Љубовни проблеми и совети

Абе ајде, значи цела година се влечам со него и криво ми е што попуштив да се смириме, за сега пак да ми е тешко, таман малце ми фалеше да го заборавам, ми пишал дека се е ок само не сакал така да ми пише ради реда туку еве сега, му кажав дека ми смета што така го нема, повеќе би ценела да ми пише дека не може да пишува и ми пишал, добро од сега ќе пишувам така пред да идам на работа, ќе го поправам тоа штом толку ти смета, не се расправај само, кога можел ми пишува демек, значи, ако ме фати инат тек јас како нема веќе никогаш да пишувам, ако ми е јасен ја еве.

Се испокаравме ете, мене ми рече дека сум немала попаметна работа во животот од колку само да седам на телефон и за него било нормално да не ми пише дури и еден ден, јас сум некоја што само се расправа и бара проблеми каде што ги нема, свашта ми изнакажа и плачам, ете немојте да сте будали како мене, да верувате на некој.

 

Види девојче, тек сте на почеток остави простор работите да се одвиваат полека. Два месеци е краток период, ако ти се допаѓа остави го да дише. Тоа што бараш во врската да ти пише секој ден е давење. (Плус некој со таква професија можеби е многу зафатен и досаден и не размислува така) Не е многу да ти пише некој ама додека бараш негативен ќе е исходот ( негативното, негативно привлекува), не очекувај таква работа. Олабави се малку.
Ако не пише денеска, утре кога ќе пише прашај го каков ти беше денот вчера?

 

Ти си сакаш континуирано пишување што е и нормално, ама веројатно не може да ти го даде тој и не сте компактни. Во животов учев и учам сеуште дека не можиш да го натераш човек да ти дај внимание и да те сака, ако не му иди некако само... жал ми е.

 

А сте се виделе ли во живо, сте имале ли нешто, во врска ли сте?
Или онака само си пишувате?

 

Не е врска за тебе, малку си детенце. (Не знам колку години имаш...ама ете)

 

@franca што не искочи да се видите коа више сакал? Ти нејкеше? Зафатена беше или не ти се искачаше поради нешто?

Значи во право се сите кои ти пишале на темава. Разбери дека има луѓе кои нејќат толку чатање, не се такви типови, сакаат во живо комуникација, можеби стварно време немаат.. Може и лут е дека не си искочила, уште ако си му ветила, испаѓа ко да го извисуваш.

Од ист град ако сте шо има 24/7 онлајн да комуницирате? Ќе си се среќавате, ќе се гледате, чатањето на минимум да е, вака е ептен тинејџерски да очекуваш. Ќе види дека време си тепате, па нема да е заинтересиран повеќе.

Треба да се одлучиш дали сакаш врска или не сакаш. Толку. Забава ради тепање досада е друго.

Прочитав сега дека хирург е, имај малку разбирање за неговата професија. Мислиш така е тоа ко у канцеларија дремење па можеме достапни да сме секогаш. И очекувано е да е уморен.

Ако не можете да се разберете и само во конфронтации постојано сте, не знам каква врска би била таа..

 

Пробај да не му пишуваш толку често и види како ќе оди. Наместо тоа инсистирај да се гледате во живо.
Искрено и јас мразам ѕвонење и куцање на работа, освен ако не е итно или сум на пауза, а дечкото е хирург. Сигурно е преморен, и физички и психички.

 

Мојот сопруг кога ми беше дечко имаше социјални мрежи ама воопшто не ги користеше ,последните постови му беа од 2014.
И кога почнавме да се гледаме ми кажа дека не сака да пишува пораки а исто и јас сум таков тип ,само се слушавме ало ало и си се гледавме секој ден дека од исти град сме . И еве 3 год у брак и уште не си пишуваме , само ало ало .
И мислам дека ако сте доволно зрели нема да висите на чет и да се допишувате како тинејџери. Штом сте од исти град ,јави се ,видете се . Што има врска ако се јавиш ти прва, јас не сум се водела никогаш според тоа кој ќе се јави прв. Ако ти е битно ,побарај го и биди искрена со него .

