Да носам, имам часовник од бившиот и не го имам извадено од менеза мене поклон е поклон, нема зошто да не го носам, ниту ме потсеќа на него ниту ништо
Nosam. Na vremeto frlav se od bivshite, duri na edna od lutina i gi vrstiv site pokloni. Sho budala sum bil togas haha, sega si nosam sepak vo dsden moment bile dadeni so kef.
Да носам часовник и тоа го отепав од носење, повеќе од 10 години, но не ме потсеќа на бившиот воопшто, тоа беше една тинејџерска љубов од средношколските денови.
Луѓе не е некој проблем али би сакала да слушнам мислења. Со дечкото сме 6 месеци заедно, двата возрасни 31 и 35. Што имавме проблеми на почеток средивме. Се е во ред, ме запозна со сите пријатели негови, излегуваме сегде итн.. Е сега малку ми е чудно што никогаш не ме поканил дома. Има болна мајка со дијабетис и притисок, татко со исто здравствени проблеми и сестра, на почеток го прашав зошто не одиме кај тебе да гледаме филм нешто? Он ми рече дека сеуште не сакал да ме запознае во случај да не се скараме (тогаш се каравме бааѓи), сега сеуште не, тие не ни знаат дека има некоја. Воопшто не е близок, одделно живеат..Го прашав завчера ми рече "зошто да не биди изненадување кога ќе дојдеш, а и глупаво ми е да им кажувам , немаме ни паднато на муабет" . Излегуваме на места каде што излегува сестра му, секој момент можиме да се сретнеме па и со неговите.. Само незнам што не ме кани макар на едно кафе?
Затоа што веројатно мисли дека сеуште е рано и се согласувам со него. (иако јас и порано од тоа сум ја поканил чисто за да знае дека имам сериозни апла намери и да биди сигурна во то )
Јас за 6 месеци не би очекувала да ме викне дома ама добро, тоа сум само јас. Никогаш не сум сакала запознавања со родители за толку кратко време.
Мислиш? Али имаме сериозни намери, јас нив можам да ги сретнам на пат во близина живееме. Ај за 3 месеци сфаќам ама..
Мислам и се согласувам со него, се со време. Кај мене ја донесов дома ја засакаа ко ќерка и се, ЏАБЕ. Така да...
Па секако на која не би му значело, а и има денови кога не ми се излегува, зошто да не гледаме филм Немора да ме запознава официјално. Пријателка.
Од човек до човек различно е каков однос си има со неговите. Познавам луѓе на иста возраст, отворени ко книга па уште во прв месец дома кажуваат све за 2-3 месеци ја/го носат на запознавање. Ама има и некои што чекаат до година на пример. Можеби и неговите му вршат притисоци па му е страв да не ги "разочара" доколку не ви успее, може и затоа што не е преблизок со нив.
Јас разбирам сериозни намери ама 6 месеци е уште тој „розов“ период каде гледаме низ розови наочари. Јас не сум за запознавање рано родители иако имам запозаено порано зошто таква ситуација се креирала и било неизбежно во најмала рака. Така да ако уште смета дека му е рано и му треба време - ете му треба. Твоето би рекла дека го напрај со то шо му кажа дека ти сакаш да одиш и да ги запознајш. Сега „топката“ е во негови раце. Лично, не сум имала проблем браќа и сестри да запознавам порано пошто најчесто сме врсници и е отскочна даска во запознавањето. Ем не сме спремни за покрупен чекор, па ова иди како некој „тест“ период. Родители од друга страна е поркупен чекор и убо е добро да се стабилизирате и запознајте, да извајте розовите наочари после таа honeymoon фаза, па после. Можиш ете да му предложиш да запознајш сестра му, ако се блиски ќе можите и да одите заедно на кафе куц туц ама колку шо сфатив од пишаното не се блиски генерално како фамилија па и од таму не сум изненадена да немат паднато на муабет.
Глупости. Јас другар сум носел дома што сум го видел 3 пати...па девојка. Кога сака тогаш нека дојде. Па и да раскинете некогаш. Не те сели кај неговите...
