Me boli mnogu me boli, me boli nacinot na koj gi odigra site raboti, zema pari od mene dva dena pred da mi raskine, kupuvavme krevet zaedno dva dena pred da mi raskine. Koga go prasuvam zosto, samo molci. Da ne bev jas vo negoviot zivot sega ke bese nikoj i nisto, vakvo fala li zasluziv posle se sto imam napraveno za nego vo zivotot? Me boli toa sto druga go zivee mojot son, me boli toa sto gazi po mene i po mojata bolka, sto gradi srekja vrz moite solzi, sto vi nitu eden moment na denot ne custvuva griza na sovest za toa sto go ima napraveno. Celosno sum unistena ne mozam da soberam sili i da prodolzam, ne mozam da go isfrlam od pametot, celo vreme mi doagja da odam do kaj nego ziveeme na 5 min ama znamdeka nisro nema da promenam se e zaludno. Si ja potrosiv mladosta za nekoj koj mi kaza cao koga napraviv covek od nego
Да се потсетиме: Тешко на новото девојче, еден ден во црна хроника ќе ја читаме. Ти се куртули, се надевам и она.
Види, жал ми е за бебето, тоа е загуба и болка и тој момент не го рачунам во следново што ќе ти го кажам. Те боли, тешко ти е и реално ќе ти биде уште некое време. Затоа што си навикната на него. Каква и да била врската, си навикнала за тоа и имаш емоции кон него, а особено во тој момент на еуфорија на градење на свој дом. Е сега, кога ќе престане да те боли, а секако ќе престанеш ќе сфатиш дека си се спасила од него и дека дури и ќе ја жалиш новава. Ти премногу се даваш во врска, а дозволуваш да те газат. Не знам од финансискиот аспект дали можеш да си вратиш нешто, се што можеш земи си. Другарки, дружења, себељубов и себевнимание ти се број еден сега.
@Mxrx Дали сериозно мислиш дека човек што тебе така те третирал, друга убаво ќе третира? Еве јас ќе ти кажам, не и никогаш нема. Тоа што ти моментално го гледаш е почеток. Така сигурно и тебе ти било на почеток со него, па самата знаеш како беше и заврши. Така да, не, друга нема да го живее твојот сон, туку твојот кошмар. Моја топла препорака е прво да го блокираш тој психопат од секаде и да прекинеш секаков контакт со неговите. Второ што треба да направиш е да разговараш со психолог, со цел да ја до некаде надминеш траумата. И најважно, мора да се научиш да се сакаш себеси. Целосно посвети си внимание на себе. Нема да ти биде подобро одма за 1 ден, но по 1 година ќе бидеш во ред.
Da si gi zemav parite, mi gi vrati nazad, si gi zemav i rabotite od stanot koi gi imav kupeno so moi pari, toj me blokirase sekade vekje. Site od okolinata mi velat deka toj gubi, a ne jas. Ama toj ne e ni svesen i nikogas nema da bide svesen sto izgubil, psihicki sum mnogu silna licnost za se ama imam samo edna slaba strana, nego, i zatoa sega sum skrsena. Vekje na siroko se zboruva za brak, za odmori, za stanot niven zaednicki, si gradi srekja gazejki ja licnosta sto 6godini mu bese se vo zivotot, kako moze da se pogledne vo ogledalo znaejki deka poradi nego go zagubivme deteto, kako moze da ne custvuva griza na sovest koga ke legne da spie, koga se smee so novava. A i kakva devojka e taa koga znae se sto se slucilo i uporno ostanuva do nego, kakva zena si koga znaes deka druga zena go zagubila deteto poradi tebe a ti uporno si ja gradis srekjata vrz toa Jas ova nema na mozam da go preziveam
Ти девојко доби на лотарија со тоа што ти раскинал, жал ми е што не го гледаш тоа. Каква среќа ќе градеше со овој бре??? Оди прославувај и друг пат ум во глава.
Можеш. Ти мислиш само на убавите моменти и она што можело да биде во иднина, ама треба да се сетиш колку лошо се однесувал. Тогаш, со ладна глава, ќе сфатиш дека добро е без него.
