Купувај му скапи подароци на детето, дозволувај му работи што мајка му не би ги дозволила, оди му по кејф, така ќе те засака. За почеток купи му нешто што многу сака а мајка му не може да си дозволи, пример плејстејшн, ќе те гледа како бог.
Јас колку што разбрав, она сака детето да ја засака колку да не бидат во лоши односи, затоа што сепак е дете на нејзиниот партнер и ќе се гледаат често а не дека сака некоја ептен цврста врска да создаде со детето и да се зближи со него, нешто како ради реда да се сложуваат и детето да нема лошо мислење за неа и во овој случај малку мачкање очи не е на одмет.
Ми боди очи тоа дека сте ги изневерувале партнерите.Ужас.Нема везе , не се мешам у тоа. Детето нема да те засака ако му одиш по га*от , туку ќе ги засака играчките и луксузот кој му го нудиш.Побарај помош и од партнерот.
Не оправдувам навреди ама стави се на местото на мајката. Жената излудела. И јас така да дознаам дека идниот маж ме изневерува а имаме дете ќе полудам и во афект можам секакви работи да изговорам. Не е убаво тоа што сте ги и двајцата изневерувале партнерите ама добро вие си знаете. Детето тешко дека ќе те засака во блиска иднина. Ако е поголемко сигурно ги разбира работите и му е не пријатно. Единствено да пробаш со играчки и водење почесто во кино да гледа филмови. И како што кажа една членка “ Дозволувај му работи што мајка му не ги дозволува”- те молам немој, жити се. Фале уште толку да ја излудите жената па да го земе детето па ни волку нема да го гледате. Кај со маж си и била па и детето ќе и го командаш,кусо е уште тоа.
Си помешала ти лончиња. За ДЕТЕ зборува, не за пудлица. Не се мачкаат очи, туку се гради однос. И не смее никој да си земе за право да оди контра границите што го поставиле родителите.
Ништо не можеш да направиш освен да си 'тука', да му зборуваш кога сака-ако сака и да се грижиш за него, како за свое дете. Без разлика на односите меѓу возрасните, според мене, воопшто не е во ред да се трауматизираат децата и да се оддалечуваат од едниот родител, заради фрустрациите на другиот. Знам дека нејзе и' е тешко, дека светот и' се срушил, ама со тоа што го 'труе' детето него ќе му го упропасти животот. Доволна е траумата од разводот, па уште да слуша глупости од оние кои треба да го заштитат. Од шо мака и татко му му кажал за неверството... ич не ми е јасно..?
Неверството нема да го коментирам. Коренот на проблемот е постапката на партнерот. Проблемите се случуваат меѓу возрасните. Тие се одговорни за постапките, а децата стануваат жртва на манипулации и фрустрации. Ако тој планирал развод и сериозна врска со тебе, требало, да биде "мудар играч", без да ве повреди сите, а особено детето.Тешко дека може нешто да промениш сама кога и "виновникот" се откажува, Непромислени, наивни и избрзани постапки носат непоправливи грешки.
Купувај му милки, чоколади, благо, гумени бонбони, чипсови, кока кола. Дозволувај му телефони, таблети, комп, да видиш како ќе те засака. Ама кажувај му "не кажувај на мајка ти ќе не кара ова е тајна што правиме ние". Симни се на негово ниво и прави се дете.
Ништо од идеите со подмитување. Да ги седниш возрасните и да си разјасните дека детето не треба да биди насредина. Тие не се веќе заедно, и да не си ти тој ќе најди друга. Ќе го натераш да си го реши проблемот со бившата сопруга, за добро на детето. И ако тоа му е на прво место ќе ја намалат горделивоста.
