Па знам дека е лошо ама така е. Не викам дека не сум забавна личност, напротив али некако не можам да си најдам инспирација, се ми монотоно особено луѓето, сите ми се исти..... Еве за љубовта си кажав што имав али само тоа да беше...
Тоа ми е цел во животот, не го идолизирам тоа. А ти не се трудиш околу твоите цели во животот? Сите ние се трудиме околу нешто што сакаме да ни е реалност. Карактерно, јас би се опишала како релативно добар човек во главно, мирољубив, интересна сум, забавна, шармантна, екстроверт сум, дружељубива сум, не ми е проблем ни со странец муабет да направам воопшто,... Од негативни карактеристики можеби што сум горделива и инатлива понекогаш. Можеби и донекаде строга. Можеби со моите карактеритики ладно делувам, не знам. Имам излегувано на дејтови така, сме се погодувале до некаде, ама на крајот или ќе пробат да ме на некој начин тестират со некоја шала или некој гест што би бил на некој начин понижувачки. Или пак би ми се нуделе од старт за секс, или пак ете некои што сум во секој дневен контакт (слободни колеги од работа на пример) не сакаат муабет воопшто да ми прават и грб ми вртат. Некои пак воопшто не кликнуваат со мене. Еден сам ми кажа дека не знае што муабет да ми направи од срам што му било од мене. Како нешто да ги брка мажите од мене, така се чувствувам. Како страв да имаат. И стрес ми е веќе секој празник, секоја прослава, секој одмор, секоја Нова година,... Секоја година тражам нови другарки за да искачам со нив што се слободни исто како мене, секоја година тражам нови другарки за да одам на одмор, бидејки со овие другово друштво искачам само по места каде што одат фамилии и грдо ми е веќе.
Буквално истата ситуација. И ова истово, како да се плашат од мене машките. Не сум толку страшна, I promise.........
И од мене бегат ќе кажиш хахах како ѓавол од темјан шо бега. Абе ќе ми се усреќи еден ден верувам 50/50.
Едно е да се трудиш друго е да кукаш. Не се трудиш со тоа што мислиш дека нема да најдеш партнер после 30тата година туку кукаш. Животот не доаѓа со упатство за користење па да темпираме време, до 25 ќе се омажам па до 30 ќе родам деца. Во денешно време се поместени границите, така што поразително е размислувањето дека после 30 години имаш слаби шанси да се идеализираш како сопруга и мајка.
Океј, прифаќам дека ова искача како да кукам, ама дај ми совет како да најдам партнер? Што треба да правам? Ете не знам, помогни ми со совет
Да прашаш некоја постара шо би сменила да би можела да се врати во младоста, повеќето ќе ти кажат оти посакуват никогаш да не се омажиле .
@Nela678 @Crnookata @Panicarka21 А да си одите вие три на некое новогодишно патување и да си поминете преубаво?
Епа ај докажи на некој ...дека некои работи не се до нас неможам некој работи кога сакаме ние едноставно не се во наша моќ. Има роднини кога и да дојдат само дали имам дечко ова она ..не ми се оди по гости веќе. И дома 25 г.веќе кога сум планирала дечко се ли ќе сум била вака. Епа се трудам ама не е до мене.
Не оди по гости, а ако "мораш" одговорот да ти биде : ќе биде и тоа се во свое време. Најдобро осамостој се и живеј сама, така нема да имаш притисок од никој.
Проблемот е што цело време шетам, патувам, имам многу хобија, имам добра работа, се трудам за подобра позиција на работното место,… не сум таков човек што е затворен, едноставно не може да ми се деси љубов. Сериозно мислам дека сум проколната.