Туф, туф, туф, знаеш како викаат? Многу арно не е на арно. Ова им е почетничка "среќа" на крајот сето ова ќе исчезне кога ќе почне да си го покажува вистинското лице. Верувај дека таков човек нема да се промени па која сака нека биде со него. Ќе боли, ама ќе помине, ова нека ти биде лекција за во иднина. Па ти треба да бидеш среќна што си завршила со него. Дали би сакала иднина со човек кој постојано те манипулира, ти раскинува, се лути како мало детенце и ти ограничува со кого да се дружиш? Никоја не го живее твојот сон, имаш цел живот пред себе да го исполниш твојот сон и желби ама со некој што ќе ти биде подршка и потпора а не со некој што ќе те сопнува нон стоп. Глава горе, и ова ќе помине.
Главата горе, биди среќна, оди прослави што си се спасила од него. А за таа новата, ако на време не се тргне од него ќе живее пекол со него, навистина не можам да верувам како таа толку брзо планира брак со него кога не го познава.
Драга девојко, животот ич не е розов каков и јас лично го имагинирав постојано! Човечкиот род е далеку од задоволителен. Ќе запознаеш уште многу пациенти, а во некои аспекти сите сме тоа понекогаш. Очајот во кој се наоѓаш ти го разбирам совршено! И нормален е! Си имала соживот, си сакала, си делела, невозможно е да се заборави преку ноќ! Тоа ти е исто како да имаш семејно насилство.. Можеш да заборавиш тек така преку ноќ родители, браќа сестри, ма што и да ти направиле, после толку години јадење леб заедно? Не. Истото е и со партнер, дури и поболно зашто делиме повисока интима со некои од нив. Ај барем вие сте "детишта", што да кажам јас со мојот на 40 и кусур? Идеален партнер, грижлив и одговорен повеќе од родителите мои заедно за мене. Неколку пати раскажа негови сексуални искуства од младоста во друштво пред мене. Се парализирав.. Не ми се спојуваше никако со останатите негови квалитети. Пробував да го оправдам, бил поднапиен, па имаше депресија, беше на антидепресиви, па тироидна на крај. За на крај да ми каже не ме привлекуваш повеќе како на почетокот и сакам развод. Зрел маж од 40 и кусур години да верува дека постојано треба да му бидам привлечна и да биде како на почетокот..цепки. Сум била во брак со одговорно 40 год момче кое функционирало во општеството совршено ама си имало потаен неразбран проблем истото. Не созреало во другите аспекти кои се битни за заедници од овој тип. Без малку имам 40 ет. Многу нешта не ми се средени. Буквално имам статус на 18 годишна сега. Почнувам од нула. Беше језиво првите два месеци ама сега се кревам пополека. Првиот месец после разводот имав кризи секој ден. Постојано ги барав причините во мене..Ми доаѓаа сите убави моменти во глава, убедена бев дека поодговорен не постои од него и покрај се'.. Малку фалеше да му се вратам, а ме бараше назад. За на крај да ми се одмазди мојот прекрасен сопруг со кого поминав 5 години. Нити си прва нит ќе бидеш последна со вакво горко искуство. Исплачи се, дај си време, и треба време додека мозокот се среди и почне да гледа рационално. А дотогаш, како ја споменуваш твојата средина често, а по муабетите сметам дека е мала оти сите ве знаеле, мој совет е да си прошеташ во некоја поголема или едноставно друга средина и да си угодуваш себе. И минатиот пат ти реков, се бараат работници по мориња по Грции , Хрватски, пробај да најдеш нешто и дај си една ваква авантура. Ем ќе се релаксираш од малата средина која знае се' за вас, ем ќе си заработиш парички, и најбитното ќе запознаеш толку убави луѓе од цел свет, а пред сѐ млади на твоја возраст на кои ни на крај памет не им текнува за брачни кредити на твои години и за некое време гласно ќе се смееш на ова! Човече 20 имаш! Ќе ти удрев чврга да те знаев! И психолог не е лошо да најдеш додека се потсредиш, ама те молам гледај барем некое време излези од малата средина. Ај што таквите средини сами по себе се многу штетни за млади, туку во твојов случај дополнително те потсетува многу поинтензивно на сѐ што ти се случува. Размисли околу ова, Те гушкам ♥️
И најбитното: Сега додека е свежо е многу тешко да кликнеш со оваа философија, ама имај ја на ум за понатаму. Сѐ правиме за нас најпрво. Сѐ што си направила за него, или поточно за вас, најпрво си направила за себеси зашто тоа те правело среќна и биди горда на себе што олку млада имаш капацитет да делиш и среќата на другите да те прави среќна. Но, она што е погрешно и општеството така не' учи е што очекуваме возврат. Престани да го бараш. Ако се возврати, супер, ако не пак е ок. Сѐ прави зашто тоа тебе те прави среќна и многу полесно ќе ти биде. Немој да живееш за да ги видиш несреќни зашто толку те повредиле. Тоа е најзалудно изгубено време. Да се очекува карма е исто како да очекуваме да ја снема планетава после толку природни катастрофи кои ни ги приредува.. Самите нивни капацитети се нивната "карма"! Ќе се научат на грешките а можеби и нема. Премногу хаос има по цел бескрај, а ние сме дел од него. Губиме само време чекајќи " правда". Продолжи да правиш нешта за себеси! Цел живот тоа го правиме! Дури и кога сме во пар, во било која заедница или сами, без очекувања.
