Поработи на самодовербата. Не е крај на свет, ќе дојде некој на кој што ќе му бидеш се. Фер е од негова страна што ти кажал дека не сака ништо место да те влече. Млада си не очајувај па ќе умрела за тоа глупости. Се најдобро
Другарка порано се допишуваше со еден, цело време како другарки коментиравме, не е убав, она викаше ма јок не искачам со овој... Додека еден ден се реши да му даде шанса вика џабе не ми се свиѓа, ама излезе два три пати, однесувањето колку се трудеше за неа и се однесуваше спрема неа ко кралица, вика со тоа ме освои и го засвиѓала еве веќе 3 год се во врска, така да.... Не е баш се во изгледот, јас па верувам дека секој од нас си има некои свои квалитети, е сега кој ќе ги примети и види истите
Епа тогаш ги знаеш причините зошто реагираш така. Анкс и несигурност и осетливост и атачмент како кај бордерлајн ( не велам дека си тоа, туку да илустрирам на што мислам, ), се е во игра.. Поарно ќе било типот да те гоустнел? Значи точно на ова мислев, на 16-20 ќе ти речев : нека шета, има многу риби во морето. На 30: побарај психолошка подршка. Ти изреагира напнато и на нас непознати луге, тек еве на некој што велиш го сакаш е драма нормално. За тебе. Ама не е до него. Тој е ваков или онаков. Боље од гоустинг или да те лаже. Ќе зацврстиш со читање и равота на себе и искуство. Не се умира така лесно. Одбивање е дел од животот. Стани, истреси прашина, и оди понатаму. Знаеш дека можеш!
Вака сега.. Ако не се искажам овде не знам каде на друго место.. Имам дечко веќе година, дечко ми е од село и има куќа на два спрата. Кога ќе најдам прилика седам кај него поточно со неговите. Е сега проблемот е што пред неколку дена седнав да зборам со дечко ми дека во иднина кога би се омажила за него(заедно тоа го сакаме) сакам да живеам во СВОЈА куќа каде што ќе бидам сама и каде што ќе основам семејство од корен. Нагласив дека е од село затоа што сакам на децата во иднина да им обезбедам полесен и подобар живот во град, да не се мачиме да работиме тутун едноставно да уживаме во животот нормално да е полесно и за нас двајцата. Е сега, кога кажав дека сакам своја куќа добив одговор: имам јас своја куќа коските си ги оставив тука спратот е за нас и ако ти одговара така супер ако не кажи со време. Му кажувам дека заработувам доволно за да можам да гледам семејство и дека слободното време сакам да го поминам во шетање и нови искуства, по што добив следен одговор: Јас не си одам од дома и ако работиме ќе работиш и ти нема да легачиш дома. Се скаравме и односот ни се расипа, попуштив и реков да оставиме на времето дека има време пошто не сакам да го изгубам сме немале расправии се до овој момент.Работиме двајцата финансиски сме многу добри му кажувам дека децата ќе ги носиме во градинка ми вели дека дете во градинка не праќа и дека како неговата мајка што ќе ги чува и воспита нема никој да ги изгледа. Ако се земиме ќе сме се делеле во друга куќа му велам тоа е заедничка одлука и дека немаат право тие да се мешаат. Тука го израснале и не мислел да остави куќа од хххххх евра за да живее во куќа со 2 соби, не сум била прва што ќе живее со свекор и свекрва, некој што го изгледал од пелени кога ќе дојде денот наместо да им помогнел тој да ги остави. Кога дознаа неговите дека јас не сакам да живеам во заедница добив одговор од мајка му: Јас имам еден син, зошто ми е тој син кој ќе не гледа нас нема вечно да бидиме вака. Ми дава опција да бирам или ќе седам на село и ќе работам тутун( при двајцата вработени со добри плати) или да не продолжуваме понатаму. Како да ја спасам врската и како да најдам компромис? не велам дека можеби сум целосно во право но зошто така да биде со расправии и зошто да не стои зад мене туку цврсто стои на ставот од родителите. Родителите нема да се вечно со него, нема да се мажат тие за него и нема тие деца да му раѓаат. Односот го смиривме не зборуваме повеќе на таа тема но јас не сум мирна како ќе биди понатаму кога би дошло да се земиме..
