И овде исто ко членката у другана тема. Супер бил он, работел, не пиел, не се коцкал, не идел по жени, ама знаеш и јас некогаш го нервирам. Ме прашува како си (???), помага дома....дрн дрн јариња. Знаете што, начинот на кој партнерот реагира при караница/лутина, многу кажува колку ве почитува. И затоа никогаш не треба човек да потпаѓа на манипулации од типот - абе нервозен е, абе пијан е. Нешто што го нема во тебе кога си смирен, нема од кај да излезе кога си нервозен. А за стручно лице, можеш да предложиш, со сила да го фатиш за уши да го однесеш не можеш. И вака ќе ги опишете какви лигуши и неспособни се, па дури и насилници и кога ние ќе ви посочиме повеќе да се почитувате, да не трпите вакви копита, пази богати ние криви. Зошто? Сме ги напаѓале членките. Колку сте изманипулирани дека членките ги напаѓаме, тоа страшно нешто. Толку без самопочит во врска и брак што нападот врз партнерот си го сфаќате дека е за вас лично. Оти не се осеќате дека вие вредите без нив. Или сме заедно или јас сум никој и ништо. Епа у реду, нека ве множат со нула, што друго да се каже. Седни и разговарај па седни и разговарај....јас барем сум човек што не трпи пасив агресив третман, ниту самата правам така. Кога сметам дека има проблем седнувам и барам одговор, не чекам на другиот. Ако другиот неќе да разговара, е тогаш кревам раце. Ама душава ми е мирна оти знам дека јас од моја страна сум пробала. На туѓи постапки и одлуки не влијаам ниту се осеќам одговорна за нив. Затоа викам некој што ве цени прво и прво за човек, нема да треба да го молите.
Па да бев ја совршена па ај да се пронајдам у ова, ама само човек што не е ич самокритичен може да си се крене толку високо на пиедестал и да мисли дека никој него не му треба и скроз е праведен за се што ќе замисли. И сите со негативни коментари замисливте ситуација каде он мене ми се дере а јас ко гревче седам и го молам да се смири, дефинитивно не беше така и тоа го потенцирав неколку пати. Не планирав да одговарам на ваквите мислења, ама и вие сте за фала, зошто ме натеравте да сфатам дека човеков не е толку лош ко што го исперцепира пола публика овде. Дефинитивно не е мамин син, дефинитивно е у крш период и се понаша ко дете. Ама бар за мене не е доволно за да се откажам од него. Ама ме изнервира фактот дека сите со став дека он е пропадната инвестиција и јас ќе јадам ќотек, вие силни јаки жени дали кога би биле во конфликт со татко ви или брат ви, одма на прва би го отпишале или би пробале да го трпите додека не премине некоја ваша граница? Затоа што мене овој човек ми е фамилија, моментално поблиска од татко ми и брат ми. А овие мажи у мојов живот што ги спомнав, ме виделе у толку ситуации и толку влагале у конфликт со мене, што има моменти што никогаш нема да им ги заборавам у позитивна смисла. А и никогаш не застанав да ги набројувам неговите позитвни карактеристики. А ако границата вас ви е да отпишете некого кога вие се дерете и тој ви се дере назад, тогаш блазеси ви, имајте супер живот самите и терајте само напред. И не сте girl's girl, туку осудувате без факти, има напишани негативни и позитивни коментари ама со нормален тек на моабет, ама оние one liners и коментаров што го реплицирам се тотален фејл, треба да му дадете простор на човекот (јас во случајов) да си каже што му лежи на душа, а не да се воздигнувате колку сте попаметни и колку подобри избори сте направиле во животот. А за тоа зошто реагираме кога ги напаѓаат нашите партнери - веројатно пошто ги сакаме?!? Место јас да зборам лошо за него за да извадам од мене а коментарите да бидат насочени кон решавање на проблемот наш со комуникација и финансии (како што беа нормалните коментари), ме ставивте во ситуација да го бранам - така што фала ви и за оваа перцепција
Да, јас родител отпишав кога ми кажа еден лош збор, не па партнер. Бев тешка будала порано, али фала богу во еден момент ставив стоп на таквото мое самоебавање. И не, јас сум напротив многу самокритична, дури и премногу. Ама таква сум во ситуации кога не е јасно кој е крив и секогаш го имам моментот чекај може е до мене. На пример на работа кога излегува проблем, грешка секогаш прво барам каде јас сум згрешила, пред да посочам прст кон друг. А кога е јасно дека не е до мене, е тука не давам некој да прави будала од мене. Маани имаме сите. И нашите партнери. И мојот. На пример јас сум малце тежок паничар во некои ситуации, не може нешто долго време да ми го држи исто вниманието, жива особа сум и не ме држи место. И сум многу неодлучна. Знам и да креирам страшни фејк сценарија во глава кога сум во паника. Дм па често сака да ми зборува долго или ми праќа видеа за теми кои него го интересираат и по некое време губам интерес или ми треба пауза пред да продолжи. Еве тоа што ме нервира кај него е што не бара помош кога му треба, сака сам, не сака да малтретира никого, да биде товар. Или кога инсистира да ми помогне за нешто што можам и сакам сама. И е некогаш многу специфичен за тоа што јаде, од каде јаде, какви производи за хигиена користи. А при нервоза е уствари многу смирена особа. Ама ова се маани што не се личен напад на другиот, можете да се прилагодите и прифатите и не се чувствувате загрозено кога ги гледате тие маани. А закани за ќотек не е таква маана. Јас кажаното го сфаќам озбилно. Не мислел така? Е јас не читам мисли, слушам зборови, гледам постапки. Кажаното и направеното за мене е клучно, за помисленото може до утре да се лажеме како било. И затоа пред да кажам нешто трипати мислам. И према партнер и према било кој. И секој треба. Крај крајова, правете што сакате, трпете и навреди и ќотеци и све, со сила не може да ве натера човек да бидете увредени. Еве предложи му стручно лице. Ако прифати, топ, значи сака да се поправи. Ако не, јасно е на што си