Нека моли Бога да не и се врати тој, таков не и треба во животот. Супер ќе биде ако си најде друг кој ќе ја сака и почитува. Нека го бира внимателно следниот партнер откако ќе се опорави. Ама прво нека си даде време, да биде сама малку.
Абе мигрена ме фаќа од темава. Што е погрешно? Погрешно е што се нема никакви очекувања. Погрешно е што, ете, од не знам кои причини, не се знае што е љубов. Љубов не треба да боли, не контролира, не вреска, не ограничува, не се заканува. И да, врло битно инфо- заљубеноста секогаш, значи СЕКОГАШ поминува. Ќе си најдеш дечко на 16, појма немам зошто, ваљда пошто на иста улица живеете, и очекување е да живеете среќно и весело до крајот на животот. А он стока со тапија. Не знам кој е за ќотек и кој вака ги учи, ама елементарно себе-познавање и љубов кон себеси е во мањак. Имате ли бе вие деца родители да ви објаснат зошто сте вредни, единствени, посебни, зошто заслужувате најдобро, или и тоа е дел од нештата што недостасуваат.
Апсолутно, амин! Мислев на погрешните очекувања, а не на оние со вредносните системи кои се фундаментални за било кој однос, да се корегирам. Девојкава мисли дека тој некако мора да ѝ возврати за се' што направила за него и да продолжи да живее со нејзе зашто смета дека таа е најдобра за него, и сево ова од "љубов". Како родител кога има штетни очекувања од детето, и знаеме што е тоа. Девојчево е многу младо и допрва ќе треба да учи што е љубов, и што да очекува, а што не од партнерот. Никако не е лесна загубата во која сме се вложиле, ама девојчево мора да разбере дека се' што направила за нивниот однос, направила зашто тоа нејзе ја правело среќна и не треба да очекува дека тој е должен да ја сака цел живот поради тоа. Ништо не правиме со сила ако нештото и нам не ни дава некое задоволство или пат до истото. Хармоничен однос е невозможен без слични вредности. Во мојот случај излезе конфликт години подоцна, а најмалку го очекував тоа. Најмалку влегов од некаква си феремонска заљубеност со мојот бивши партнер, (доволно сум стара за тоа), напротив, почнав да го сакам поради неговите квалитети кои се согласуваа со моите и ми причинуваа благосостојба. Си имагинирав и посакував да остариме заедно, но нештата се променија. Го поздравив и му посакав се' најдобро. Тоа треба да го стори и девојчево и да си продолжи со нејзиниот живот, а не и понатаму да живее во погрешни очекувања и визии. Нејзината младост го оправдува ова, но мора да почне да учи.
Твојата ситуација во друга прилика, сега младинава да ја оправиме, ако е можно. Не знам дали е можно. Јас никогаш не сум имала патолошко врзување за некого кој ми праи проблеми, појма немам оти така, затоа ете не знам, се раѓаш ли таков, се формираш ли до одредена возраст, може ли да се смени?
@Biljarkata Лично мислам, секоја приказна си е различна. Некогаш може да си и имал здраво детство, да се сакаш себеси и да си најсамоуверен и да налеташ на психопат и нарцис за жал. Со таквите можеш да го допреш дното и без да си свесен на почеток. Некогаш пак, уште од дете, опкружувањето те направило да се чувствуваш недоволен, па подоцна и обичен кретен ќе дозволиш да те малтретира. Но, исто така мислам, се може да се поправи и да се реши еднаш штом човек реши да си се стави себеси на прво место. Без разлика дали е 20 или 40 години. Не е лесно, ама не е невозможно и е единственото решение.