 

@Anyshka daj edno kafe za tinkerbell po moznos so tolumba
uste se boris so ovoj? jam mislev go otkaci uste togas
pagas na toksicnost ti izgleda

 

Ниту јадам такво парено благо, ниту правам, ќе ми се слоши.
Само солено.
Да не одиме оф топик, кажи и совет на членката.
Од мене: јас би го прашала директно да си знам, па што биде нека биде, барем ќе знам на што сум.

 

Остај ја Анушка,скарана ми е
Ама ќе се смириме ние две ,95% се поддржуваме

Иначе јас би се јавила за да се видиме , и тогаш ако одбива да се видите во живо веќе се е јасно .

 

Дечкото е хирург, а ти очекуваш по цел ден да е со телефонот во раце и да ти пишува.. Едно фаќање на телефон знаеш која компликација му е на него додека е на работа?
Извади ракавици, измиј раце, извади телефон, пиши порака, врати телефон во џеб, дезинфицирај раце, стави ракавици.. Сигурно нема да го чепка телефонот додека работи со пациенти да им пренесе некоја инфекција од нечистотија од телефонот..

 

Ма дајте луѓе, за една порака секој може да најде време. Божем тој 12 саати е во операциона сала, нема кафе пауза, не јаде, не оди до тоалет. Или намерно си замачкувате очи или не знам шо....

 

И да има пауза, сигурно нема таа пауза да ја користи за да типка на телефон наместо да јаде, да се напие кафе, да одмори глава..

 

Ја викнал да се видат она не отишла.
Па сеа пример да е љут. Цело време осеќам дека му контрира она. Сама си кажува. Детски се понаша, не знам дали приметуваш.

Ако некој не одговара на порака, одма на најлошото помислувате и му судите на тој човек. Мора да има некоја, мора да ја мавта, а не мора да значи.

 

И јас не пишувам пораки, директно се јавувам ако можам , секоја професија си има своја тежина. Во сендвичара да работиш не можеш да ги оставиш муштериите за да пишиш а камоли хирург. Се пишува на 15/16/17 год.
Јави се ,повикај на дејт и види на што си!

 

Јас изнесувам мислење по она што го читам, а тоа што го читам го пишале самите членки. Ниту знам позадина, ниту сакам да знам. Чим тие напишале така, значи така се чувствуваат, значи ситуацијата од нивен аспект е таква. Не ме интересираат делулу ситуации што ако, ако беше да беше да не беше … Тоа се веќе проѕирни претпоставки, бајрам на умот народски речено. Не сме тука да изигравме судии ниту инспектори, ги немаме тие ингеренции а богами ни желби (барем јас не). Туку тие бараат совет, си даваме сите свое мислење и совет.

 

Тоа е проблемот. Признава дека ја викнал, настојувал да се видат, епа брат сеа, одлучи се шо сакаш.
Не ја разбирам.

Ако сака да си типка на тастатура само, тогаш што да се каже. Да си најде некој тинејџер поарно.

Шо праеле бе луѓето порано без социјални мрежи дали размислиле на тоа овие? Како издржувале?

Али чим не одговара за секунда одма паниките.

Нека се гледаат почесто па нека одлучи каков чоек е, вака не се суди. Не е во ред.

 

Се прашувам дали некој од вас се соочил со ваков проблем.

Во среќна врска сум, и двајцата сме сериозни еден за друг и знаеме дека сакаме брак во иднина, но не сме сигурни за деца. Страв ми е дека еден ден можеби едниот ќе реши дека сака, другиот не, и дека нема да успееме да најдеме компромис. Се фаќам себе како не можам да уживам во убавите моменти зашто оваа помисла ме плаши. Имате некој совет како да се ослободам од ова? Инаку сме во доцни 20-ти/рани 30ти.

 

Тоа де,ај сеа ќе ја тупиме ќе пишуваме Те сакам ,ме сакаш.

Јави се ,разговарај ,повикај на дејт, нема тука 'ама он е машко,треба прв да се јави' не.
Јави се кога ќе е слободен и по самиот разговор и желба за да се видите ќе видиш на што си.