What?!?!?!?!?!?!? Alo, mozhe i preksrasniot tvoj dechko, a nejzin sin da ima problemi so plodnosta. Ne vleguvaj vo taa familija devojko. Ni toj, ni negovite se ok izglea so pametot.
Ти благодарам мила за утехата и советите на тебе и на сите други што навистина ми помогнавте како да размислувам понатаму. Да не е форумов незнам што ќе правам. (неможам да се искажам на никој од причина што сите се смеат на маката, незнам како да објаснам а и плус јас сум затворен тип што трпи се во себе) Среќен 8-ми Март
Веќе ти дал до знаење дека не му значиш веќе, така да нема потреба по овој негов дебакл да му се враќаш.
Ако кога си му била девојка бил љубоморен САМО ВО ПИЈАНСТВО, замисли што би можело да се случува во брак со неговото пијанство - не дај боже семејно насилство. Зошто штом му треба нему алкохол да ги исфрла фрустрациите, мора истите со денови денови да ги собира за да ти ги истури. Ти направил бескрајна услуга со тоа што те блокирал таков не ти треба. Партнерот треба работите да ги прави полесни, да ти е најголема поддршка и утеха, а не да ти ги отежнува па и уште во тебе кривицата да е што не можеш дете да раѓа (иако е негова). Може и сум премногу директна и не е убаво да се коментира нечива дијагноза, ама се дур не стане стабилен и не стане МАЖ, такви како него не треба да се размножуваат во нечива утроба.
Здраво девојчиња. Се зачленив бидејќи ми треба совет а не сум у можност да поразговарам со никого. Со дечко ми сме во врска скоро 3години. Имало успони и падови, бевме скоро 4ри месеци раскинати па се смиривме пошо сфативме дека се сакаме и не можеме разделени. Знам дека ме сака, тоа не е прашање. Ми посветува време, иницира излегувања, нежен е и внимателен и све тоа. Но има еден проблем. Тој е скоро година дена без работа, го напушти работното место и се надеваше дека ќе се вработи подобро, меѓутоа коцките не се наредија. Нејсе, проблемот е во тоа што постојано е напнат, нервозен, бара причини да се расправа и кога ќе му вратам почнува да ме навредува и слично. Се жали дека нема пари и ми е дојден преку глава, па не сум должна да го трпам да е постојано скиснат и бесен на све околу него. А одбива да работи во фабрика или како келнер, боље да трпел за пари и да живеел скудно отколку да го работел тоа. Има примедби дека не го разбирам веќе, не се трудам околу него, не му помогнувам за ништо, но да бидеме реални оваа ситуација трае доста долго што јас изгубив и волја и желба да му ги оттргнам мислите и да го правам среќен. Се е залудно, нишо не го исполнува, нервозен е и бесен со сите и на сите, не знам како да се однесувам повеќе. Доаѓам до моменти да размислувам шо да речам за да не се разлути и да не се искараме пошо и јас сум тенка со нерви, кога ќе му вратам е многу напната ситуацијата. Го сакам,ме сака, не сакам да се разделиме но оваа ситуација ми иде на нерви. Не ми се ни излегува повеќе со него, психички се спремам и за обично излегување, чувствувам однапред дека ќе се зарчкаме за нешо и ќе биде лошо. Финансиски јас подобро стојам од него, имам солидна заштеда од претходните работни места иако сега моментално и јас сум невработена заради ситуацијата со вирусот и постојано ми пребацува дека мене коцките ми се наредени и дека затоа се однесувам ладно и надмено, као да ми љубомори или нешо слично. Прашањето ми е како да ја подобриме нашава врска без да биде тоа некое патување или активности шо коштаат пари. Не ми е згодно да му барам такви екскурзии знаејќи дека нема како да си ги приушти. Разговор не е од полза, разговарано е едно илјада пати, не е уопште од помош. Стварно не сакам да раскинам, ама се осеќам оладено и беспомошно, ако продолжиме вака неизбежен е крај, а ја не сум у можност да ги трпам повеќе неговите хирови.
Ни се тераш ни се водиш. Ако немаш потреба, и избегнуваш отворена комуникација со партнерот во НАЈТЕШКИТЕ МИГОВИ не гледам причина да сакаш да останеш со него и да не сакаш да се разделите. Епа што би правеле? Ќе се карате секој ден? Разбирам дека е тежок период, но за ваков проблем кој очигледно е сериозен само отворен разговор ќе помогне, нема ниту одмор на Хаваите , ниту било што. Цел свет преврти го за него, тоа не го менува фактот дека он е напнат бидејќи е невработен. Тешка ситуација за него, верувам и за тебе, но мора да си му поддршка и да пробаш да разговараш и да му објасниш дека неговото однесување те повредува и не треба тебе да ти се истура.Сепак не знаеш кај те води животот, можеби ти утре не дај боже ќе останеш невработена. Дај му совет, зборете искрено и без цензура, биди покрај него во некои здрави граници, не гледам причина да ги пикаш работите под тепих со заеднички активности што би ја направиле врската подобра, нема да има никаков ефект.