Знаеш што ќе биде ако сакате да се земете? Ќе отидеш кај него и за кратко време ќе си ги собереш парталите. Ова од искуство на бивша девојка на другар на маж ми. Таа ситуирана, а тој слично како дечко ти. Не сакаше да мрдне подалеку од селото. Може да ти потврди и @Adidas888
Искрено, јас сум била во слична ситуација два пати во животот, оттогаш сум зацртала дека село дефинитивно не е за мене, не сакам да те обесхрабрувам, ама многу сакав еден дечко од село, едноставно не можев и не можев... Знам, дека можеби денешните села не се како порано што било ама еве конкретно ќе си земам за право за мене да кажам, зашто не останав со дечкото од село... За работа немаше да имам никаков проблем, бидејќи сам работеше, ама... Секое идење и доаѓање кај него ми беше чекање автобус и по 2 часа некогаш, можам да замислам па уште да работев како ќе ми беше, друго цел живот во град, цивилизација, гужва, а село ништо природа, една продавница каде што се е поскапо дупло два пати од останатите и не секогаш има се... Плус јас не возам кола, недај боже да ми треба нешто одма, буквално во село ќе мораш аптека да си набавиш, основни работи, бидејќи на пример за витамин ц, сигурно не би чекала 2 часа автобус и слично на тоа, мене ми се виде тоа многу тешко и немаше шанса да се пронајдам и раскинавме... Ти сепак не знам како е таму секое село е приказна за себе, ти нема да си во заедница туку на посебен спрат и тоа е нешто, не ти се во соба како и да е... Сепак на тебе е да одлучиш
@Hrita Уште сега ти кажува што те очекува, твое е натаму дали ќе сакаш да прифатиш. Но, верувај нема да го промениш, ниту пак тој ќе си го смени ставот. А и не гледам да ти оставил простор за компромис, да бидете и двајцата задоволни. Туку само тој како сака. Тоа е поголемиот проблем, отколку селото. Постапи како што мислиш дека е за тебе најдобро. Според мене, заслужуваш повеќе од некој ваков, што ти кажува во стил "ако не сакаш ти, ќе се најде друга"
Реши си го проблемот на време за да не те читаме у иднина у свекрви и снаи и разводи. Веќе знаеш што би те чекало па имаш два излези - или да прекинеш и да не си губиш време или да продолжиш да го убедуваш а сигурно не би имала успех, зошто по кажаното овде, не верувам дека ќе успееш. Цени си го времето и нервите.
Ќе најде слична како него. Се гледа дека имаат различни размислувања за иднината. По тоа што членката го опиша, селото не е идеално. Маж ми е од село и знам зошто пишувам. Како што пиша @franca... Нема услови. За се нешто треба да плаќаш такси или да одиш со кола. Превозот ќе те чини поскапо од еден сируп за детето.
Ми изгледа на мамин син. Ем пошто нејќе да мрдне подалеку од селото, ем со муабетот дека деца нема да праќа во градинка, туку мајка му ќе ги воспитувала и ем муабетот на мајка му за чувањето...втф... Мислам да си раскрстите со време, да не биде доцна.
Знам и по другарка од село, плаќа до продавница такси 300 ден... А замисли колку пати треба да пазаруваш во месецот, не е лесно село, треба кола за село, јас сакам село само за викенд, вака за живот за млад човек е тешко
Има и убави села. Јас со една другарка бев кај баба и на гости. Се е на дофат. И амбуланта, аптека, продавница, кафиќ... Поминува и автобус. И не треба многу да го чекаш. Има услови за живот. А таму од кај што е маж ми Јас му реков дека нема шанси таму да живеам. Среќа што ме поддржа. Членката нека размисли. Во лоша ситуација е. И плус несудената свекрва е проблем.
Ја се ставам потполно на негова страна, освен тоа за тутунот. Не е зор ако има друга и подобра опција. Бар сега за сега. Најбитно е дали се тоа добри луѓе, и он и неговите? Селото како бек ап солуција не би го отфрлил. Може да дојдат времиња во кои нема да има струја вода и храна по градовите. Тогаш едно мамино синче во лукс стан прв ќе те напушти.
Баш така, не е проблем толку селото колку што не сака да ме поддржи во мислењето. Прифатив и така да живеам таму ама не чинело и тоа пошто не прифаќам да ги работам нивните работи. Значи јас се потрудив да најдам компромис но џабе не сака да слуша за втора опција. И цело негово семејство ми суди веќе трн в око сум оти сум на тој став.
Run Многу црвени знаменца…мислам дека сѐ ти имаат кажано погоре, не си го уништувај животот со мамин син кој не те поддржува во врска, уште полошо ќе ти биде во брак. Ни тој ќе смени мислење ниту ти, а целосна спротивност сте
@Hrita Choose yourself Уште ни официјално не почнал брачниот живот, веќе имаш главоболки. Дефинитивно не вреди ако не си почитувана и среќна
Неговите беа супер се до денот кога го истакнав мислењето и настана хаос. И тој ме чува влакно да не ми фали што најбитно е да те гледа така. Но што е со тоа кога ќе се пазиш да не правиш галама пошто спијат нели долу да не ги разбудиш, да се скараш ќе не можиш пошто ќе слушнат па ете ти после дупли мешаници, кога ќе сакаш да одмориш ама дошле гости и цело време има галама, пошто е село и си во една куќа портите се отворени и по цел ден идат и си одат луѓе, што е со тоа кога стварно ќе почнат да се мешаат и ќе бараат влакно во јајцето и ќе ми го изваат низ нос од типот ти си овде дојдена невеста и нема така само да лежиш туку ќе работиш и ќе не гледаш. Кога ќе нараснат децата ќе сакаат да излагаат да шетаат, кај ќе шетаат,сред село? Другарите ќе го викнат на кафе ќе мора да ги одбие зошто? Пошто нема кој да го однеси. Секое сабаље да станува да чека автобус за на училиште и истото за назад и така секој ден