Не знам дали претеруваш, за ова конкретно прав си. Донекаде пишав зашто рече не се фатени поради таа причина што не пишувале први. Не мора да значи, ја се надоврзав на фините и пристојни дечки. Може некој чека девојката да пише прва така? Има доста такви, им годи вниманието зарем не? Не знам машко дали постои кое нема да е поласкано ако прво жената иницира муабет, демантирајте ме слободно ама не сте у право. Баш ви се праи меракот и ви е интересно.
Дечко олабави малку! Ти ако имаш 35 + и си станбено и финансиски обезбеден, духовно реализиран што би барал со млада типка која на нас старите ни ги кради дечковците? Со млада типка која штотуку излегла од задна клупа и единствен себе успех и е како последен пат препишала на тестот по математика, за следно да те фати тебе богато реализиран и исполнет, ама за жал не те привлекуваат крави од 30+ не за друго, туку таа од 30 бате нема да ја свртиш со евтини фори и глупави финти од типот ќе си играш топло ладно, ама таа од 18 што дотогаш не знае дека сонцето изгрева на исток , а заоѓа на запад можеш да ја возиш до милје волје, се додека не го достигне наравот на годините па гадно да те поебе.
Изборот дали сакаш партнер по секоја цена или партнер со кој што ќе имаш стабилност, поддршка и солиден живот нема врска со местото на живеење. За ојлевци дојлевци без три чисти у главата сите знаеме да се омажиме чисто да ги задоволиме очекувањата дека така треба, да се омажиш Дали сакаме е друга приказна. Плус 21ви век е, луѓе од остров во Азија наоѓаат партнери во Јужна Америка, сигурна сум дека и за Славица некаде некој постои, ако уопште тоа и е цел на Славица.
Неее, Славица ако не го земе СтојанЧе на 18 преку сила до 20 ќе остане немажена, иако Стојанче е се само стабилен не. Оти единствен воз на Славица е Стојанче без разлика дека е без квалитети он, т.е најголем квалитет му е оти ја зеде Славица на 18, оти далеку беше Скопје да пикира некоја Марија со свој стан и кола.
Тука си во право. Јас во тинејџерските години не ни сонував дека ќе имам живци и волја да се надоградам себе си како што сум сега. Не сонував ниту дека потенцијалните партнери и удварачи ќе ми бидат од сегашниот калибар. Единствената разлика е што малата јас си мислев тоа е тоа заден воз, аман ќе ме земе ли првиот ми дечко , а во 30тите таа психологија еволуира во скоро све у животов е потешко од да се фатиш на бурмата, ама мене ова партнерство што ќе ми пружи, вреди ли, се прават ли деца со овој? Ги имам со лопата да ги ринеш другари коишто им е досадено од девојчиња коишто не знаат што сакаат и што им се целите. Викаат за кревет ако е, сум имал и згодни и плави и црни и млади и не знам какви... Работата е кој ќе ти ја куќи куќата, кој ќе ти ги воспитува децата и кој ќе ти биде партнер во секоја смисла на зборот, без разлика дали за десетина години ќе се збрчкаме или не.
Ова е нешто најдоброто кажано на целава тема која се одвива деновиве. Право во целта. На 30+ години е лесно да најдеш партнер, ама потешко е да најдеш квалитетен партнер затоа што критериумите што си ги имал/а во 20-те не ти се исти со сега. Тогаш ретко кој го поставувал прашањето: "дали сакам детето да ми биде како него/а"? , туку се барало авантура, патување, "освојување на светот", не било битно дали оџакот ќе чади во куќата.
Toчно, убаво кажа @tessie, мислење на место, сепак годините и искуството си го праат своето, не викам не. Но што со тие кои праат деца во 20 те? Не мора најрани 20 ти да се, еве 26 нека се, дека упорно викате некои тука, тие фамозни 26-27 години биле као клучни. Ја да иам таква замисла и желба, да сакам да сум во брак и со деца, секако нема да ми биде сеедно кој и каков е човекот со кој ќе треба да основам фамилија, а во 20 те сум. Значи збориме за сериозни врски и гледање на тој човек како на потенцијален сопруг/сопруга, авантури може на секоја која возраст да преферираш, ако сакаш и си во можност и на 60 дури. Затоа ја си стојам на тоа дека среќа треба, само среќа за да го пронајдеш тој квалитетниот, на било која возраст и да си (20, 30, 40...), некад џабе и лепота и интелигенција и пари ако среќата не е на твоја страна.