Сите имаме лош ден, ама не може цело време сите да ти се криви, а ти да си прав. Мора да си преземеме одговорност за нашите избори. Лонг стори шорт и да најде работа, утре нешто друго ќе се случи и пак ќе си го однесеш, така да бегај си на време.
Општопознато е дека секој однос се базира на комуникација, комуникација, комуникација... Надминувањето на тешките периоди и решавањето на проблемите може да се преброди само со обострана волја за разговор. Друг цивилизациски и хуман метод нема. За лично поштедување, некои ситуации се посилни од чувството "не сакам".
Razgovarajte otvoreno, kazhu mu se, deka ti smeta situacijava, negovoto odnesuvanje, prashaj go kako bi mozhela ti da mu pomognesh, kazhi mu deka ne bi mozhela ova da go trpish vo idnina. Ako i posle toa e vakov, begaj od nego, ochigledno ne znae da prevzeme odgovornost, pa vo idnina isto bi se odnesuval.
Нема само тој изгубено работа или напуштено, илјадници се без. Си направила што е до тебе, пробај уште еднаш да разговараш, кажи му се што ти смета, пробајте да најдете заедничко решение, помогни му да најде работа, барајте огласи, еве јас така би постапила, барем ќе знам дека имам дадено се од себе ако дојде до крај. Разбирам и дека го сакаш ама да толерираш испади или слично не си должна. Има подршка, се истура на нејзе како да е таа виновна што нема работа. Мојот партнер па секој пат кога оди на работа се враќа нервозен, не му се збори, не сака со никој да има контакт и тоа апсолутно ептен понекогаш иритира. Не споделува проблеми и кога дојде јајце под газот тогаш ќе се налути и нема да зборува со мене. Го разбирам дека му е тешко и колку и да бидам покрај него не сум должна да ме гњави на тој начин. Не сум боксерска вреќа. Никој не заслужува таков однос.
@Mmilena997 зошто ја напуштил претходната работа ? Не мораш мене да ми одговориш , имам разбирање можеби е премногу приватно и лично , но , можеби можеш да му предложиш да отворите сопствен бизнис .. ? Има многу опции , секако треба време за се , но , може да отвори нешто во својата област , нешто што веќе го работел . Распрашајте се кај економист , за услови за добивање неповратен кредит , има и други видови кредити за самовработување . Верувам дека ќе најдете нешто како за двајцата ( пиша дека и ти не си вработена ) . И јас сум невработена , знам како е , секаде се обидов и не бидна . А моментално имам и мало бебенце па и да сакам да се вработам , не можам , ќе треба со скратено работно време да работам , така што одлучив да си отворам свој бизнис , уште 2 месеци треба да се пријавувам во Агенцијата за вработување, за да ми следува кредит . Распрашајте се наоколу кој бизнис е најмалку застапен во вашето место на живеење , создајте план и услови . Можеби ќе ви тргне , кој знае . Не велам дека ова сигурно ќе среди се , но обиди се . Можеби ќе вреди .
Познавам многу луѓе, што ми се поблиски, што секој ден биле насмеани и позитивни, за да сега во оваа корона и финансиска криза се сменети на обратното, се тоа заради немаштија. Кај дечко ти мислам дека е истото. Тоа се одразува и на психата и сега делува многу спротивно од тоа што бил претходно. Мислам дека треба да му дадеш шанса уште малку. Пробајте повеќе шетајте низ град, низ природа каде и што ќе можете да си разговарате за убави нешта. Пробајте така месец/два, па и три. Обично прошетките низ природа го оттргнуваат лошото расположение и мисли и позитивно влијаат кај скоро секој човек. Пробај да разговараш со него за проблемот со работата и давај му кураж дека ќе се вработи. Мое лично мислење е дека 90% ова би функционирало, но ако поредовно се шетате во природа и разговарате.
Секој има кризен период на различни животни полиња, особено на поле кариера знае многу да мавне на психа зошто парите се извор на егзистенција. Како што кажав погоре, денес он, некогаш не дај боже ти/членката ќе се најдете во некаква животна криза. Не знаеш како ќе те погоди, како ќе реагираш, сега само можеш да нагаѓаш, кога е се во ред на одредено поле од животот сите сме силни дур не не погоди нешто. Два исходи се можни да седне да зборува отворено, да се понуди на помош, да каже како се осеќа, или втората опција да го остаи. Никој не е врзан за партнерот со ланци. Финансиски проблеми и невработеност се всушност многу честа појава во нашата држава и не е ова некој феномен. Во такви сензитивни моменти јас лично би покажала повеќе толеранција секако до каде што можам, но никогаш не би го оставила партнерот поради тоа. Секој проблем евентуално се решава колку и да е тежок.
