков, а тоа не е правилно, период е додека не се среди, ама па зошто да трпи врската вакви работи, само разговарај и види како ќе реагирани ќе се понаша
Па јас му кажав, те разбирам, ок е да ми ги кажеш проблемите ама на крај краева што сум должна јас толку да трпам, цел ден сум се влечела по болници и излегувам еден саат да се видам со него, да се релаксирам, а он напет, нервозен, не му се прави ништо, збори на телефон, и си одиме по дома.. И бидејќи веќе му кажав он пак си тера исто не знам што да правам..И да се надополнам ова не е прв пат, он цело време има проблеми и нервози и често е ваков, ама овој пат предолго и премногу..