Генерализација е тоа за годините, секако. Секој може да заврши во брак на било која возраст. Има некои што завршуваат во 20ти, па и порано, други во 30ти. Во зависност од тоа како се чувствуваат спремни. Разликата е во тоа што оној што дејта во 20ти сеуште не размислува толку за брак, па повеќе гледа во партнерот амбиција, образование, шетање, исполнување на целите итн. итн. Бидејќи има години пред себе, повеќе гледа на тоа прашање во далечна иднина. Тие што се во 30ти се повеќето реализирани личности кога се во прашање кариера, работа... Амбициите се други, поинакви, па прашањето за брак го гледаат за поблиска иднина. И затоа бараат партнер кој е исто така остварен, а не некој кој не знае што сака во животот (примерот со другарите на @tessie што дејтале помлади девојки) Бракот не е играчка, не е како врската, си бара сериозни припреми и услови, стабилност од финансиски и секаков друг аспект. Секако, никогаш не може да бидеш 100% спремен за таков чекор, ама разликата е евидентна, и во брак обично се влегува плански, а не да зависите од мама и тато. Добро, може и без план да се влезе, ако се случи беља, ама тоа е друга тема. Поентата е дека во брак не влегувате кога само имате љубов, туку кога имате и услови за брак, пошто со тој човек треба да го поминете остатокот од животот и да основате семејство.
Убаво кажала Теси. На 18 години мислиш само љубовта е доволна, ама веќе накај 24-25 јас почнав да мислам каде, како, што понатаму, вреди ли, дали би бил добар родител итн. Тоа е многу важно, а брчки сите ќе имаме еден ден, некој повеќе, некој помалку. Еххе, еден бивши што се мислеше мачо, најбрзо остаре од сите нас. Веќе не го ни препознавам. Како да не е тој, а за карактер и зрелост, никогаш ги немал и сега ги нема.
Зошто, ама зошто е ова скоро секогаш така? Барем кадешто сум учела ја, најпопуларните дечки, две основни, едно средно и факултет , сите што ги сакаа, што се тепаа, кубеа за нив, една трудна дури остана од еден од нив, буквално непрепознатливи се колку бргу остареа. Изгледа тој шарм, (што јас никад не им го приметив јер за мене популарност беше критериум за одбивност, crush ми беше баш дечко што ретко сум го гледала да праи муабет со некого) направил да живеат малку побрзо и поинтензивно, па и да остарат.
Стресови ваљда и да си популарен не е лесно, треба секогаш да се трудиш да си во центарот на вниманието и да привлекуваш пажња цело време, си има и тоа свои лоши страни, бара многу енергија и ете беља работа предвремено стареат. Еее и курчење не било на арно затоа треба малце да си поприземјен ама на кој да му кажеш. И мајка ми, ми го има кажувано истово, тие шо биле згодни и атрактивни како млади, подоцна скроз смениле личен опис и пропаднале.
Еве јас имам таков случај, сите трчаа по него, убав, богат, шармантен, и таа убавина што ја имаше на 25 години ја снема на 30 години. Се измени, брчки му се појавија, ја снема оваа свежина во ликот, сјајот во очи, оние убави бели заби, дури и косата некако му се промени. Физички веќе не е истиот човек. Да го сретнеш ништо не наговестува дека бил убав, ќе мислиш дека отсекогаш бил просечен. Гентика ли е, што ли е, не знам, а за пари си ги има и сега, работи во Германија, од дома поткован цел живот и така. Без зрелост и карактер нема ништо.
Порочен живот, хаос, пички, лудило,дрога,алкохол. Затоа најарно сиромаштија, анкс и депре, бел ден да не те види, forever young.
