Ах значи, јас принцеза сум ондаК. А будала, се чувствував неспособно досега имајќи ги тие две работи на располагање, ама возење јок.
да ете можда сакам да сум пасенџер принцез сарказам е инаку во врска на муабетот на старк за самопрогласена принцеза
Ниска самодоверба и страв од болка од разделбата. Страв од непознатото и тоа да си сам. Мислам дека тоа се најчести причини. Претажно е за гледање, ама додека сами не одлучат за промена џабе се сите муабети и совети.
Навика. Се фаќаме за нешто добро што ни направиле и се држиме за надежта дека личноста ќе стане тоа што ние го имаме во главите како идеал. Синдром на јас можам да го сменам и ќе сме смени за мене. Сјебан семеен живот и невнимание од друго место
Од многу причини: Ниска самодоверба и самопочит, притисоци од домашните и пријателите ама тој сигурно не го мисли тоа така Страв од тоа што ќе кажат другите ако се разведам Зависност од партнерот Страв дека никогаш после него нема да можат да најдат партнер и ќе останат сами
Со овие критериуми 80-90% од машките не ги бива. Тоа значи 80-90% од жените ќе бидат или сами или со "идиот".
I mene ova me interesira ako nekoj se razbira u psihologija, zasto poveketo zenski sakaat loshi tipovi dali e vid na trauma response / mazohizam ..??
Моето мислење е дека кај секоја жена (или маж - и тие имаат вакви проблеми) останувањето со таков партнер/ка е произлезено од многу фактори меѓу кои и средински и психички (личност, одбранбени механизми, мислење, длабоки уверувања, забрани со кои пораснала или живее особата, себеценење, самодоверба, емоции и нивна регулација и многу други). Одговорот е многу комплексен, и најчесто треба долго да се бара. Како и да е цела оваа проблематика се решава многу поуспешно ако особата го увиди проблемот додека е во врска, излезе од таква врска и почне да менува нејзини лични аспекти. Ама менување од (и излагање од) синдром на жртва кај некои многу тешко оди, оти бидувањето во таква позиција кај нив било единствено средство да ги види некој (од потесното семејство и др)., служело како средство за преживување. Не можеш лесно да им го земеш.
На другарките хемороидите им ги имам праќано и муабет за серки си праиме редовно, кој како, дали сме си редовни, АХАХАХАХХА зашо трипаш?
По дифолт се очекува мрчење и незадоволство. Во принцип е дали вреди останатото за мрчењето и досадувањето. Ако си со подебели живци ќе останеш и ќе ги правиш работите што ги сака ако не ќе си останеш сам со онлајн или офлајн забава и другари.
Многу причини има. 1. I can fix him синдром, наивно заљубување во нечиј потенцијал со надеж дека само ако му ги смениш тие х особини се ќе биде океј, и верување во лажна надеж дека ти си таа посебната што му треба за да се смени. 2. Ниска самодоверба, немање живот надвор од врската и страв од осаменост. Целото општество на жената и кажува дека е вредна колку нејзината способност да фати/ задржи партнер, дека животна цел треба да и е маж / деца, и по тој наратив, изминатите години и те како се притисок, па проработува стравот дека ако раскине ќе биде сама долго време, а годините си течат. Да не збориме за разведување што се гледа како табу, па макар била и тепана. 3. Sunking cost fallacy - никој нејќе да се откаже од нешто во кое се инвестирал временски, емоционално. 4. Лош домашен пример, не разликува токсично од здраво, бидејки е навикната од мала на токсичното, бара и наоѓа оправдувања за однесувањето.
Што е тука висок критериум? А да за вас е тешко да сакате искрено, да бидете верни, да почитувате... Заборавив. Подобро сама, отколку со некој што нема да бидам среќна. Наместо да се жалите, сменете се малку... Да многу живци ти требаат за да најдете средина, кај може да биде по наше па вие сте "мажи" мора ваш збор да се слуша.