Јас би сакала да прашам за мислење бидејќи сте нормално поискусни, а и ги имате веќе поминато тинејџерските години хехех. Се надевам не ја утнав темава. Паа мене планот ми беше да немам дечко се додека не завршам средноо, али не знам зошто и не знам како се појави едно дете коешто на почетокот мислев дека никогаш не би го засакала бидејќи не е некој убавец, но ете откако ми пиша со текот на времето многу почна да ми се свиѓа и така се заљубив, еве веќе 1 година ќе сврти откако пишуваме. Скоро 4 години сме разлика, тој има 20 години. По 4 месеци откако ми пиша почна да ме кани за излегување и јас искрено сакав да излезам ама имав страв бидејќи блиските сметаат дека сум се уште мала за да излезам со некој ( иако девојки на моја возраст па и помали не само што имаат излезено туку се осудиле и на многу други работи). Но, сакав да излезам и излегов без никој да знае и дечкото стварно ми се свиѓаше, и досега во оваа 1 година имаме излезено само 4-5 пати само заради мојот страв да не не види некој или да не дознае некој. Тој се согласи да не кажува никому ни дека пишува со мене и мене ми беше многу мило за тоа и реално не знам како се уште има трпение за мене да чека на секои 3 месеци да ја види личноста што ја сака иако потекнуваме од ист град и не сме воопшто далеку, бидејќи тој на 20 години е сепак колку-толку возрасен човек што значи дека може слободно да си најде некоја со која ќе нема да мора да се крие, но се надевам дека неговото трпение кон мене е заради тоа што ме сака, на друга причина не би се сетила. Како и да е, како што кажав кријам од сите најблиски и некако како што поминува времето се потешко ми е дека кријам бидејќи јас никогаш досега не сум криела нешто од моите, а и од другарките исто ништо не сум криела досега. Сакам да се гледам со него затоа што еве веќе една година контактираме и се е супер, а и онака сметам дека 1 час или 2 во денот ако одвојам за да си помуабетам со него во живо нема да ми направи никаква штета на овие години што ги имам. Знам дека блиските ако дознаат ќе ми се налутат бидејќи како што кажав погоре според нив сум мала за да се гледам со машко на поинаков начин и дека има време во животот за се. Навистима има време за се во животот, но јас колку што знам сите луѓе во своите тинејџерски години имале по некоја љубов, некоја личност што сакале итн.. Сакам ваше мислење за тоа што да правам( дали да се гледам со момчето и понатаму без да знае никој или не) бидејќи работите понекогаш знаат многу да ми се испомешаат во главата. Ова можеби и не е некоја голема работа, но бидејќи сте повозрасни и секако знаете попаметно да размислувате од мене, би ве замолила за ваше мислење.
Никогаш нема да угодиш на луѓето околу тебе. Затоа прај, тебе како ти одговара. Луѓето за се нешто би зборувале.
Да си правиш и да си го живееш животот како што сакаш. Ако ти е убаво со дечкото да си се гледате слободно, па нема што да криеш и да си ускратуваш од уживањето и таа тинејџерска заљубеност...нема ништо поубаво од првата љубов Секако немораш да избрзуваш за нешто повеќе (поголема интимност) но не гледам причина да не поминувате повеќе време заедно и за истото да им кажеш на блиските без разлика на нивниот став. Уживај и живеј во најубавите безгрижни млади години бидејќи брзо поминуваат
Не прочитав каде е љубовниот проблем во текстов? И како можеш да си толку сигурна дека дечкото не прави ништо друго кога излегуваш еднаш на три месеци со него. Пример да излезете на кафе и да поседиш со него муабет да правиш почесто ?
Ти си многу млада и моментално се оптеретуваш со работи кои за неколку години ќе.бидат апсолутно небитни. Нема да дискутирам за неговото трпение или да го доведувам во прашање иако би можела да кажам збор два, но не сакам да те разочарам. Треба да размислиш тука некои работи ти си малолетна, тој не е. Никогаш не прави работи за кои не си апсолутно сигурна дека ТИ сакаш да ги направиш. Со твојот живот управуваш ти. Дали некој знае или не е небитно, прави онака како ти мислиш дека е најдобро за тебе.
